Toon items op tag: Pers

"Theoretisch zou de politie inderdaad van iedereen die wordt aangehouden en geen identiteitsbewijs bij zich heeft, een vingerafdruk af kunnen nemen ter controle.
(...)
De oppositie heeft vraagtekens bij de wettelijke basis van deze proef. Tweede Kamerlid Gerard Schouw (D66) heeft een brief met vragen gestuurd aan minister Opstelten (Veiligheid en Justitie, VVD). Hij wil onder andere weten wie de politie nu precies om vingerafdrukken mag vragen, en onder welke omstandigheden.

Bovendien wil Schouw weten of er eigenlijk wel foutloos in de database gezocht kan worden. Eerder werd de centrale opslag van vingerafdrukken immers uitgesteld omdat er problemen waren met de zoekfunctie in zo'n centrale databank - de foutmarge was namelijk te hoog. "Misschien is het een andere databank, maar hoe kan de techniek van díé zoekmachine dan ineens wel werken", vraagt hij zich af.

Stichting Privacy First wijst op hetzelfde probleem als Schouw. Het foutenpercentage in de biometrische techniek ligt volgens Privacy First boven de 20 procent, maar "dat risico neemt de politie hierbij kennelijk op de koop toe".

Daarbij bestaat het gevaar voor function creep, zegt de stichting: het begint met het sneller opsporen van vreemdelingen, maar "daarna zijn ongetwijfeld ook onschuldige burgers aan de beurt".

Niet iedereen kan zomaar om een vingerafdruk worden gevraagd. De oppositie heeft onder meer daarom bezwaar tegen de proef."

Bron: NRC Next 21 juli 2011, p. 3.

"Politie draait proef met het mobiel scannen van vingerafdrukken, bedoeld voor de identificatie van illegale vreemdelingen

Mag dat zomaar?

Zes vragen

1 Wat is het geval?

De politie draait sinds kort proef met 125 mobiele vinger scanners. Daarmee kunnen agenten ter plekke een vingerafdruk afnemen en nagaan of iemand legaal in Nederland verblijft. (...) Het ministerie van Veiligheid en Justitie overweegt de vingerscanners na de proefperiode breder in te zetten, bijvoorbeeld om te controleren of iemand nog een boete heeft open staan.
(...)
Kritiek

Het nieuws over de mobiele vingerscanners bij de politie oogstte kritiek.

D66-Kamerlid Gerard Schouw stelde Kamervragen. Hij wil weten welke wet de afname van vingerafdrukken op straat mogelijk maakt, en of de praktijk niet strijdig is met privacywetgeving.

Ook betwijfelt Schouw of de gegevens na opname wel worden vernietigd.

Stichting Privacy First, die strijdt voor behouden en bevorderen van het recht op privacy , noemt het afnemen van vingerafdrukken op straat schokkend. Het zou in strijd zijn met privacywetgeving."

Lees HIER het hele artikel in Metro.

"De ontwikkeling van een privaat landelijk Electronisch Patiënten Dossier (EPD) moet stoppen. Dat zegt Privacy First in een open brief aan Kamerleden, naar aanleiding van de 'doorstart' van het EPD. Privacy First is een onafhankelijke stichting met als doel het behouden en bevorderen van het recht op privacy. Dat meldt computable.nl.

"Geheel terecht wees de Eerste Kamer onlangs met algemene stemmen het wetsvoorstel ter invoering van een landelijk EPD af, met name gezien de enorme privacyrisico's die dit EPD met zich zou meebrengen", laat Privacy First weten. "Het is dan ook met grote zorg dat Privacy First inmiddels heeft kennisgenomen van ontwikkelingen die duiden op een mogelijke 'doorstart' van ditzelfde EPD langs private, buitenparlementaire weg."

