Toon items op tag: Pers

Fragmenten uit wekelijkse column "De Rechtsstaat" door Folkert Jensma:

"Begin deze maand sprak ik iemand uit de leiding van de Nationale Politie. Op niet al te lange termijn komt 80 procent van alle opsporingsinformatie van ,,sensoren", meent hij. Is de politieman daar wel op voorbereid? Zou die datagolf uit camera's, ontvangers, zenders, voelers en toetsenborden rechtstatelijk geborgd zijn? Hoe lang het bewaard mag worden, wie er bij mag, wanneer precies, hoe lang en met welk doel het mag worden verzameld? En hoe serieus moet de bedreiging zijn om ze überhaupt te mogen verzamelen? Hij was er eerlijk over. Hij dacht niet dat de politie er klaar voor is. Daarvoor gaat de techniek te hard. En de politie te langzaam.

Ziedaar de digitale rechtsstaat waarin iedere burger een wolk van informatie produceert waar de staat een schepnet doorheen haalt. Of er continu op aangesloten is, zodat de overtreder er gericht uit kan worden gevist. Kijk naar het vrachtvervoer. Er zijn al systemen die met detectielussen, laser, camera en warmtemeting gewicht, belading, banden (profiel èn spanning) en remmen controleren. Pas als er iets mis is, gaat de motoragent op pad. Weg met de steekproef dus - welkom honderd procent handhaving. Die motoragent is binnenkort trouwens ook vervangen door een camera.

We maken de laatste restjes mee van de tijd waarin een burger zich anoniem kon bewegen. Al het digitale is kwetsbaar voor meekijken, -luisteren, -lezen en -voelen. Alles wordt digitaal. Alles raakt aan internet gekoppeld, dankzij snellere chips, onbeperkte dataopslag en snellere zoekmachines. Het toezicht gaat mee en zoekt zich voorzichtig een weg.

Eind mei presenteerde het NOS Journaal de RFID-chip voor het kenteken. Op geringe afstand uitleesbaar en dus een full proof garantie dat auto en kenteken echt bij elkaar horen. Gestolen en gekloonde kentekenplaten zouden dan geschiedenis zijn. Op een kleine 8 miljoen auto's zou dat zo'n 40.000 keer voorkomen. Het nieuws-item sloot af met de zin dat de overheid volgend jaar de chip zal invoeren. Dat moet nog wel zo worden beslist, liet de minister de Kamer weten. Maar sinds 2011 pleiten de branche en de handhavers al voor gechipte kentekenplaten. Die komen er dus wel, lijkt me.

Sindsdien kwam er een golfje privacyprotest op gang, met De Telegraaf voorop, die voor de gelegenheid criminaliteit wat minder belangrijk vond. Die krant ziet in het gechipte kenteken een enkelband voor iedere Nederlander. De kernvraag is of we inderdaad aan alle 8 miljoen auto's zwakke zendertjes moeten hangen omdat er met 40.000 kentekens misdrijven worden gepleegd. Zegt u het maar. De belangengroep Privacy First, dat in deze kwesties als schrikdraad functioneert, meent dat de kentekenchip past in een groter overheidsplan om via 'portals' op de snelweg de bewegingen van alle auto's te kunnen volgen. En het systeem zou aanknopen bij een Europese datastructuur waarin lidstaten al hun auto-informatie uitwisselbaar maken. Daarmee is de EU surveillancestaat realiteit en kan niemand zich meer ongezien of anoniem verplaatsen. Of te hard, te dicht op elkaar, te lang of te vervuilend rijden, zonder dat dit gevoeld of gezien wordt.

(...)

Het roept ook de vraag op waarom kentekens überhaupt nog zouden bestaan. Een uitleesbare, gekoppelde chip volstaat; het verkeersnetwerk van lussen, camera's en sensoren doet de rest. Waarom rusten we trouwens auto's net als vliegtuigen niet meteen uit met een transponder, die permanent de locatiegegevens uitzendt? Dan is alles opgelost - centrale verkeersregie en -handhaving liggen voor het grijpen. Zo bezien is een kentekenchip met een zendbereik van slechts 20 meter echt een héle privacyvriendelijke oplossing. Die maar doen dan?"

