Toon items op tag: Privacy by design

Op 28 januari 2019 (de Europese Dag van de Privacy) worden door Stichting Privacy First de jaarlijkse Nederlandse Privacy Awards uitgereikt.

Er zijn 4 categorieën waarvoor inschrijvingen genomineerd kunnen worden:

1. categorie Consumentenoplossingen (van bedrijven voor consumenten)

2. categorie Bedrijfsoplossingen (binnen een bedrijf of business-to-business)

3. categorie Overheidsdiensten (van de overheid voor burgers)

4. Aanmoedigingsprijs voor een baanbrekende technologie of persoon.

“De Privacy Award is de belangrijkste prijs in Nederland voor organisaties en bedrijven die op een positieve manier met privacy willen omgaan. Privacy als kans in plaats van obstakel. Dit jaar zal de jury extra nadruk leggen op het feit dat privacy meer moet zijn dan informed-consent en de controle geven aan de burger. Veel meer zelfs”, aldus Bart van der Sloot, voorzitter van de onafhankelijke jury.

Voorwaarden voor deelname

Voorwaarde voor deelname is dat u reeds met uw privacy-innovatie aan de slag bent. U bent de ideefase voorbij en kunt al iets van het project in uitvoering laten zien. U zorgt met uw project voor inspiratie bij andere organisaties waardoor privacy niet wordt gezien als een belemmering, maar als een kans!

De eerste selectie bestaat uit een screening waarop met de volgende zaken wordt omgegaan:

a) Het hebben van een privacy verantwoordelijke (FG, PO) in de organisatie

b) Toepassen van een privacy policy

c) Toepassen van risico analyse(s)

d) Privacy awareness in de organisatie

e) Een inzichtelijk privacybeleid en communicatie hiervan.

Vervolgens worden de deelnemers die genomineerd worden, gescreend op zaken als:

f) Innovatief vermogen: het product, proces of dienst biedt een noviteit op privacygebied en heeft zich in de markt nog niet technisch en/of commercieel bewezen;

g) Maatschappelijke impact: de innovatie levert een bijdrage aan privacy en komt de bescherming van persoonsgegevens en het individu ten goede;

h) Focus: het product, proces of dienst levert in grote mate toegevoegde waarde aan de markt/consument;

i) Zelfredzaamheid: het product, proces of dienst is binnen een reële termijn (ca 3 jaar) economisch realiseerbaar. Er is een businessmodel.

Daarnaast bestaat de mogelijkheid dat de jury (vertrouwelijk) een aangekondigd bedrijfsbezoek aan de genomineerde zal brengen.

Bepalen van de genomineerden

Organisaties kunnen zich t/m zondag 14 oktober 2018 aanmelden voor de Awards door een email met korte toelichting over het betreffende Privacy Project en antwoord op bovengenoemde punten a) t/m i) te sturen naar Privacy First via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Uiterlijk begin december 2018 hoort u of u tot de genomineerden behoort. Indien u genomineerd wordt ontvangt u van Privacy First een uitnodiging om een korte pitch tijdens de Awards-uitreiking voor te bereiden.

Voorschriften pitch

● Maximaal 3 minuten

● U gebruikt een Powerpoint presentatie (maximaal 3 sheets)

● De presentatie bevat in ieder geval de volgende onderdelen:

   o Organisatienaam

   o Privacy project omschrijving

   o Doel en behaalde resultaten.

Jury

De jury bestaat uit onafhankelijke privacy-experts uit diverse sectoren:

> Bart van der Sloot, senior researcher, Universiteit Tilburg (jury-voorzitter)
> Bas Filippini, oprichter en voorzitter Privacy First
> Paul Korremans, data protection & security professional, Comfort Information Architects 
   (tevens bestuurslid Privacy First)
> Marie-José Bonthuis, eigenaar IT’s Privacy
> Esther Janssen, advocaat Informatierecht en grondrechten, bureau Brandeis
> Esther Keymolen, techniekfilosoof, TILT, Universiteit Tilburg
> Matthijs Koot, senior security specialist, Secura BV
> Marc van Lieshout, senior onderzoeker TNO en zakelijk directeur PI.lab
> Wendeline Sjouwerman, privacy specialist lokale overheden en zorg.

Om te garanderen dat de verkiezing van de Awards objectief verloopt, is het niet toegestaan dat de jury een deelname beoordeelt van de eigen organisatie.

Privacy First organiseert de Nederlandse Privacy Awards met steun van Stichting Democratie & Media, in samenwerking met ECP. Klik HIER voor een impressie van de Nederlandse Privacy Awards 2018. Wilt u graag partner of sponsor van de Nederlandse Privacy Awards worden? Neem dan contact op met Privacy First!

 

Handhavingsverzoek bij Autoriteit Persoonsgegevens over drie nieuwe privacyschendingen 

Naar aanleiding van drie nieuwe pogingen van Nederlandse Spoorwegen om de privacy van treinreizigers te schenden, heeft NS-klant Michiel Jonker deze week een handhavingsverzoek ingediend bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Het betreft:

• ŸHet weigeren van de terugbetaling van resterend saldo op anonieme OV-chipkaarten als de houder zijn NAW-gegevens niet aan NS verstrekt;
• ŸHet weigeren van internationale treintickets door NS-medewerkers aan stationsbalies als kopers hun NAW-gegevens niet aan NS verstrekken;
• ŸHet in rekening brengen, sinds 2 juli 2018, van extra “servicekosten” als houders van anonieme OV-chipkaarten contant betalen voor het opwaarderen van het saldo op deze kaarten.

Sinds juli 2014 heeft Nederlandse Spoorwegen (NS) al eerder op diverse manieren de aanval ingezet op de privacy van Nederlandse treinreizigers. Het ging toen onder andere om:

• Het discrimineren van houders van anonieme OV-chipkaarten in de voordeeluren;
• ŸHet eisen van de-anonimisering van de anonieme OV-chipkaarten bij service-verlening door NS (bijvoorbeeld geld terug bij vertraging);
• ŸHet aanbrengen van twee unieke pasnummers op elke anonieme OV-chipkaart, waardoor de anonimiteit van die kaarten wordt aangetast.

Als reiziger die zijn privacy wilde behouden, verzocht Jonker herhaaldelijk aan de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) om deze overtredingen te onderzoeken en handhavingsmaatregelen te nemen. Jonker won daarover reeds verschillende rechtszaken tegen de AP, die aanvankelijk weigerde de meldingen zelfs maar te onderzoeken.

Bij de beoordeling van de nieuwe schendingen door NS zal de onlangs in werking getreden Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) een belangrijke rol spelen. Een ander onderwerp dat centraal zal staan, is het recht op betaling met contant geld als wettig betaalmiddel dat tevens de privacy beschermt.

Jonker: “In al deze zaken gaat het om de vraag of gebruikers van het Nederlandse OV recht hebben op een reële, effectieve bescherming van hun privacy. Die vraag is actueler dan ooit, als je ziet hoe er met mensen wordt omgegaan in situaties waarin de privacy niet adequaat wordt beschermd. Dan valt niet alleen te denken aan China met zijn Sociale Kredietscore, of de Verenigde Staten met hun “No Fly”-lijsten, maar ook aan Europese landen waarin de afgelopen jaren wetten zijn aangenomen die het de overheid mogelijk maken reizigers te bespieden die niet worden verdacht van enig strafbaar of risicovol gedrag. Bijvoorbeeld Frankrijk met zijn permanente noodtoestand en Nederland met de Sleepwet.”

Jonker wordt ook in deze nieuwe zaak gesteund door Stichting Privacy First en Maatschappij Voor Beter OV.