Regionale schakelpunten

Privacy First doet in een open brief een dringend beroep aan Kamerleden 'om deze ontwikkeling een halt toe te roepen en de relevante bewindspersoon ter verantwoording te roepen'. "In privacyrechtelijke zin blijft de Nederlandse overheid in de optiek van Privacy First immers onverminderd verantwoordelijk voor de privacy-inbreuken die uit een privaat EPD zullen voortvloeien, juist ook gezien het feit dat een dergelijk systeem door de Eerste Kamer nadrukkelijk om privacyredenen is verworpen." In de visie van Privacy First dient het Landelijk Schakelpunt (LSP) van het L-EPD 'conform de wens van de Eerste Kamer te worden omgevormd naar kleinschalige regionale systemen. Voor regionale uitwisseling is een LSP onnodig: daartoe volstaan immers regionale schakelpunten (RSP's), eventueel aangevuld met bovenregionale push-communicatie."  (Bron)

"De ontwikkeling van een privaat landelijk Electronisch Patiënten Dossier (EPD) moet stoppen. Dat zegt Privacy First in een open brief aan Kamerleden, naar aanleiding van de 'doorstart' van het EPD. Nadat de Eerste Kamer op 5 april 2011 de invoering van het landelijk EPD blokkeerde, vroeg VVD-minister Edith Schippers het Nationaal ICT-instituut in de Zorg Nictiz in april om te onderzoeken of het Landelijk Schakelpunt (LSP) ook kan blijven bestaan zonder overheidssteun. (...) 'Geheel terecht wees de Eerste Kamer onlangs met algemene stemmen het wetsvoorstel ter invoering van een landelijk Elektronisch Patiëntendossier (EPD) af, met name gezien de enorme privacyrisico's die dit EPD met zich zou meebrengen', laat Privacy First weten. 'Het is dan ook met grote zorg dat Privacy First inmiddels heeft kennisgenomen van ontwikkelingen die duiden op een mogelijke 'doorstart' van ditzelfde EPD langs private, buitenparlementaire weg.'
(...)
Privacy First doet in een open brief een dringend beroep aan Kamerleden 'om deze ontwikkeling een halt toe te roepen en de relevante bewindspersoon ter verantwoording te roepen. In privacyrechtelijke zin blijft de Nederlandse overheid in de optiek van Privacy First immers onverminderd verantwoordelijk voor de privacy-inbreuken die uit een 'privaat L-EPD' zullen voortvloeien, juist ook gezien het feit dat een dergelijk systeem door de Eerste Kamer nadrukkelijk om privacyredenen is verworpen.'

In de visie van Privacy First dient het Landelijk Schakelpunt (LSP) van het L-EPD 'conform de wens van de Eerste Kamer te worden omgevormd naar kleinschalige regionale systemen. Voor regionale uitwisseling is een LSP onnodig: daartoe volstaan immers regionale schakelpunten (RSP's), eventueel aangevuld met bovenregionale push-communicatie. Dit bevordert de beveiliging en vermindert de risico's van misbruik die aan een L-EPD inherent zijn.'"

Lees HIER het hele artikel in Computable.

Was privacy een paar jaar geleden morsdood, nu is het onderwerp sexy in Nederland. Misschien wel meer dan ooit.  

"Onder meer door Burgerrechtenorganisaties Bits of Freedom en Privacy First is privacy in de Tweede Kamer – en daarbuiten – de laatste tijd een hot issue.

Zij hebben in ieder geval een belangrijke rol gespeeld bij het 'op de kaart' zetten van het onderwerp (...). Bits of Freedom werd in 2009 heropgericht en werkt met 300 vrijwilligers. De organisatie zit ook achter de Big Brother Awards, de prijzen voor grootste privacyschenders van Nederland. De Awards trekken de laatste jaren veel aandacht.

Privacy First bestaat sinds eind 2009 en heeft zich vooral gestort op de vingerafdrukken. Beide clubs hebben het afgelopen jaar veel in de media gestaan, of achter de schermen journalisten en kamerleden 'gevoed'.

Maar niet alleen de burgerrechtenorganisaties, ook een traditionele club als de Consumentenbond richt zich de laatste tijd meer op privacy. En dan is er nog het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP), dat de laatste jaren veel actiever is, en politici en bedrijven vaker op hun vingers tikt als ze wat slordig omgaan met persoonlijke gegevens. Google had met ze te maken (Streetview), net als het ministerie van VWS (EPD).