Bron: NRC Handelsblad, 27 juni 2015. De volledige versie is online beschikbaar via http://www.nrc.nl/handelsblad/van/2015/juni/27/niemand-kan-zich-straks-meer-ongezien-verplaatsen-1510618.

"'Nederland moet privacygidsland van de wereld worden'

Nederland moet hét privacygidsland van de wereld worden. Daartoe ontwikkelt Stichting Privacy First (SPF) een 'webwarenhuis' met producten die burgers kunnen beschermen tegen meeloerende instanties en bedrijven. SPF wil als een 'soort softwarewarenhuis' mogelijkheden aanbieden om zo anoniem mogelijk gebruik te maken van data. Door apps en programma's te installeren kunnen smartphones, tablets of internetverbindingen op legale wijze beschermd worden, zodat bij gebruik geen digitale sporen worden achtergelaten.Zodoende blijven controlerende instanties en gretige bedrijven als Facebook, Google en WhatsApp buiten de deur. Burgers kunnen via zo'n beveiligde app anoniem bellen, mailen en chatten. Die digitale bescherming blijkt hard nodig omdat overheden en bedrijven data opslaan die ze helemaal niet nodig hebben, claimt voorzitter Bas Filippini van de privacywaakhond.

We hoeven het wiel niet helemaal uit te vinden. Er zijn al veel goede apps gebouwd, die wij ook in ons assortiment opnemen. Burgers kunnen er zeker van zijn dat wij alleen programma's gebruiken die 100 procent veilig zijn. Ons land loopt in ontwikkeling van programma's al voorop. Dat moeten we uitbuiten door ons met dit soort legale digitale diensten te profileren als gidsland in privacy, meent Filippini.

Spionagechip

De diensten zijn hard nodig: SPF ziet de vrijheid van de burger steeds verder ingeperkt worden. Van zwarte dozen in de auto, diefstalpreventiechips, verplichte dashcams, trajectcontrole tot een netwerk van politiecamera's. Onlangs sloeg de club alarm over een spionagechip in de autokentekenplaat.

Allemaal om totale registratie van het reisgedrag van de burgers in te voeren. En er dienen zich alweer nieuwe gevaren aan, aldus Filippini. Zo worden automobilisten steeds meer verplicht overal hun kenteken in te voeren, bijvoorbeeld bij parkeergarages. Ook al betalen ze gewoon voor het stallen van hun voertuig. Van de gekke. Wij starten een rechtszaak tegen de opslag van alle kentekens en alle parkeer- en reisgegevens van burgers. Voordat het ingevoerd is.

Eerder kreeg de particuliere belangengroep boetes van tafel voor mensen die in Amsterdam wel contant een parkeerkaartje kochten maar geen kenteken wilden laten opslaan. Ook zorgde de stichting ervoor dat de verplichte opslag van alle bel- en internetgegevens is geschrapt. Daarnaast trok de privacywaakhond aan het langste eind in enkele rechtszaken tegen de verplichte opslag van vingerafdrukken voor paspoorten.

Het is pure noodzaak je privacy te beschermen. Vanaf 2018 zit in alle nieuwe auto's de E-call, een apparaatje dat bij een ongeluk automatisch de 112-centrale belt. Dat lijkt leuk en veilig, maar die chip in je auto wordt door gsm-masten opgepikt , zegt Filippini. Kortom, ze weten voortdurend waar je auto is. Die gegevens kunnen worden opgeslagen, als het aan de lobby van leveranciers ligt zelfs in heel Europa.

Justitie moet criminelen vroeg met datacontroles kunnen opsporen, erkent de stichting. Filippini: Vroeger werden belgegevens van criminelen voor opsporing opgevraagd door politie. Prima. Maar nu worden alle burgers voortdurend via hun data real time gevolgd. Daar blijven wij tegen strijden."

Bron: Telegraaf 25 juni 2015, p. 10. Tevens HIER online beschikbaar en met commentaar van lezers op http://www.telegraaf.nl/binnenland/24197318/__Gevecht_voor_privacy__.html.