Media:
https://www.security.nl/posting/569517/Treinreiziger+wil+dat+privacytoezichthouder+optreedt+tegen+NS
https://tweakers.net/nieuws/140841/privacy-first-en-treinreiziger-willen-dat-ns-beleid-anonieme-chipkaarten-aanpast.html 
https://www.liberties.eu/en/news/ns-privacy-fight-passenger-privacy/15444

Update 23 juli 2018: Na indiening van het handhavingsverzoek bij de AP heeft Jonker nog een verdere schending van de privacy in het OV geconstateerd, eveneens met betrekking tot het ontmoedigen van contante betaling voor vervoerbewijzen. In bussen in verschillende Nederlandse regio's wordt sinds 1 juli 2018 contante betaling geweigerd, zodat reizigers in de bus worden gedwongen daar te pinnen of hun creditcard te gebruiken, en daarmee hun persoonsgegevens te laten verwerken. Dit blijkt te berusten op een landelijk gemaakte afspraak tussen vervoerbedrijven. Op 21 juli jl. heeft Jonker zijn handhavingsverzoek daarom aangevuld met een verzoek aan de AP om in dat kader ook deze privacyschending te onderzoeken en te beëindigen.

Jonker: "Markant is dat de branche-organisatie Koninklijk Nederlands Vervoer (KNV) muisstil is over deze landelijke afspraak, en dat de maatregel midden in de zomerperiode is ingevoerd. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er wordt geprobeerd de weigering van een wettig betaalmiddel geruisloos in te laten gaan. Ik heb de AP met een beroep op de WOB gevraagd mij te informeren over alle communicatie die hierover met of door de AP achter de schermen heeft plaatsgevonden."

Media: https://www.security.nl/posting/570899/AP+gevraagd+op+te+treden+tegen+weigeren+contant+geld+in+bus
https://nieuws.nl/algemeen/20180723/klacht-wegens-weigering-contante-betaling-bus/
https://radar.avrotros.nl/nieuws/detail/bezwaar-ingediend-tegen-verdwijnen-contant-geld-uit-bus/
https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2320576/Arnhemmer-wil-buskaartje-contant-betalen
https://www.transport-online.nl/site/93550/klacht-wegens-weigering-contante-betaling-in-bus/ 
http://www.welingelichtekringen.nl/anp/klacht-wegens-weigering-contante-betaling-bus
https://panorama.nl/nieuws/binnenland/klacht-wegens-weigering-contante-betaling-bus
http://www.dvhn.nl/binnenland/Klacht-wegens-weigering-contante-betaling-bus-23396995.html
http://www.lc.nl/binnenland/Klacht-wegens-weigering-contante-betaling-bus-23396571.html
https://www.nd.nl/nieuws/actueel/binnenland/klacht-wegens-weigering-contante-betaling-bus.3076549.lynkx
https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuws/2018/07/bezwaar-ingediend-tegen-verdwijnen-contant-geld-bus 

NATIONALE PRIVACY CONFERENTIE 2018 

Op dinsdag 30 januari 2018 organiseerden ECP|Platform voor de InformatieSamenleving en Privacy First in het Amsterdamse Volkshotel gezamenlijk de allereerste Nationale Privacy Conferentie. Met de snelle digitalisering van onze maatschappij staat het recht op privacy in toenemende mate onder druk. Hoe kunnen wij als samenleving digitaliseren én onze privacy behouden en versterken? Hoe zou Nederland zich kunnen ontwikkelen tot internationaal Privacy Gidsland? Tijdens de conferentie probeerden wij gezamenlijk antwoorden op deze vragen te vinden.

SPREKERS

Aleid Wolfsen (Autoriteit Persoonsgegevens)

Onze eerste keynote speaker was Aleid Wolfsen, voorzitter van de Autoriteit Persoonsgegevens. Hij begon zijn presentatie met het filmpje dat te vinden is op www.hulpbijprivacy.nl, de nieuwe campagne van de Autoriteit Persoonsgegevens over de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) die op 25 mei 2018 in werking treedt. Dit is een bewustmakingscampagne voor iedereen over de rechten en plichten die voortvloeien uit de nieuwe Europese privacywetgeving.

De huidige Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) wordt ingetrokken, want die wet is verouderd en niet up-to-date met de huidige digitale samenleving. De Algemene Verordening Gegevensbescherming is technologieneutraal en voorziet in die behoefte.

Het recht op privacy is een grondrecht en is ook in verschillende Europese verdragen opgenomen. Dit recht wordt door de EU uitgewerkt in wetgeving door middel van richtlijnen en verordeningen. De Algemene Verordening Gegevensbescherming heeft directe werking in de lidstaten.

“Als we praten over privacy, dan praten we ook over de fundamenten van de Nederlandse rechtsorde. Als je het privacyrecht van mensen schendt, dan raak je die fundamenten. En die fundamenten van de Nederlandse rechtsorde zijn 1) gelijkheid, 2) solidariteit, 3) de klassieke vrijheidsrechten en als laatste de democratische rechtsstaat.”

Privacy was vroeger een stuk eenvoudiger, je deed bijvoorbeeld de gordijnen dicht en niemand kon zien wat je op tv keek of welke boeken je in de kast had staan. Het privacyrecht wordt alsmaar belangrijker, aangezien alle gegevens kunnen worden opgeslagen en aan elkaar kunnen worden gekoppeld. Wanneer we zouden kijken in de telefoon van de bezoekers van deze conferentie en zouden opzoeken wat hun laatste zoektermen waren in een zoekmachine, dan zouden we wellicht meer weten over de bezoekers dan zijn/haar partner en ook meer weten over je gezondheid dan je huisarts. Daarom is het zo belangrijk dat er nu in Europees recht is vastgelegd dat je persoonsgegevens worden beschermd.

Waar gaat het nou eigenlijk om bij privacy?
Privacy is bescherming tegen een almachtige, alwetende overheid. Het recht om met rust gelaten te worden, om onbevangen overal jezelf kunnen zijn, zonder dat je gevolgd wordt en bespied wordt of dat overal camera’s hangen. Dat je als vrij burger, in een vrij land, vrij kunt leven. Dat je alleen maar prijsgeeft waarvan jij denkt dat dat prijsgegeven moet worden. Daarom wordt dataprotectie per dag alsmaar belangrijker.

De drie pijlers onder de AVG
De eerste pijler is versterking en verbreding van de privacyrechten van mensen. Zoals het recht op inzage, de toestemming wordt strenger, recht op correctie, recht op vergetelheid, dataportabiliteit en het recht om te kunnen klagen. Als je vanaf 25 mei as. denkt dat je onrecht wordt aangedaan, dan kun je bij de Autoriteit Persoonsgegevens een klacht indienen en die klacht gaat de Autoriteit verplicht behandelen. Want als tweede pijler heeft de Autoriteit Persoonsgegevens als Europese privacytoezichthouder meer bevoegdheden gekregen. Indien de Autoriteit oordeelt dat bepaald handelen onrechtmatig was, dan zal de Autoriteit ook optreden. Dit kan door middel van een waarschuwing, maar ook door het opleggen van (draconische) boetes.

Als derde pijler: meer verantwoordelijkheden voor organisaties. De plicht om gegevensverwerkingen te melden bij de Autoriteit komt te vervallen, want elke overheid en bedrijf verwerkt inmiddels gegevens. Organisaties moeten wel een register bij gaan houden met wat ze verwerken en dit moet je ook kunnen verantwoorden. Elke overheidsinstelling en sommige private organisaties zijn verplicht om een Functionaris Gegevensbescherming aan te stellen. Daarnaast moeten bedrijven en overheden een Privacy Impact Assessment doen. Twee andere belangrijke beginselen voor verwerkingsverantwoordelijken zijn privacy by design – als je iets gaat ontwikkelen dan moet dat privacyvriendelijk worden ontwikkeld – en privacy by default.

Wat betekent de wet voor de toezichthouder?
De Autoriteit Persoonsgegevens is verantwoordelijk voor het toezicht en de handhaving van de wet, krijgt steviger boetebevoegdheden, internationale samenwerking, grensoverschrijdende bevoegdheden, voorlichting voor het algemeen publiek en aan organisaties.