Ook 'buitenstaanders' zien de verandering, zoals de Duitse journalist Frederik Hartig, die al een tijdje in Nederland woont. 'Sinds een jaar is er in de Nederlandse media steeds meer aandacht voor privacy', zegt hij. In Duitsland is het al veel langer een groot issue."

Lees het uitgebreide artikel in De Pers HIER online, of lees HIER de hard-copy versie ervan (voorpagina en p. 10).

"Deskundige kritiek op het biometrische paspoort is jarenlang consequent gesmoord door ambtenaren. 'De Kamer is misleid.'

Ergens in het democratische besluitvormingsproces dat de natie aan een ultrageavanceerd, fraudebestendig nieuw paspoort hielp, ging iets gruwelijk mis. Nadat gemeenteambtenaren de afgelopen anderhalf jaar van bijna een miljoen [sic] ontvangers van een nieuw paspoort trouwhartig vier vingerafdrukken per persoon registreerden (waarvan twee [sic] bestemd voor de nog in te richten justitiële databank), kondigde minister Donner (Binnenlandse Zaken) vorige maand aan dat de digitale opslag van deze persoonsgebonden kenmerken per direct werd gestaakt. Omdat het systeem van geen kant deugt. De vingerafdruk blijkt een minder solide vehikel om tot betrouwbare identificatie te komen. De voordelen wegen niet op tegen de risico's.

Niet eerder in de vaderlandse geschiedenis werden zo veel miljoenen gepompt in de introductie van een als revolutionair en opzienbarend aangeprezen technische vondst die zo weinig aan haar doel beantwoordde. Zonde van het geld en de moeite. De vereniging Vrijbit, de digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom en de stichting Privacy First hadden eenstemmig gewaarschuwd voor de gevaren. De ambtelijke privacywaakhond, het College bescherming persoonsgegevens, blafte zes jaar geleden al dat door het voor opsporingsdoeleinden vergaren van vingerafdrukken 'de centrale reisdocumentenorganisatie in feite de functie van een opsporingsregister krijgt.'

Gevaarlijk experiment

'Ja, die privacyclubs houden ons scherp. Ze hadden méér gelijk dan we op dat moment in de gaten hadden,' erkent PvdA-Kamerlid Pierre Heijnen. 'Het is inmiddels duidelijk dat critici van het nieuwe paspoort door het ambtelijk apparaat en op bestuursniveau onvoldoende serieus werden genomen.'

'Alles wijst erop dat de Kamer door het ministerie en deskundigen jarenlang op het verkeerde been is gezet,' vindt parlementariër Gerard Schouw van D66. 'Er werd gezegd dat het opslaan van vingerafdrukken in een nationale database echt nodig was. De techniek om dat goed te doen zou voorhanden zijn; het was bovendien een onontbeerlijk middel voor identificatie. Bij dat verhaal zijn grote vraagtekens te zetten, weten we nu.' De discussie werd heropend nadat twee rapporten in opdracht van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) nieuw licht op de privacy- en technische aspecten van de opslag van biometrische paspoortgegevens wierpen.

Eind april was er op aandringen van de Tweede Kamer een hoorzitting waar diverse experts hun twijfel ventileerden over de manier waarop de gewijzigde Paspoortwet gestalte kreeg. De uitgenodigde verantwoordelijken van het Agentschap BPR (Basisadministratie Persoonsgegevens en Reisdocumenten) van het ministerie van Binnenlandse Zaken schitterden door afwezigheid. Het leek Donner 'niet opportuun' dat ambtenaren van het agentschap zich tegenover dit forum kwamen verantwoorden voor een beleid dat volgens verschillende afgevaardigden van 'tunnelvisie' getuigde.

(...)

'Het lijkt erop dat de Kamer is misleid,' zegt Kamerlid Mariko Peters van GroenLinks. 'Terwijl de risico's bekend waren, stemde de volksvertegenwoordiging op basis van rooskleurige informatie in met een gevaarlijk experiment. Dit incident is illustratief voor de gesloten bestuurscultuur in ons land. Het apparaat is er niet op gespitst relevante informatie door te spelen aan de democratische beslissingsorganen, maar om bewindspersonen uit de wind te houden.'