"Privacywaakhond: Systeem past niet bij fatsoenlijke rechtsstaat

Een chip in elke kentekenplaat, waarmee de Nationale Politie proeven doet, is een gruwel in het oog van privacywaakhond Privacy First. Voorzitter Bas Filippini noemt een dergelijke 'spionagechip' disproportioneel en niet passen in een fatsoenlijke democratische rechtsstaat . De Nationale Politie doet een proef met zogeheten RFID-chips in kentekens. Dat zijn chips die op afstand communiceren via radiogolven. Voorlopig wordt het project verkocht als oplossing voor identiteitsfraude en criminaliteit met kentekens, om de burger 'mee' te krijgen. Maar Privacy First vergelijkt de kentekenchip met enkelbanden voor veroordeelde misdadigers. Volgens de club is het systeem veel te grootschalig om de jaarlijkse fraude met naar schatting 40.000 kentekens tegen te gaan.

Het systeem zal identificatie, registratie en het permanent volgen mogelijk maken van álle burgers, onder wie ook advocaten, journalisten, politici en activisten. Een uiterst grove privacyschending. Een groot gevaar is doelverschuiving. Nu al kijken de Belastingdienst, politie en justitie mee in systemen die voor een heel ander doel waren opgezet, zoals voor parkeergarages en trajectcontroles.

Als de chip wordt ingevoerd, krijgt iedere automobilist verplicht een op afstand uitleesbare chip in zijn kentekenplaat die op de openbare weg continu wordt uitgelezen. Alle reisbewegingen worden daarmee vastgelegd.

De chip is verbonden met een flinterdunne antenne die zit vastgeplakt aan de buitenkant van de kentekenplaat, waardoor de chip kan communiceren met uitleesstations boven de wegen. Die geven de gegevens door aan de computers van de RDW. Als over een jaar blijkt dat de chips en de antennes goed werken, wordt het systeem ingevoerd. Zelfs bij extreem hoge snelheden zou het systeem goed werken.

Ook het College Bescherming Persoonsgegevens is erg kritisch. Niet alleen zet het college grote vraagtekens bij de noodzaak, maar ook of de chip alleen door de overheid kan worden uitgelezen en niet kan worden misbruikt door andere partijen.

Bas Filippini: Tevens bereidt het Europees Parlement nieuwe regelgeving voor die behalve een chip op het kenteken ook nog een chip in de auto zelf verplicht stelt. In de basisopzet worden dan meer dan zestig gegevens geregistreerd, die worden opgeslagen in een Europese databank. De chip moet startblokkering mogelijk maken, een digitale kentekenbank en online kentekenaanvraag, een Europese apk en zal uiteindelijk kunnen uitgroeien tot een Europees reis- en verblijfsrechten- en belastingsysteem."

Bron: Telegraaf 16 juni 2015, p. 3. Lees ook het hoofdredactioneel commentaar van de Telegraaf diezelfde dag, p. 2:

"Spionagechip

De Nationale Politie experimenteert met op afstand uitleesbare chips in kentekens, naar eigen zeggen als middel tegen fraude met nummerplaten. Als het aan de politie (en de fabrikant van de chip) ligt, komt er een landelijk netwerk van meetportalen zodat alle weggebruikers rond de klok in de gaten worden gehouden.

De ongebreidelde drang van de Staat der Nederlanden om privégegevens te verzamelen, leidt tot een maatschappij waarin mensen continu het gevoel hebben onder toezicht te staan. Wanneer houdt dat eens op?

Jaarlijks zou sprake zijn van 40.000 gevallen van kentekenfraude. Moet daarvoor de persoonlijke levenssfeer van miljoenen Nederlandse automobilisten worden aangetast? Is er werkelijk geen ander systeem te bedenken dat minder ingrijpend is dan het voortdurend via een chip volgen en registreren van de burger op de openbare weg?

De overheid zou zo langzamerhand ook op de hoogte moeten zijn van de risico's van databanken als het gaat om lekken in de beveiliging, oneigenlijk gebruik en criminele manipulatie. De spionagechip vormt een regelrechte bedreiging van de vrijheid van de automobilist en mag nooit en te nimmer worden ingevoerd!"

"De politie wil van alle automobilisten het voertuig 'chippen'. Stichting Privacy First noemt dit een elektronische enkelband.