Wanneer is een Functionaris Gegevensbescherming verplicht?
Overheden en publieke organisaties zijn altijd verplicht een functionaris gegevensbescherming te hebben. Daarnaast ook wanneer een organisatie bijzondere persoonsgegevens verwerkt, zoals een zorginstelling, of indien je grootschalig mensen observeert.

Antwoorden op vragen uit het publiek:

Wat gebeurt er met het geld van de boetes?
Deze gaan terug naar de Rijkskas, naar de algemene middelen.

Kunt u meer vertellen over de Uitvoeringswet van de AVG en heeft het invloed op Europese samenwerking?
De Uitvoeringswet ligt momenteel nog bij de Tweede Kamer. Nederland probeert de AVG zo neutraal mogelijk te implementeren, want hoe meer we zouden afwijken, hoe moeilijker het zou worden om op Europees niveau samen te werken.

Is er een overgangstermijn voor de handhaving?
Nee, er is geen overgangstermijn, want de inwerkingtreding heeft al heel lang geduurd. In 2016 is er nog twee jaar extra gegeven voor de inwerkingtreding zodat bedrijven compliant met de AVG kunnen worden.

Klik HIER voor de presentatie van Aleid Wolfsen (pdf).

Gerrit-Jan Zwenne (Universiteit Leiden)

De tweede keynote speaker was Gerrit-Jan Zwenne, als hoogleraar verbonden aan het eLaw Centrum voor Recht en Digitale Technologie van de Universiteit Leiden. Zwenne plaatste in zijn betoog een aantal kanttekeningen bij de privacywetgeving en begon met een citaat van Niels Bohr: “It’s hard to make predictions. Especially about the future.” Onze wetgever doet voorspellingen over de toekomst en technologische ontwikkelingen. Wat was het begin van het moderne denken over privacy? In vrijwel alle scripties die Zwenne voorbij ziet komen staat een voetnoot of citaat uit een belangrijke publicatie uit 1890 door Samuel Warren en Louis Brandeis in de Harvard Law Review. Zij schreven een artikel over the right to be left alone naar aanleiding van een technologische ontwikkeling, namelijk het draagbare fototoestel. Een aantal andere ontwikkelingen, zoals de trein en de krantenpers, zorgden ervoor dat een beeld binnen aanzienlijke tijd het hele continent kon bereiken. Hierover dachten Samuel Warren en Louis Brandeis na: zou dit allemaal zomaar mogen, je zou toch het recht moeten hebben om met rust gelaten te worden?

Waar komt onze eigen huidige privacywetgeving vandaan? Ook dat is een reactie op technologische ontwikkelingen en dan denken we vooral aan de computer. Al in de jaren 50 zorgden computers voor vrees over wat er met de gegevens gebeurde. Begin jaren 70 richtte de maatschappelijke discussie zich op het profileren door middel van computers. Moeten we het machtsevenwicht dat is verstoord door computers, doordat gegevens worden vastgelegd, reguleren door middel van wetgeving en de burger rechten geven over wat er is vastgelegd in die computer? In Nederland werd toen de Commissie Koopmans ingesteld, deze heeft een rapport geschreven dat is behandeld in de Tweede Kamer, maar daar is vervolgens niks mee gedaan. In Duitsland is toen wel wetgeving gekomen, als directe reactie op de technologische ontwikkelingen. Uiteindelijk is dat de basis geweest voor de Europese Privacyrichtlijn (95/46/EC) en onze Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp). Bij nieuwe wetgeving probeer je te voorspellen wat de komende technologische ontwikkelingen zijn, aangezien je wilt dat de wet toekomstbestendig is. In het juridische domein lossen we dat op door open begrippen en vage normen. We bedenken nieuwe rechten en soms zijn die experimenteel. Een gewaagd en interessant experiment is het recht op vergetelheid. Dat is eigenlijk een wat merkwaardig experiment; we hebben nog geen idee wat dat betekent voor onze samenleving. En het is ook te ongenuanceerd. Daarnaast is er dataportabiliteit, waarbij je gegevens van de ene partij kan overdragen naar een andere partij. De partijen moeten de gegevens helder aan de consument verstrekken, vaak zul je hierbij eigen ‘kluisjes’ krijgen bij bedrijven, mijn-telecomprovider, mijn-muziekdienst, mijn-energiedienst. En daaraan kleven ook privacyrisico’s, onder andere qua beveiliging en ook wanneer je van de ene partij wilt overstappen naar een ander. Dit kan al snel via één klik, maar je wilt hierbij ook een sterke authenticatie.

Het recht op vergetelheid
De Chinese keizer Qin Shi Huangdi liet alle boeken van vorige regimes verbranden. Dat is het gevoel dat Gerrit-Jan Zwenne een beetje heeft bij het recht op vergetelheid. Is het een goed idee dat we de geschiedenis op die manier gaan herschrijven? Inmiddels is hij wat genuanceerder, in de tijd van Big Data, dat we iets moeten hebben wat lijkt op het recht op vergetelheid, maar wellicht is het nu nog te absoluut. Misschien moet het vergeetrecht gelden voor vijf of tien jaar en daarna krijg je een jaar van te voren een mededeling, mocht je het langer willen laten gelden, dat je een nieuw verzoek moet doen. We moeten die rechten in balans brengen met het recht op informatie en het recht op vrijheid van meningsuiting. Zo’n absoluut vergeetrecht is niet alleen onhoudbaar, via bijvoorbeeld een VPN in de Verenigde Staten vind je de informatie toch wel weer, maar het is ook niet wenselijk. Het vergeetrecht is nog onvoldoende doordacht.

Er zijn volgens Zwenne nog meer gebreken in de privacywetgeving aan te wijzen. Deze definitie kent u natuurlijk: “’personal data’ means any information relating to an identified or identifiable natural person”. Dit is een kernbegrip uit de AVG en de Wbp en het is toch raar dat mensen met verstand van data, met verstand van informatie, zich afvragen waarom wij dat zo definiëren. Mensen met verstand van informatie definiëren informatie immers aan de hand van data. In de privacywetgeving wordt dat omgedraaid en dat kan helemaal niet, aldus Zwenne.

Klik HIER voor de presentatie van Gerrit-Jan Zwenne (pdf).

 “Onderzoeker”

Plots kwam een onderzoeker de zaal binnen. Op een ludieke manier testte hij de bereidwilligheid van aanwezigen om hun mobiele telefoon af te geven aan hun buurman of buurvrouw. Met de vragen die hij stelde probeerde hij in kaart te brengen welke informatie je wel wilt delen en welke niet. Het publiek van deze conferentie was op haar hoede en deelde weinig. De onderzoeker was een acteur van “Wat we doen”; een theatergroep die een maatschappelijk thema (dit keer privacy) onder de aandacht wil brengen van o.a. scholieren. Voor meer informatie hierover verwijzen we graag naar https://watwedoen.nl/.

Jaap-Henk Hoepman (Radboud Universiteit)

De derde spreker van de dag was Jaap-Henk Hoepman, directeur van het Privacy & Identity Lab aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hoepman sprak met name over privacy by design:

Voor veel mensen is privacy by design een vaag begrip. Het gaat erom dat je privacyaspecten meeneemt in het hele ontwikkeltraject van systemen. Vanaf het moment dat je gaat nadenken van het concept van het systeem, tot het ontwerp en daarna de implementatie. Dat maakt privacy eigenlijk een soort software quality attribute, vergelijkbaar met security en performance. Daarnaast is privacy by design een proces, omdat het door het gehele ontwikkelproces moet worden meegenomen.