(...)

Het CDA was al in 2001 geporteerd voor een database met vingerafdrukken van iedere burger om terroristen en ander geboefte op te sporen, maar minister van Justitie Korthals Altes (VVD) zag daar toen niets in: 'Dit middel is buitenproportioneel, gelet op bijvoorbeeld het aantal sporenzaken op jaarbasis: in geheel Nederland circa tienduizend. Voorts is het praktisch onuitvoerbaar, omdat alle tien de vingers en eventueel de handpalmen moeten worden afgenomen, wil het zinvol zijn voor de opsporing. Dat vergt een te groot beslag op de capaciteit van de politie, nog afgezien van de administratieve verwerking en controle.'

Later liep de VVD bij monde van crime fighter Fred Teeven alsnog warm voor een centrale databank met vingerafdrukken van zestien miljoen burgers. Onder aanvoering van nieuwkomer Jeanine Hennis-Plasschaert deelt de VVD-fractie nu weer de bezorgdheid over de deugdelijkheid van de biometrische opslag. 'Ere wie ere toekomt,' zegt sociaal-democraat Pierre Heijnen. 'Dat de discussie over het bewaren van vingerafdrukken werd heropend, is de verdienste van Hennis-Plasschaert. (...) Toen ze nog als liberale afgevaardigde in het Europees Parlement zat, was privacy al een stokpaard van Hennis-Plasschaert. Omdat ze zich in de materie had verdiept, wist ze wat de risico's waren van biometrische opslag toen ze toetrad tot de Haagse fractie. 'Er is de Kamer steeds voorgehouden dat de biometrische techniek betrouwbaar zou zijn en zich zou lenen voor grootschalige opslag en de daaraan gekoppelde opsporingsfunctie. Achteraf beschouwd zijn de gekozenen misschien te goed van vertrouwen geweest,' zegt Hennis-Plasschaert. Voor het optreden van Donner heeft ze respect: 'Hij durft terug te komen op een besluit. Dat vind ik dapper. Bij de huidige stand van de techniek levert opslag veel risico's op. Ik hoop dat er een Europees onderzoek komt naar de kwaliteit en de integriteit van een database voor vingerafdrukken.'

Om te beginnen zal in opdracht van minister Donner het functioneren van het Agentschap BPR kritisch worden geëvalueerd. Het instituut, onderdeel van Binnenlandse Zaken maar als een gesloten bolwerk opererend vanuit een imposant pand aan de Lange Vijverberg te Den Haag, beschouwde critici van de biometrische paspoortchip en de digitale databank als lastposten die een vlekkeloze uitvoering van de politieke lijn lelijk zouden kunnen dwarsbomen. Lies de Leeuw bewaart weinig warme herinneringen aan haar vier jaar als senior projectleider innovatieprojecten bij het agentschap. 'Er heerste daar een cultuur van niet denken maar doen,' verklaarde ze tijdens de hoorzitting over het biometrische paspoort. De sfeer deed haar het meest denken aan een 'sekte'.

(...)

Eigenlijk vond de onfortuinlijke projectleider binnen het ambtelijk apparaat alleen een luisterend oor bij Jan Grijpink - als raadadviseur bij het ministerie van Justitie bepaald geen privacyexpert van het lagere echelon. 'Maar ook hij moest op eieren lopen, hij kon niet veel doen.' Grijpink, sinds kort met pensioen, bevestigt dat zijn verstandhouding met het Agentschap BPR 'bij vlagen' verre van optimaal was. 'Ik heb me altijd tegen een centrale databank voor de opslag van vingerafdrukken verzet. Wie iets anders te berde brengt dan wat beleidsmakers graag horen, betaalt daar vaak een prijs voor. Die mag niet meer meezingen in het koor van beslissers en adviseurs.'