De stichting Privacy First wil dat de Nationale Politie afziet van 'spionagechips' in kentekens van auto's. De politie wil zogenoemde RFID-chips invoeren, waarmee kentekenfraude kan worden opgespoord.

Volgens de politie worden er jaarlijks 40.000 kentekenplaten vervalst, waardoor de daders ongestoord (verkeers)misdrijven kunnen plegen. Een voor iedere automobilist verplichte, op afstand uitleesbare chip die op de openbare weg continu uitgelezen wordt, zou hiertegen de oplossing zijn.

Privacy First ziet echter een groot gevaar in het optuigen van een landelijk controlesysteem om de bewegingen in de openbare ruimte van alle Nederlanders te kunnen volgen. Wij vinden de verplichte spionagechip disproportioneel en niet passen in een fatsoenlijke democratische rechtsstaat , zegt voorzitter Bas Filippini.

Navraag door Privacy First leert dat de kentekenchip onderdeel is van een veel groter plan om alle wegen in Nederland uit te rusten met portals met meetapparatuur. Deze portals registreren 24 uur per dag alle auto's en daarmee de bewegingen van alle burgers in de openbare ruimte."

Bron: Metro 16 juni 2015, p. 7. Tevens in uitgebreidere vorm (inclusief online opiniepeiling) gepubliceerd op http://www.metronieuws.nl/binnenland/2015/06/spioneren-via-chip-in-kenteken-wekt-woede.

Fragment uit festival-editie Nieuwe Revu:  

"Op een festival al streamend zonder portemonnee je bier betalen, terwijl een criminele organisatie je huis leegrooft. Het is allemaal mogelijk dankzij techniek die zich razendsnel ontwikkelt. Moeten we dit wel willen?

(...) RFID, ook wel bekend als Radio Frequency Identification, wordt steeds vaker gebruikt op festivals. Sinds 2014 verwerkt Lowlands deze chips in polsbandjes om bijvoorbeeld zonder portemonnee je bierbestellingen op te halen of je verloren vrienden op te sporen. De RFID-chip kan draadloos gegevens uitwisselen via checkpoints, die op een aantal plekken op het terrein zullen staan. Door het inchecken weet het systeem op elk moment waar de dragers van de polsbandjes zich bevinden. Maar Lowlands en de partnerbedrijven ook. Vincent Böhre, directeur van Privacy First, ziet de festivalganger als een marketingdoelwit: "Als festivalbezoeker met een RFID-chip ben je eigenlijk een soort wandelend product. Omdat je in die chip allemaal informatie meedraagt, opslaat en verzamelt die waardevol is voor bedrijven die bij het festival betrokken zijn. Dan ben je eigenlijk een soort melkkoe aan het worden." Maar niet alleen het Lowlands-bandje heeft een RFID-chip, ook je paspoort en OV-chipkaart. Meer dan eens zijn deze vervoersbewijzen persoonsgebonden. Op festivals zijn studenten, een groep die vrijwel afhankelijk is van hun studenten-OV, niet bepaald ondervertegenwoordigd. Naast bedrijven zijn ook criminele organisaties bijzonder geïnteresseerd in de RFID-chip. Als een technologische gier loeren ze op hun onwetende prooi. "Stel, je bent een crimineel en je gaat op een festival rondlopen met een RFID-scanner, dan zou je dus als criminele organisatie gegevens van de festivalgangers in kaart kunnen brengen. Hun naam- en adresgegevens, dat ze niet thuis zijn en er dus alle vrijheid is om te kunnen inbreken. Dan kun je heel makkelijk in een crimineel netwerk de informatie doorspelen aan je handlangers. Pietje en Marietje zijn nu niet thuis, die zijn honderd kilometer van hun woonplaats, dus we hebben alle tijd om hun huis leeg te roven. Het is potentieel gevaarlijke data", aldus Böhre. (...)"

Bron: Nieuwe Revu nr. 19, mei 2015, pp. 68-69.

"Patiënten willen hun medische gegevens inzien. Ze vinden het belangrijk om zelf hun toestand in de gaten te houden.