Waarom is privacy by design belangrijk?
Privacy by design beperkt privacy-risico’s en daarmee ook eventuele reputatieschade of herstelkosten. Wie verkleint, vermindert of voorkomt kan deze schade beperken, onder het motto: “Wat je niet hebt kun je ook niet verliezen.” Een ander aspect dat onderbelicht is, is dat het nieuwe business mogelijk maakt, net zoals security by design internetbankieren mogelijk maakt. Privacy by design is noodzakelijk als je dingen in bijvoorbeeld de zorg, Internet of Things of Quantified Self voor elkaar wilt krijgen op een verantwoorde manier. En als laatste waarom privacy by design noodzakelijk is, is omdat het een vereiste is uit de AVG.

In Nijmegen heeft men nagedacht over privacy design strategies waarin vage juridische normen worden vertaald naar een achttal (technische) ontwerpeisen. Dit zijn acht onderwerpen waar je als techneut over moet praten met de business en de juridische afdeling als het gaat om het ontwerp van het systeem.

Data georiënteerde strategieën
Als je kijkt naar een informatieverwerkend systeem als een database, waarbij gegevens worden verzameld over individuen, en over die individuen worden verschillende attributen verzameld, zoals leeftijd, adres, naam et cetera, dan is minimaliseren één van de eerste dingen die je kunt doen, dus niet alle mogelijke attributen verzamelen, maar daar een selectie uit maken. Als tweede kan je attributen in verschillende databases stoppen, zodat data niet gecombineerd kunnen worden. Het derde wat je kan doen is gegevens abstraheren, door bijvoorbeeld te registreren of iemand ouder is dan achttien in plaats van de specifieke leeftijd. En het laatste wat je kunt doen, bij een kleinere database, is deze adequaat te beschermen.

Proces-georiënteerde strategieën
Ten eerste: informeer gebruikers over de verwerking van hun persoonsgegevens. Geef vervolgens gebruikers controle over de verwerking van hun persoonsgegevens. Daarna committeer je aan een privacyvriendelijke verwerking van persoonsgegevens en dwingt dit af. En als laatste toon je aan dat je op een privacyvriendelijke wijze persoonsgegevens verwerkt.

Het scheiden van gegevens
Het is belangrijk om na te denken over het fysiek scheiden van gegevens en na te denken over een ontwerp van een systeem waarin deze gegevens niet centraal worden verzameld, maar op bijvoorbeeld individuele apparaten van gebruikers. Een interessant voorbeeld hiervan is de mogelijkheid op een iPhone om op basis van gezichtsherkenning automatisch mappen aan te laten maken en foto’s te selecteren; dit gebeurt op de smartphone zelf en niet in een centraal systeem. Een ander goed voorbeeld hiervan heeft betrekking op social media. Facebook is centraal georganiseerd: alle informatie staat centraal opgeslagen bij Facebook. Maar als je kijkt naar de functionaliteit, namelijk het directe contact met vrienden en kennissen, dan zou je dit ook peer-to-peer kunnen doen. En dat dan de gegevens die je wilt delen op je eigen smartphone staan en dat je die direct deelt met de smartphone van vrienden en kennissen. Dat is een hele andere manier van denken, en hierover kun je nadenken bij de ontwikkeling van elk systeem.

Gegevens abstraheren
Dit houdt in dat je gegevens niet in detail verwerkt, maar dit meer in abstracto doet. Een van de triviale voorbeelden waarin dit is toegepast is in de slimme energiemeter. Bij de eerste slimme meter was het idee nog dat je gebruik realtime zou worden doorgegeven aan de leverancier. Dit gaf veel ophef, omdat dat veel informatie prijsgeeft over je persoonlijke levenssfeer. Daarom verzamelt de slimme meter nu je verbruik en geeft het totaal elke drie maanden door. Andere voorbeelden zijn leeftijdsverificatie: als je alleen hoeft te weten of iemand ouder is dan achttien, dan heb je niet per se de geboortedatum nodig.

Informeren
Zorg ervoor dat gebruikers direct op een makkelijke manier inzage hebben in de gegevens die jij van hen hebt verzameld. De meeste bedrijven hebben inmiddels wel een portal zoals mijn-internetprovider, mijn-telefoonprovider et cetera, waarbij gebruikers worden geïnformeerd.

Op de latere vraag vanuit de congresorganisatie wat Hoepmans ervaring was van deze middag antwoordde hij: “Goed te zien dat er steeds meer privacyvriendelijke oplossingen op de markt komen. Privacy by design is vooral een kwestie van *willen* en dan doen. Wel is extra aandacht nodig voor een goede uitwisseling van kennis tussen de verschillende partijen: er is in de techniek veel meer mogelijk dan de meeste organisaties weten. Daardoor blijven potentieel super-privacyvriendelijke oplossingen liggen.”

Klik HIER voor de presentatie van Jaap-Henk Hoepman (pdf).

Panel

Moderator Marjolijn Bonthuis (ECP) onderwierp het panel aan een aantal stellingen. De reactie van het publiek op de stellingen was vaak eensgezind, maar soms ook verschillend van mening. Vanuit het panel reageerde Tim Toornvliet (Nederland ICT) later als volgt: “Ik vond het een mooie mix van privacy-experts en privacy voorvechters. Het was inspirerend om te zien hoe de genomineerden met innovatieve technische oplossingen de privacy van gebruikers willen verbeteren”.  “Privacy is springlevend!” is een uitspraak van panellid Lennart Huizing (Privacy Company). Hij vond het heel grappig dat de reactie van de zaal op de stelling ‘privacy is belangrijker dan veiligheid’ massaal was: “dat is een valse dichotomie!” Dan heb je een interessant publiek gevonden... Het tastbare ongemak rondom het afgeven van mobieltjes aan de buurman vond hij ook heel boeiend.

  

Nederlandse Privacy Awards

Genomineerden

Er zijn 4 categorieën waarvoor inschrijvingen genomineerd konden worden:

1. categorie Consumentenoplossingen (van bedrijven voor consumenten)

2. categorie Bedrijfsoplossingen (binnen een bedrijf of business-to-business)

3. categorie Overheidsdiensten (van de overheid voor burgers)

4. Aanmoedigingsprijs voor een baanbrekende technologie of persoon.

Uit de diverse inzendingen had de onafhankelijke vakjury de volgende genomineerden per categorie bepaald:

Consumentenoplossingen:
IRMA (I Reveal My Attributes)
Schluss

Bedrijfsoplossingen:
TrustTester
Personal Health Train

Overheidsdiensten:
Jeugd Implementatieplan Privacy (gemeente Amsterdam)

Na de discussie met panel en publiek kregen de vijf genomineerden de kans om hun verhaal te vertellen: Schluss, Personal Health Train, IRMA, TrustTester en Jeugd Implementatieplan Privacy (gemeente Amsterdam) deelden hun mooie initiatieven met de zaal.

Presentaties

IRMA (pdf) https://www.youtube.com/watch?v=q6IihEQFPys

Schluss (pdf) https://www.youtube.com/watch?v=f-cU5Izs5EI

TrustTester (pdf) https://www.youtube.com/watch?v=JCivU3LQg-8

Personal Health Train (pdf) https://www.youtube.com/watch?v=Sn-KK4reRGg

Jeugd Implementatieplan Privacy, gemeente Amsterdam (pdf)

Winnaars

Na afloop van de Award-pitches door de genomineerden nam juryvoorzitter Bas Filippini (Privacy First) het woord en kon Bart Jacobs van IRMA de felbegeerde allereerste Nederlandse Privacy Award in ontvangst nemen. IRMA (I Reveal My Attributes) is een state-of-the-art open source identity platform waarin gebruikers zich middels een app kunnen authenticeren op basis van één of meer kenmerken vanuit hun verschillende rollen (contextuele authenticatie). Deze authenticatie is niet identificerend: door gebruik te maken van een 1-op-1 relatie tussen gebruiker en dienstverlener zijn zogenaamde “brokers” niet meer nodig en kan de gebruiker anoniem gebruikmaken van diensten, zonder wachtwoord en met een minimum aan benodigde kenmerken (“attributes’). Het systeem is ontwikkeld door de Digital Security onderzoeksgroep van de Radboud Universiteit Nijmegen. Sinds eind 2016 is IRMA ondergebracht bij de onafhankelijke stichting Privacy by Design.