Consultant Ruud van Renesse is gespecialiseerd in het beveiligen en fraudebestendig maken van documenten. Van 1966 tot 2002 werkte hij bij TNO, waar hij in opdracht van Agentschap BPR het rapport Quick Scan Biometrie (1999) schreef. Zijn inventarisatie van alle problemen die zouden kunnen rijzen als een vingerafdruk in het paspoort werd verwerkt, viel slecht in Den Haag. 'Ik was verbaasd,' herinnert Van Renesse zich. 'Ik had verwacht dat mijn kritische kanttekeningen gretig zouden worden aangegrepen om het beleid bij te stellen, maar het rapport verdween in een la. Nooit meer iets van gehoord.'

In 2002 kreeg de consultant te horen dat BPR voortaan uitsluitend de deskundigheid van TNO zou inroepen als vaststond dat de kritische Van Renesse geen deel uitmaakte van het projectteam. 'Ik begreep dat ik evenals Jan Grijpink en Lies de Leeuw tot de personae non gratae van BPR was gaan behoren. Dat in Nederland vooraanstaande wetenschappers de mond gesnoerd wordt omdat hun standpunten niet aansluiten bij het politieke beleid vond ik schokkend.'

(...)

Ondanks zijn aanvaringen met het Agentschap BPR deed het ministerie in februari vorig jaar opnieuw een beroep op Van Renesse. 'Maar voordat ik aan het project begon, liet programmamanager Reisdocumenten Maria Gonzalez mij weten dat het niet de bedoeling was dat mijn werkzaamheden zouden worden verstoord door voortschrijdend inzicht. Een overheid die met zo'n instructie komt; het is te zot voor woorden.'

Tijdens de eerste werkbespreking over het project werd Van Renesse op het hart gebonden dat hij niet werd geacht om schriftelijk te rapporteren. Hij moest mondeling verslag uitbrengen over de voortgang van zijn activiteiten. Van Renesse: 'Ik weet zeker dat deze instructie was bedoeld om de Wet openbaarheid van bestuur te omzeilen. Als er niets op papier staat, heb je achteraf ook geen gezeur met lastige journalisten die de stukken opvragen. Mijn schriftelijk bezwaar tegen de gang van zaken leidde ertoe dat ik binnen twee weken nadat ik met mijn werkzaamheden was begonnen door Binnenlandse Zaken werd gewipt.'

(...)

Max Snijder, directeur van de European Biometrics Group en verantwoordelijk voor het in opdracht van de WRR geschreven rapport Het biometrisch paspoort in Nederland: crash of zachte landing, herleidt de ambtelijke paniek rond het nieuwe paspoort tot het misverstand dat technisch inzicht ondergeschikt werd gemaakt aan een al genomen politiek besluit. (...) Ons land nam het initiatief voor de oprichting van het European Forum for Travel Documents, waarvan het voorzitterschap, later het secretariaat, bij het Agentschap BPR zaten.'

(...)

Toen de Amerikaanse overheid bekendmaakte dat reizigers zonder biometrisch paspoort zich in de toekomst van een visum zouden moeten verzekeren om tot het land te worden toegelaten, zagen de Nederlandse paspoortmakers opnieuw een voortrekkersrol voor zichzelf weggelegd. De biometrische vingerafdruk zou behalve in het reisdocument ook in het justitiële databestand worden opgeslagen. Snijder: 'Dat was nadrukkelijk een politiek besluit. Omdat we vonden dat het moest, werd niet meer kritisch naar de praktische uitvoerbaarheid gekeken. Adviezen werden genegeerd, rapporten verdwenen onder het tapijt omdat de inhoud de politiek niet welgevallig was.

Naar de haalbaarheid en risico's van centrale opslag van vingerafdrukken is geen serieus onderzoek meer gedaan. In maart 2010 kwam BPR nog met een blijmoedig evaluatierapport over het succes van de pas ingevoerde registratie van vingerafdrukken. Verzwegen werd dat de gemeente Roermond in oktober 2009 aan staatssecretaris Ank Bijleveld schreef dat 21 procent van de vingerscans in de paspoorten van zo'n beroerde kwaliteit was dat er niet mee te werken viel. Toen de SP vorig jaar informeerde in hoeverre de kwaliteit van de vingerafdruk in het paspoort was gegarandeerd, antwoordde Bijleveld dat de norm werd bepaald aan de hand van de ISO-standaard 19794-4. Dat sloeg nergens op.'