In een oogopslag kunnen zien wat dokters over je zeggen of wat er uit een bloedtest komt. Direct aan de bel kunnen trekken als de behandeling problemen oplevert. Steeds meer mensen snakken naar een digitaal, persoonlijk gezondheidsdossier (PGD). Dat meldt patiëntenfederatie NPCF op basis van onderzoek onder ruim 11.000 leden.

Hoewel de meeste ondervraagden nog niet bekend zijn met dit digitale dossier, ziet de overgrote meerderheid reden om het in de toekomst te gebruiken. Zo denken ze dat een PGD handig is als ze chronisch ziek worden, of als ze merken dat zorgverleners niet alles van elkaar weten. 16 procent van de respondenten ziet het PGD níet zitten.

"Een digitaal dossier kan voorkomen dat een patiënt steeds maar weer zijn verhaal moet doen. Denk aan een Parkinsonpatiënt die bij verschillende ziekenhuizen loopt, en daarnaast contact heeft met een huisarts en een fysiotherapeut", zegt NPCF-voorzitter Wilna Wind. Nog belangrijker vindt Wind dat de patiënt zelf zijn toestand kan monitoren: pijnscores, insulinegehaltes, bijwerkingen. "Die kan hij meteen met hulpverleners delen en dat komt de behandeling ten goede."

Vooralsnog werkt slechts een aantal ziekenhuizen met een digitaal dossier, laat staan dat hun systemen aan elkaar zijn gekoppeld. De software verschilt per PGD en er zijn nog allerlei privacy-vraagstukken. De angst voor misbruik zorgde ervoor dat het Elektronisch Patiëntendossier (EPD) in 2011 door de Eerste Kamer van tafel werd geveegd. Wind: "Het PGD is anders, want het wordt door de patiënt in plaats van de dokters beheerd."

Stichting Privacy First, fervent tegenstander van het EPD, ziet dat chronisch zieken baat kunnen hebben bij een persoonlijk digitaal dossier, maar betwijfelt of de gegevens veilig zijn. Er zou daarom een 'patiëntgeheim' moeten komen, omdat het medisch beroepsgeheim de patiënt niet voldoende beschermt tegen derden als verzekeraars en werkgevers. Dat stelde ook de Raad voor de Volksgezondheid vorig jaar.

In 2020 zou het PGD voor iedereen beschikbaar moeten zijn, vindt de NPCF. Minister Schippers (Zorg, VVD) juicht dat toe en wil regels die dat belemmeren wegnemen. Wind: "We zetten samen de schouders eronder. Ook artsen zien de voordelen.""

Bron: AD/Amersfoortse Courant, BN/DeStem, Brabants Dagblad, Dagblad van het Noorden, Dagblad de Limburger, De Gelderlander, Twentsche Courant Tubantia, Eindhovens Dagblad, Leeuwarder Courant, Limburgs Dagblad & Provinciale Zeeuwse Courant, 21 mei 2015.

"Zieke wil zelf online gegevens inzien en aanvullen

Patiënten willen online hun medische gegevens inzien. Ze vinden het belangrijk om zelf hun toestand in de gaten te houden en dat maakt de behandeling beter.

In een oogopslag kunnen zien wat dokters over je zeggen, wat er uit een bloedtest komt en direct aan de bel kunnen trekken als de behandeling problemen oplevert. Steeds meer mensen snakken naar een Persoonlijk Gezondheidsdossier (PGD), meldt patiëntenfederatie NPCF op basis van onderzoek onder ruim 11.000 leden.

In 2011 werd het soortgelijke Elektronisch Patiëntendossier (EPD) nog afgeschoten door de Eerste Kamer uit angst voor misbruik. Het EPD was alleen bestemd voor artsen. De patiënt had daar niets over te zeggen. Bij het PGD bepaalt de patiënt met wie hij het deelt.

Hoewel de meeste ondervraagden nog niet bekend zijn met het PGD, ziet de overgrote meerderheid reden het in de toekomst te gebruiken. Zo denken ze dat een PGD handig is als ze chronisch ziek worden, of als ze merken dat zorgverleners niet alles van elkaar weten. 16 procent ziet het PGD niet zitten.