De jury prijst de ontwikkeling van IRMA vanuit de academische wereld als algemeen bruikbare privacy by design toepassing voor zowel de private als de publieke sector. Als middel voor privacyvriendelijke authenticatie spreken het grote innovatieve vermogen van de gehanteerde open-source techniek, de directe inzetbaarheid en de potentiële maatschappelijke impact van IRMA de jury enorm aan.

In het bredere kader van Nederland Privacy Gidsland is IRMA door de jury daarom unaniem gekozen als winnaar van de Nederlandse Privacy Awards 2018.

‘Sleepwet-studenten’

Op initiatief van vijf Amsterdamse studenten wordt op 21 maart as. een nationaal referendum gehouden over de controversiële nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (‘Sleepwet’). Ongeacht de uitkomst van dit referendum zal dit leiden tot een hoger (en waarschijnlijk kritischer) Nederlands privacybewustzijn. Reeds dit feit vormde voor de jury unaniem reden om deze studenten te belonen met een Nederlandse Privacy Award (Aanmoedigingsprijs).

Klik HIER voor het hele juryrapport (pdf) met deelnamecriteria en toelichting bij alle genomineerden en de winnaars.

V.l.n.r.: Paul Korremans (jurylid), Luca van der Kamp (referendumstudenten), Esther Bloemen (Personal Health Train), Nina Boelsums (referendumstudenten), Bas Filippini (jury-voorzitter), Bart Jacobs (IRMA), Arjan van Diemen (TrustTester), Marie-José Hoefmans (Schluss) en Wilmar Hendriks (Jeugd Implementatieplan Privacy, gemeente Amsterdam). 

De middag werd afgesloten met een borrel waar de winnaars de felicitaties in ontvangst namen en de sprekers hun verhaal verder toelichtten. Deze editie smaakt naar meer! Binnenkort volgt meer informatie over volgend jaar.

Voor meer informatie over de privacy by design community verwijzen we graag naar https://ecp.nl/community-privacy-by-design.

Tot de volgende editie!

Privacy First en ECP | Platform voor de InformatieSamenleving

Privacy First organiseerde deze editie van de Nederlandse Privacy Awards met steun van Stichting Democratie & Media en Adessium Foundation, in samenwerking met ECP. Wilt u ook partner van de Nederlandse Privacy Awards worden? Neem dan contact op met Privacy First!

IRMA en Referendum-studenten winnen Nederlandse Privacy Awards 

Tijdens de Nationale Privacy Conferentie van Privacy First en ECP zijn vandaag de allereerste Nederlandse Privacy Awards uitgereikt. Deze Awards bieden een podium aan bedrijven en overheden die privacy zien als een kans om zich positief te onderscheiden en privacyvriendelijk ondernemen en innoveren tot norm te maken. Grote winnaar van de Nederlandse Privacy Awards 2018 is IRMA (I Reveal my Attributes). Daarnaast ontvingen de studenten achter het Sleepwet-referendum de Aanmoedigingsprijs.

Winnaar: IRMA (I Reveal my Attributes)

IRMA (I Reveal My Attributes) is een state-of-the-art open source identity platform waarin gebruikers zich middels een app kunnen authentiseren op basis van één of meer kenmerken vanuit hun verschillende rollen (contextuele authenticatie). Deze authenticatie is niet identificerend: door gebruik te maken van een 1-op-1 relatie tussen gebruiker en dienstverlener zijn zogenaamde “brokers” niet meer nodig en kan de gebruiker anoniem gebruikmaken van diensten, zonder wachtwoord en met een minimum aan benodigde kenmerken (“attributes’).

Het systeem is ontwikkeld door de Digital Security onderzoeksgroep van de Radboud Universiteit Nijmegen. Sinds eind 2016 is IRMA ondergebracht bij de onafhankelijke stichting Privacy by Design.

De Awards-jury prijst de ontwikkeling van IRMA vanuit de academische wereld als algemeen bruikbare privacy by design toepassing voor zowel de private als de publieke sector. Als middel voor privacyvriendelijke authenticatie spreken het grote innovatieve vermogen van de gehanteerde open-source techniek, de directe inzetbaarheid en de potentiële maatschappelijke impact van IRMA de jury enorm aan. IRMA is door de jury daarom unaniem gekozen als winnaar van de Nederlandse Privacy Awards 2018.

Winnaars: ‘Sleepwet-studenten’

Op initiatief van vijf Amsterdamse studenten wordt op 21 maart as. een nationaal referendum gehouden over de controversiële nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (‘Sleepwet’). Ongeacht de uitkomst van dit referendum zal dit leiden tot een hoger (en waarschijnlijk kritischer) Nederlands privacybewustzijn. Reeds dit feit vormde voor de jury unaniem reden om deze studenten te belonen met een Nederlandse Privacy Award (Aanmoedigingsprijs).

Nominaties  

Er zijn 4 categorieën waarvoor inschrijvingen genomineerd konden worden:

1. categorie Consumentenoplossingen (van bedrijven voor consumenten)

2. categorie Bedrijfsoplossingen (binnen een bedrijf of business-to-business)

3. categorie Overheidsdiensten (van de overheid voor burgers)

4. Aanmoedigingsprijs voor een baanbrekende technologie of persoon.

Uit de diverse inzendingen had de onafhankelijke vakjury de volgende genomineerden per categorie bepaald:

Consumentenoplossingen:	Bedrijfsoplossingen:	Overheidsdiensten:
IRMA (I Reveal My Attributes)	TrustTester	Jeugd Implementatieplan Privacy (gemeente Amsterdam)
Schluss	Personal Health Train

Tijdens de Nationale Privacy Conferentie hebben alle genomineerden hun projecten middels Award-pitches aan het publiek gepresenteerd. Vervolgens zijn de Awards uitgereikt. Klik HIER voor het hele juryrapport (pdf) met deelnamecriteria en toelichting bij alle genomineerden en de winnaars.

V.l.n.r.: Paul Korremans (jurylid), Luca van der Kamp (referendumstudenten), Esther Bloemen (Personal Health Train), Nina Boelsums (referendumstudenten), Bas Filippini (jury-voorzitter), Bart Jacobs (IRMA), Arjan van Diemen (TrustTester), Marie-José Hoefmans (Schluss) en Wilmar Hendriks (Jeugd Implementatieplan Privacy, gemeente Amsterdam).  Foto: Maarten Tromp.

Nationale Privacy Conferentie

De Nationale Privacy Conferentie is een initiatief van ECP|Platform voor de InformatieSamenleving en Privacy First. Deze conferentie brengt voortaan jaarlijks het Nederlandse bedrijfsleven, overheid, wetenschap en maatschappelijk middenveld bijeen om gezamenlijk te kunnen bouwen aan een privacyvriendelijke informatiemaatschappij. Missie van de Nationale Privacy Conferentie en de Nederlandse Privacy Awards is de ontwikkeling van Nederland tot internationaal Privacy Gidsland. Privacy by design vormt daartoe de sleutel.

Sprekers tijdens de Nationale Privacy Conferentie 2018 waren achtereenvolgens:  

Aleid Wolfsen, voorzitter Autoriteit Persoonsgegevens
Gerrit-Jan Zwenne, hoogleraar Recht en de Informatiemaatschappij (Universiteit Leiden)
Jaap-Henk Hoepman, associate Professor Privacy by Design (Radboud Universiteit Nijmegen)

Ulco van de Pol, voorzitter Commissie Persoonsgegevens Amsterdam  
Tim Toornvliet, Nederland ICT
Lennart Huizing, Privacy Company.