(...)

Collectief gedagvaard

Gelijktijdig met het rapport van Max Snijder over de technische onvolkomenheden in het biometrische paspoort lanceerde de WRR de studie Happy Landings?, waarin jurist Vincent Böhre de privacyrisico's van het omstreden reisdocument inventariseert. Een groep verontruste burgers heeft de Staat der Nederlanden collectief gedagvaard vanwege schending van hun privacy. Volgens het rapport 'is de relatie tussen de burger en de Nederlandse overheid door het biometrische paspoort niet alleen reeds veranderd, maar ook op scherp komen te staan, althans in juridische zin'.

Böhre is inmiddels in dienst van de stichting Privacy First, die de rechtmatigheid van de chip in het paspoort en het archiveren van digitale vingerafdrukken aanvecht. Dat Donner onlangs capituleerde en de biometrische opslag stopzette, vervult de activist met vreugde. 'Maar in zijn brief rept Donner met geen woord over privacy,' verzucht Böhre. 'Hij schuift het helemaal op de techniek. Dat betekent dat we, zodra het technisch verantwoord is, alsnog met een centrale database met vingerafdrukken worden opgezadeld. Tegen die tijd zijn we dus terug bij af.'"

Bron: Vrij Nederland (Rudie Kagie), 4 juni 2011, pp. 34-37. Lees HIER het hele artikel online (20 eurocent voor niet-abonnees van Vrij Nederland).

"(...) Wie een paspoort aanvraagt, moet hoe dan ook nog steeds vingerafdrukken afstaan. Deze worden opgeslagen op een chip op het paspoort zelf. Dat zou echter niet langer gelden voor identiteitskaarten, kondigde Donner eerder al aan. Hij zou om die reden de paspoortwet wijzigen. Alleen het wetsvoorstel daartoe kan volgens hem pas halverwege 2012 worden voorgelegd aan de Raad van State. Nog zeker een jaar lang moeten ook aanvragers van een ID-kaart verplicht hun vingerafdruk afstaan.

‘Wij vinden dat veel te lang’, zegt burgerrechtenrechtenorganisatie Privacy First. D66-Tweede Kamerlid Gerard Schouw: ‘Ik ga de minister hierover ondervragen. Dit moet sneller.’ (...)"

Lees HIER het hele artikel in De Pers (p. 6).

"In onze paspoorten staan vingerafdrukken van slechte kwaliteit. Op een chip. Stoppen met het opslaan van afdrukken verandert daar helemaal niets aan.

Oké, we stoppen met het opslaan van vingerafdrukken, heeft minister Piet Hein Donner gezegd. En de afdrukken die al zijn opgeslagen in honderden databases bij gemeenten worden vernietigd. Waarom? Omdat volgens Donner de kwaliteit van de afdrukken te slecht is. Er is volgens hem een ‘te hoog percentage missers’. Uit onderzoek bij de gemeente Roermond bleek dat 21 procent van de afdrukken van zo’n slechte kwaliteit is, dat deze volgens de burgemeester van die plaats ‘niet verifieerbaar zijn’.

Maar diezelfde afdrukken, waarvan er dus veel slecht zijn, staan nog wél gewoon op onze paspoorten. In een chip. En daar komt geen enkele verandering in. Nu staan ze al op meer dan vijf miljoen paspoorten en identiteitskaarten, straks op nog veel meer. Einde databases is dus niet einde problemen.

Gaat de douane straks ergens ter wereld een afdruk van een Nederlandse vinger nemen, en die vergelijken met de in de chip opgeslagen afdruk, dan is de kans aanzienlijk dat de twee afdrukken niet overeenkomen. Het kan er toe leiden dat mensen worden beschuldigd van identiteitsfraude. Burgerrechtenorganisatie Privacy First vindt dat door ‘het hoge foutenpercentage’ de minister daarom ‘in overweging moet nemen’ om te stoppen met het opslaan van vingerafdrukken op het paspoort zelf.