"Een digitaal dossier kan voorkomen dat een patiënt steeds weer zijn verhaal moet doen. Denk aan een parkinsonpatiënt die bij verschillende ziekenhuizen loopt, met daarnaast een huisarts en fysio," zegt NPCF-voorzitter Wilna Wind.

Nog belangrijker vindt Wind dat de patiënt zelf zijn toestand kan monitoren: pijnscores, insulinegehaltes, bijwerkingen. "Die kan hij meteen met hulpverleners delen en dat komt de behandeling ten goede."

Vooralsnog werkt slechts een aantal ziekenhuizen met een digitaal dossier, laat staan dat hun systemen aan elkaar zijn gekoppeld. Bovendien zijn er nog privacy-vraagstukken.

De Stichting Privacy First, fervent tegenstander van het EPD, ziet dat chronisch zieken baat kunnen hebben bij een digitaal dossier, maar betwijfelt of de patiëntgegevens veilig zijn.

In 2020 zou iedereen over een PGD moeten kunnen beschikken, vindt de NPCF. Minister Schippers (Zorg, VVD) juicht dat toe, en wil regels die dat belemmeren wegnemen.

De financiering moet van verzekeraars en de overheid komen, denkt de NPCF. Ook blijkt 33 procent van de patiënten bereid tot 20 euro per jaar te betalen."

Bron: Algemeen Dagblad 21 mei 2015, voorpagina. Tevens gepubliceerd op http://www.ad.nl/ad/nl/4560/Gezond/article/detail/4036591/2015/05/21/Patient-snakt-naar-elektronisch-dossier.dhtml.

"Het trajectcontrolesysteem op de A2 mag worden gebruikt, zo stelde gisteren de Utrechtse kantonrechter. Stichting Privacy First had een verbod geëist, omdat dit systeem ook de privacy van onschuldige automobilisten zou schenden. Een netwerk met 150 tot 200 camera's voor trajectcontroles in Nederland registreert alle kentekens. De rechter oordeelde echter dat de inbreuk op de privacy 'gering' is en dat er voor het systeem 'een wettelijke basis' is."

Bron: Trouw 13 mei 2015, p. 8.

"Het trajectcontrolesysteem op de A2 is rechtmatig en schendt de privacy van automobilisten niet. Dat heeft de kantonrechter in Utrecht gisteren bepaald. Voorzitter Bas Filippini van de stichting Privacy First had een uitspraak uitgelokt door een snelheidsboete niet te betalen en zo bij de rechter voor te laten komen. Hij kreeg in 2012 een boete van 45 euro omdat hij gemiddeld 8 kilometer per uur te snel had gereden. Hij ging tegen de boete in beroep om zo te protesteren tegen de trajectcontrole die zijn snelheid had gemeten. Volgens Filippini schenden de 150 tot 200 camera's die langs de A2 opgesteld staan de privacy van onschuldige automobilisten omdat het kenteken van elke auto wordt 72 uur bewaard. Omdat de gegevens van niet-overtreders binnen 72 uur worden gewist, is er volgens de rechter slechts sprake van ,,een geringe inbreuk op de privacy"."

Bron: NRC Next 13 mei 2015.

"Het trajectcontrolesysteem op de A2 mag worden gebruikt. Dat heeft de kantonrechter in Utrecht dinsdag bepaald. 'Er is een wettelijke basis voor', concludeerde de rechter. Voorzitter Bas Filippini van de stichting Privacy First lokte hierover een uitspraak uit door een boete na een trajectcontrole bij de rechter voor te laten komen. Volgens hem schendt het trajectcontrolesysteem de privacy van onschuldige automobilisten. Een netwerk met 150 tot 200 camera's voor trajectcontroles in Nederland registreert óók hun kentekens. De kantonrechter vindt dat de Politiewet voldoende wettelijke grondslag biedt voor het gebruik van het huidige systeem. Hij stelt dat er sprake is van een 'geringe inbreuk op de privacy, dat de registratie van niet-overtreders binnen 72 uur wordt gewist en dat weggebruikers door borden op de hoogte worden gesteld van de controle'. Privacy First noemt de uitspraak 'een politiek vonnis'."

Bron: Volkskrant 13 mei 2015, p. 4.