Aleid Wolfsen, voorzitter Autoriteit Persoonsgegevens.  Foto: Maarten Tromp

Jury Nederlandse Privacy Awards

De onafhankelijke vakjury van de Awards bestaat uit privacy-experts uit diverse sectoren:
• Bas Filippini, oprichter en voorzitter Privacy First (jury-voorzitter)
• Paul Korremans, data protection & security professional, Comfort Information Architects
• Marie-José Bonthuis, eigenaar IT’s Privacy
• Bart van der Sloot, senior researcher, Tilburg University
• Marjolein Lanzing, promovenda Filosofie & Ethiek, Eindhoven University of Technology.

Om te garanderen dat de verkiezing van de Awards objectief verloopt, is het niet toegestaan dat de jury een deelname beoordeelt van de eigen organisatie.

Privacy First organiseert de Nederlandse Privacy Awards met steun van Stichting Democratie & Media en Adessium Foundation, in samenwerking met ECP. Wilt u ook partner van de Nederlandse Privacy Awards worden? Neem dan contact op met Privacy First!

Nationale Privacy Conferentie 2018

Hét privacy congres van Nederland!

Op dinsdag 30 januari 2018 organiseren ECP|Platform voor de InformatieSamenleving en Privacy First gezamenlijk de allereerste Nationale Privacy Conferentie. De Nationale Privacy Conferentie brengt relevante spelers samen en biedt u de gelegenheid te leren van de fine fleur van het Nederlandse privacyveld. Tijdens deze conferentie worden ook de Nederlandse Privacy Awards uitgereikt aan bedrijven en overheden die hebben laten zien dat zij privacy zien als een kans om zich positief te onderscheiden en privacyvriendelijk ondernemen en innoveren tot norm maken.

Privacy als missie

Met de digitalisering van onze maatschappij staat het recht op privacy in toenemende mate onder druk. Hoe kunnen wij als samenleving digitaliseren én onze privacy behouden en versterken? Hoe zou Nederland zich kunnen ontwikkelen tot internationaal Privacy Gidsland? Privacy First en ECP gaan graag samen met u deze uitdaging aan en bieden u daartoe met deze conferentie de nodige kennis en inspiratie.

Nederlandse Privacy Awards

Tijdens de conferentie worden de nieuwe Nederlandse Privacy Awards uitgereikt. Privacy is immers méér dan louter compliance: duurzame privacy vergt bedrijven en overheden die privacy zien als een kans om zich positief te onderscheiden en privacyvriendelijk ondernemen en innoveren tot norm te maken. Privacy by design vormt daartoe de sleutel.

Nominaties

Uit de inzendingen heeft de onafhankelijke vakjury de volgende genomineerden per categorie bepaald:

Consumentenoplossingen:	Bedrijfsoplossingen:	Overheidsdiensten:
IRMA (I Reveal My Attributes)	TrustTester	Jeugd Implementatieplan Privacy (gemeente Amsterdam)
Schluss	Personal Health Train

 
Naast deze genomineerden kan de jury op eigen initiatief een Aanmoedigingsprijs uitreiken t.b.v. een baanbrekende technologie of persoon.

Tijdens de conferentie worden de genomineerde projecten aan het publiek gepresenteerd. De vakjury maakt vervolgens bekend wie de winnaars zijn van de Nederlandse Privacy Awards 2018.

Het congresprogramma ziet er als volgt uit:

13:00u Inloop

13:30u Start congres

13:35u Aleid Wolfsen, voorzitter Autoriteit Persoonsgegevens

14:05u Gerrit-Jan Zwenne, hoogleraar Recht en de Informatiemaatschappij (Universiteit Leiden)

14:35u Sell me your secret (theatergroep Stichting WAT WE DOEN)

14:45u Break

15.00u Jaap-Henk Hoepman, associate Professor Privacy by Design (Radboud Universiteit)

15.30u Paneldebat en publieksdiscussie

16:15u Uitreiking Nederlandse Privacy Awards

17:00u Afsluitende borrel

 

Aanmelden

U kunt zich aanmelden voor deze conferentie door het inschrijfformulier op de website van ECP in te vullen. Nadat u zich heeft aangemeld, krijgt u de uitnodiging met het volledige programma per email toegestuurd. NB: het aantal beschikbare plaatsen is reeds beperkt, wees er dus tijdig bij!

Nationale Privacy Conferentie

Datum: dinsdag 30 januari 2018
Locatie: Volkshotel Amsterdam (zaal Riet), klik HIER voor een routebeschrijving
Tijd: 13.30 – 18.00u.

Stichting Privacy First nodigt u graag uit voor haar Nieuwjaarsborrel! Deze zal plaatsvinden op woensdagavond 17 januari as. op onze kantoorlocatie in Amsterdam. De avond zal grotendeels in het teken staan van een thema dat Privacy First steeds meer zorgen baart: de privacy van onze kinderen in een wereld die steeds verder digitaliseert, met name in het onderwijs. Hoe kunnen kinderen zich nog vrij en veilig ontwikkelen in een leeromgeving waar alles over hen digitaal wordt opgeslagen en kan worden uitgewisseld? Welke gegevensverwerkingen vinden in het onderwijs plaats, welke risico’s kleven hieraan en welke maatregelen kunnen worden getroffen om de privacy van leerlingen te waarborgen?

Na de Nieuwjaarsspeech door Privacy First voorzitter Bas Filippini zullen Arda Gerkens (Eerste Kamer), Huib Gardeniers (Net2Legal), Iris Hoen (Wille Donker Advocaten) en Simone van Dijk (Privacy First) hun licht over deze kwesties laten schijnen. Hierna is er ruimte voor discussie onderling en met het publiek, gevolgd door een borrel waar wij samen kunnen proosten op een privacyvriendelijk 2018!

Iedereen is welkom, toegang is gratis. Donaties aan Privacy First worden echter zeer op prijs gesteld. Aanmelden kan via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., maar is niet verplicht.

Datum: woensdag 17 januari 2018, 19.30-22.00u (inloop vanaf 19.00u).
Locatie: Volkshotel, Wibautstraat 150 te Amsterdam (Betonnen Zaal, begane grond).
Een routebeschrijving vindt u op www.volkshotel.nl/nl/#locatie.

Klik HIER voor de uitnodiging zoals Privacy First die onlangs aan haar netwerk verzond (pdf). Wilt u voortaan directe uitnodigingen voor onze evenementen ontvangen? Mail ons! Dan voegen wij u toe aan onze mailinglist.

Sinds 2013 voerde de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen een fundamentele rechtszaak tegen de private opvolger van het Elektronisch Patiëntendossier: het Landelijk Schakelpunt (LSP). Eind vorige week besloot de Hoge Raad dat het LSP vooralsnog niet in strijd is met het huidige privacyrecht. In het oordeel van de Hoge Raad ligt echter de opdracht besloten dat het LSP snel zal moeten gaan voldoen aan het wettelijke vereiste van 'privacy by design'. Dit vormt een belangrijk precedent en legt de lat voor de toekomst hoog.

Private doorstart EPD: Landelijk Schakelpunt

In april 2011 werd het Elektronisch Patiëntendossier (EPD) door de Eerste Kamer unaniem verworpen, voornamelijk wegens privacybezwaren. Door diverse marktpartijen (waaronder zorgverzekeraars) werd vervolgens echter vrijwel ditzelfde EPD in private vorm doorgestart als Landelijk Schakelpunt (LSP) voor grootschalige, centrale uitwisseling van medische gegevens. Het LSP is sindsdien nationaal ‘uitgerold’: veel huisartsen zijn inmiddels (onder druk van zorgverzekeraars) op het LSP aangesloten. Ook hebben miljoenen Nederlanders inmiddels ‘toestemming’ gegeven voor uitwisseling van hun medische gegevens via het LSP. Probleem met deze ‘toestemming’ is echter dat deze dusdanig breed en algemeen is, dat deze vrijwel onmogelijk rechtmatig geacht kan worden. Dit was dan ook één van de principiële bezwaren waarop de rechtszaak van de Vereniging Praktijkhoudende Huisartsen (VP Huisartsen) tegen het LSP betrekking had. Andere bezwaren tegen het LSP hebben o.a. betrekking op het feit dat de architectuur van het LSP inherent onveilig en privacyschendend is: via het LSP is ieder aangesloten medisch dossier voor duizenden zorgverleners inzichtelijk. Dit is in strijd met het recht op privacy van de patiënt en het medisch beroepsgeheim van behandelend artsen. Bovendien is hierbij geen sprake van privacy by design, bijvoorbeeld middels end-to-end encryptie. In wezen is het LSP hierdoor zo lek als een mandje, ideaal voor function creep (doelverschuiving) en mogelijk misbruik door kwaadwillenden.