‘Het is niet onaannemelijk dat de proef in Roermond representatief voor heel Nederland is’, zegt biometriespecialist Max Snijder, die onderzoek deed voor de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en de Europese commissie. In Roermond wordt volgens hem namelijk in principe op een zelfde manier gewerkt als op andere plekken in Nederland. ‘De trainingsprogramma’s voor ambtenaren die afdrukken afnemen zijn overal hetzelfde, net als de apparatuur die wordt gebruikt’.

‘Burgers kunnen de dupe worden van de vingerscan’, schreef burgemeester Henk van Beers van Roermond in november 2009 al in een brief aan toenmalig staatssecretaris Ank Bijleveld, een maand na de invoering van de verplichte vingerafdruk. De burgemeester was geschrokken van de uitkomst van het onderzoek naar de kwaliteit van de vingerafdrukken in ongeveer 450 reisdocumenten. Met de informatie uit de brief deed Bijleveld echter helemaal niets; pas vorige maand kreeg de Kamer te horen over het onderzoek in Roermond. Andere gemeenten hebben voor zover bekend geen onderzoek gedaan. (...)"

Lees HIER het hele artikel in De Pers (p. 3).

"De stichting Privacy First is tevreden dat er geen databank komt van vingerafdrukken. "Het voornaamste doel van onze stichting is bereikt", zei een woordvoerder van de stichting.
Privacy First is niet verbaasd over het afblazen van een landelijke opslag. "De afgelopen tijd nam de maatschappelijke druk toe. Zeker na de kritische hoorzitting vorige week verbaast dit ons niet", zei de woordvoerder.
Het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) is blij dat vingerafdrukken voorlopig niet worden opgeslagen in een landelijke databank. "Wij zijn daar in het verleden ook kritisch over geweest." CBP-voorzitter Jacob Kohnstamm noemde de centrale database vorig jaar een schending van de privacy."

Bron: De Stentor, BN/DeStem, Brabants Dagblad, De Gelderlander, Limburgs Dagblad, Eindhovens Dagblad, Dagblad Flevoland, Twentse Courant Tubantia, Provinciale Zeeuwse Courant, etc., 28 april 2011.

"Vingerafdruk: Donner zet een streep door de vingerafdrukkendatabase. Iedereen is blij.

'Een heuglijke dag', volgens PvdA-Kamerlid Pierre Heijnen. 'Complimenten voor de minister', aldus VVD'er Jeanine Hennis-Plasschaert. Ook privacywaakhonden zoals het College Bescherming Persoonsgegevens en Privacy First reageerden uitgelaten op het besluit van minister Donner van Binnenlandse Zaken om een streep te zetten door de opslag van vingerafdrukken in een database. Sinds september 2009 is de nieuwe paspoortwet van kracht die burgers ertoe verplicht vingerafdrukken te laten opnemen bij de aanvraag van een paspoort of identiteitskaart. Die vingerafdrukken zouden uiteindelijk in een centrale database worden opgeslagen die mogelijk ook voor opsporingsdoeleinden kon worden ingezet. Onder zware maatschappelijke en politieke druk heeft Donner nu besloten af te zien van die opslag. Volgens Donner vooral vanwege technische redenenen. 'Bij de aanvaarding van de paspoortwet dacht men dat de techniek zou moeten verbeteren, dat is niet gebeurd.' De vingerafdrukken van vijf miljoen Nederlanders die sinds september 2009 in databases van gemeenten zijn verzameld, worden vernietigd. Bij een identiteitskaart is het in de toekomst niet meer nodig om vingerafdrukken af te staan. Voortaan moeten burgers bij de aanvraag van een paspoort in lijn met de EU-regels wel nog hun vingerafdrukken afstaan zodat die op een chip in het paspoort kunnen worden gezet. Donner beloofde ook een onderzoek naar de informatievoorziening en besluitvorming rond het nieuwe paspoort."

Bron: De Pers, 28 april 2011.