Campagne SpecifiekeToestemming.nl

Privacy First heeft hierover de laatste jaren talloze malen alarm geslagen richting politiek en media. Zelfs op VN-niveau heeft Privacy First het Nederlandse LSP actief aangekaart. Op initiatief van Privacy First en het Platform Bescherming Burgerrechten is sinds april 2014 bovendien een grootschalige internetcampagne gelanceerd ter behoud en bevordering van het recht op medische privacy: www.SpecifiekeToestemming.nl. Deze campagne wordt sindsdien gesteund door tal van maatschappelijke organisaties, zorgverleners en academici. Kern van de campagne is dat specifieke toestemming (weer) het leidende principe moet worden bij de uitwisseling van medische gegevens. Bij specifieke toestemming kunnen patiënten voorafgaand aan het delen van hun medische gegevens bepalen of, en zo ja welke, gegevens mogen worden gedeeld met welke zorgverleners voor welke doeleinden. Dat beperkt de risico's en maakt het mogelijk voor patiënten om controle te houden over de uitwisseling van hun medische data. Dit in tegenstelling tot de generieke toestemming die geldt bij het LSP. Bij generieke toestemming is niet te voorzien door wie iemands medische gegevens kunnen worden ingezien, gebruikt, uitgewisseld etc. Generieke toestemming is daarmee per definitie in strijd met twee klassieke uitgangspunten in het privacyrecht: het beginsel van doelbinding en het recht op vrije, voorafgaande en volledig geïnformeerde toestemming bij de verwerking van persoonsgegevens.

Privacy by design

Mede onder druk van onze campagne SpecifiekeToestemming.nl werd het wetsvoorstel Cliëntenrechten bij elektronische verwerking van gegevens in de zorg (wetsvoorstel 33509) door de Tweede Kamer in 2014 aangescherpt en werden door de Eerste Kamer in 2016 twee cruciale moties aangenomen: de motie-Bredenoord (D66) c.s. over de verdere uitwerking van dataprotectie-by-design als het uitgangspunt voor de elektronische verwerking van medische gegevens en de motie-Teunissen (PvdD) c.s. inzake het decentraal (i.p.v. centraal) toegankelijk houden van medische dossiers. Onder deze nieuwe wet wordt specifieke (“gespecificeerde”) toestemming verplicht; dit dient nu geïmplementeerd te worden in alle bestaande en toekomstige systemen voor de uitwisseling van medische gegevens, waaronder het huidige LSP. Bovendien wordt onder de nieuwe Europese privacywetgeving privacy by design een harde juridische plicht: reeds vanaf het allereerste ontwerp dienen privacy en dataprotectie in alle relevante hardware en software te worden ingebouwd. In dit verband zijn er de laatste jaren reeds diverse marktontwikkelingen gaande die er op duiden dat bij nieuwe systemen specifieke toestemming de norm wordt en dat privacy by design de nieuwe standaard wordt. Een goed voorbeeld hiervan in de medische context is Whitebox Systems dat al in 2015 een Nationale Privacy Innovatie Award won.

Rechtszaak VP Huisartsen

Sinds maart 2013 voerde VP Huisartsen een grootschalige civiele rechtszaak tegen de private beheerder van het LSP: de Vereniging van zorgaanbieders voor zorgcommunicatie (VZVZ). Na teleurstellende uitspraken door de rechtbank Utrecht en het Hof Arnhem stelde VP Huisartsen eind 2016 cassatie in bij de Hoge Raad. In cassatie kreeg deze zaak (via Pro Bono Connect, op advies van Privacy First) ondersteuning door advocatenkantoor Houthoff Buruma. Bij de Hoge Raad diende Privacy First vervolgens samen met het Platform Bescherming Burgerrechten een amicus curiae-brief (PDF) in ter ondersteuning van de standpunten van VP Huisartsen, in lijn met onze gezamenlijke campagne SpecifiekeToestemming.nl. In het advies (“conclusie”) van de Advocaat-generaal bij de Hoge Raad werd vervolgens uitgebreid aan deze amicus curiae-brief gerefereerd. Op 1 december jl. heeft de Hoge Raad uiteindelijk uitspraak gedaan. In deze uitspraak sluit de Hoge Raad zich helaas grotendeels aan bij de eerdere argumentatie van het Hof Arnhem. Privacy First kan zich daarbij echter niet aan de indruk onttrekken dat het LSP (zelfs voor de Hoge Raad) blijkbaar “too big to fail” is: dit gebrekkige systeem is inmiddels dusdanig groot dat men het wellicht niet onrechtmatig durft te verklaren. Toch is er ook een belangrijk lichtpunt, en wel in de slotoverweging van de Hoge Raad:

“[Het hof heeft] onderkend dat de zorginfrastructuur ook kan worden ingericht op een wijze waarbij meer onderscheid tussen (soorten) gegevens en (categorieën) zorgaanbieders kan worden gemaakt, en waarbij in het bijzonder gegevensuitwisseling op basis van toestemming bij voorbaat desgewenst kan worden beperkt tot spoedeisende gevallen. In zijn oordeel ligt besloten dat deze inrichting meer en beter in overeenstemming is met de beginselen die aan de Privacyrichtlijn en de Wbp ten grondslag liggen, maar ten tijde van het wijzen van het bestreden arrest nog niet van VZVZ kon worden geëist. Van VZVZ mag volgens het hof wel worden verwacht dat zij, zodra dit voor haar technisch mogelijk en uitvoerbaar is, het systeem aanpast door daarin meer keuzevrijheid te bieden.

Deze overwegingen zijn niet onbegrijpelijk. Daarbij verdient nog opmerking dat gelet op de (...) ambities van VZVZ met het systeem en op de veranderingen in de regelgeving (...), waarbij ‘privacy by design’ en ‘privacy by default’ uitdrukkelijk tot uitgangspunt zijn genomen (art. 25 leden 1 en 2 Algemene verordening gegevensbescherming), eens te meer in de rede ligt wat het hof van VZVZ verwacht.” (5.4.4)

Evenals het Hof Arnhem stuurt de Hoge Raad hiermee duidelijk aan op implementatie van specifieke toestemming en privacy by design in het LSP. De Hoge Raad creëert hiermee een positief precedent dat ook in bredere zin (voor andere systemen) de toon voor de toekomst zet. Privacy First zal de ontwikkelingen hieromtrent actief blijven volgen en e.e.a. indien nodig opnieuw bij de rechter (laten) aankaarten.

 

Lees HIER het hele arrest van de Hoge Raad en HIER de eerdere conclusie van de Advocaat-generaal.
De amicus curiae brief van Privacy First en het Platform Bescherming Burgerrechten vindt u HIER in pdf.

Commentaar VP Huisartsen: http://www.vphuisartsen.nl/nieuws/cassatieberoep-vphuisartsen-verloren-toch-winst/

Commentaar SpecifiekeToestemming.nl: http://specifieketoestemming.nl/werk-aan-de-winkel-na-teleurstellend-vonnis-over-lsp/ .

Op 30 januari 2018 worden door Privacy First in het Amsterdamse Volkshotel de nieuwe Nederlandse Privacy Awards uitgereikt.

Er zijn 4 categorieën waarvoor inschrijvingen genomineerd kunnen worden:

1. categorie Consumentenoplossingen (van bedrijven voor consumenten) 

2. categorie Bedrijfsoplossingen (binnen een bedrijf of business-to-business)

3. categorie Overheidsdiensten (van de overheid voor burgers)

4. aanmoedigingsprijs voor een baanbrekende technologie of persoon.

De Nederlandse Privacy Awards geven een podium aan bedrijven en overheden die Privacy zien als een kans om zich positief te onderscheiden. “De winnaars zijn belangrijke voorlopers in een nieuwe industrie waarin Nederland internationaal Privacy Gidsland kan worden”, aldus Privacy First oprichter Bas Filippini, voorzitter van de onafhankelijke jury.

Voorwaarden voor deelname

Voorwaarde voor deelname is dat u reeds met uw Privacy Innovatie aan de slag bent. U bent de idee-fase voorbij en kunt al iets van het project in uitvoering laten zien. U zorgt met uw project voor inspiratie bij andere organisaties waardoor Privacy niet wordt gezien als een belemmering, maar als een kans!

De eerste selectie bestaat uit een screening waarop met de volgende zaken wordt omgegaan:

a) Het hebben van een privacy verantwoordelijke (FG, PO) in de organisatie

b) Toepassen van een privacy policy

c) Toepassen van risico analyse(s)

d) Privacy awareness in de organisatie

e) Een inzichtelijk privacybeleid en communicatie hiervan.

Vervolgens worden de deelnemers die genomineerd worden, gescreend op zaken als:

f) Innovatief vermogen: het product, proces of dienst biedt een noviteit op privacygebied en heeft zich in de markt nog niet technisch en/of commercieel bewezen;

g) Maatschappelijke impact: de innovatie levert een bijdrage aan privacy en komt de bescherming van persoonsgegevens en het individu ten goede;

h) Focus: het product, proces of dienst levert in grote mate toegevoegde waarde aan de markt/consument;

i) Zelfredzaamheid: het product, proces of dienst is binnen een reële termijn (ca 3 jaar) economisch realiseerbaar. Er is een businessmodel.

Daarnaast bestaat de mogelijkheid dat de jury een aangekondigd bedrijfsbezoek aan de genomineerde zal brengen.

Bepalen van de genomineerden

Organisaties kunnen zich t/m 30 november 2017 aanmelden voor de Awards door een email met korte toelichting over het betreffende Privacy Project en antwoord op bovengenoemde punten a) t/m i) te sturen naar Privacy First via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Medio december 2017 hoort u of u tot de genomineerden behoort. Indien u genomineerd wordt ontvangt u van Privacy First een uitnodiging om een korte pitch tijdens de Awards-uitreiking voor te bereiden.

Voorschriften pitch

●  Maximaal 3 minuten

●  U gebruikt een Powerpoint presentatie (maximaal 3 sheets)

●  De presentatie bevat in ieder geval de volgende onderdelen:

    o Organisatienaam

    o Privacy project omschrijving

    o Doel en behaalde resultaten.

Jury

De jury bestaat uit onafhankelijke privacy-experts uit diverse sectoren:

> Bas Filippini, oprichter en voorzitter Privacy First (jury-voorzitter)
> Paul Korremans, data protection & security professional, Comfort Information Architects
> Marie-José Bonthuis, eigenaar IT’s Privacy
> Bart van der Sloot, senior researcher, Tilburg University
> Marjolein Lanzing, promovenda Filosofie & Ethiek, Eindhoven University of Technology.

Om te garanderen dat de verkiezing van de Awards objectief verloopt, is het niet toegestaan dat de jury een deelname beoordeelt van de eigen organisatie.

Privacy First organiseert de Nederlandse Privacy Awards met steun van Stichting Democratie & Media en Adessium Foundation, in samenwerking met ECP. Wilt u ook partner van de Nederlandse Privacy Awards worden? Neem dan contact op met Privacy First!

Autoriteit Persoonsgegevens legt dwangsom op aan gemeente Arnhem vanwege privacyschending met adresgebonden afvalpassen 

Vandaag heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) bekendgemaakt dat zij aan de gemeente Arnhem een last onder dwangsom oplegt waarin de gemeente gelast wordt de verwerking van persoonsgegevens met adresgebonden afvalpassen binnen een maand te beëindigen. Reeds verzamelde gegevens dienen binnen twee maanden te worden verwijderd.

Drie jaar geleden voerde de gemeente Arnhem een systeem in waarmee persoonsgegevens worden verwerkt van alle Arnhemse huishoudens die restafval in ondergrondse afvalcontainers deponeren, door middel van adresgebonden afvalpassen. Op deze manier wordt geregistreerd WAAR (in welke container), WANNEER, HOEVEEL (aantal vuilniszakken) en door WIE (welk huishouden) er restafval wordt gedeponeerd.

Arnhemmer Michiel Jonker maakte bezwaar tegen deze onnodige registratie en voerde daartoe verschillende juridische procedures tegen zowel de gemeente Arnhem als de AP. Hoewel de AP in april 2017 als toezichthouder erkende dat er sprake is van een overtreding, besloot zij de overtreding te gedogen. Nadat de rechter Jonker op 13 juli 2017 opnieuw in het gelijk had gesteld, treft de AP nu alsnog een handhavingsmaatregel.

De handhavingsmaatregel van de AP moet vooral gezien worden als normstellend. Het bedrag van de dwangsom (€10.000 per twee weken als de overtreding niet wordt beëindigd, oplopend tot maximaal €50.000) is slechts een fractie van de kosten die de gemeente Arnhem de afgelopen drie jaar heeft gemaakt voor het illegale systeem, en in die zin nauwelijks afschrikwekkend.

De zaak van de heer Jonker wordt gesteund door Privacy First en vormt een belangrijk precedent. In haar motivering van het handhavingsbesluit benadrukt de AP dat er (in objectieve zin) ook sprake is van persoonsgegevens als de identiteit van een persoon indirect herleidbaar is, via middelen die kunnen worden ingezet door de verantwoordelijke (in dit geval de gemeente) of door enige andere organisatie of persoon.

Jonker: "Dat is een terecht standpunt dat de AP nu inneemt, in navolging van Europees privacyrecht. Privacy First zegt dat ook steeds. In de huidige tijd van Big Data en profilering met statistische methodes, kunnen allerlei gegevens gebruikt worden om iemand te identificeren. Daar moet je rekening mee houden bij het ontwerp van elk systeem." Jonker is ook blij dat de AP nu expliciet aangeeft dat de privacyschending veel mensen raakt. "Het gaat om ruim 150.000 Arnhemmers." Het besluit van de AP is bovendien van groot belang voor alle andere Nederlandse gemeenten met vergelijkbare afvalpassen en andere vormen van afvalregistratie.

Toch is Jonker niet tevreden met het besluit als geheel. "Blijkens haar besluit op mijn bezwaar, dat ik vandaag ook ontving, vindt de AP nog steeds dat er na invoering van Diftar (gedifferentieerde tarieven bij afvalinzameling) alsnog een noodzaak zou zijn voor verwerking van persoonsgegevens. Ik heb onderbouwd waarom dat ook na invoering van Diftar niet nodig is. Maar doordat de AP nu wèl handhaaft in de periode voorafgaand aan Diftar, is het de vraag of het voor mij op dit moment mogelijk is om van de rechter een oordeel te krijgen over de eventuele consequenties van Diftar voor de privacy van burgers. Het gaat dan om de juridische vraag van ‘procesbelang’. De gemeente wil nog steeds bij de invoering van Diftar persoonsgegevens gaan verzamelen, het gemeentelijke ‘gluren bij de burgers’ wordt vooralsnog alleen tijdelijk onderbroken, omdat de gemeente en de AP er nu even niet onderuit kunnen. Het ziet er dus helaas naar uit dat dit een kwestie is van: wordt vervolgd."

Privacy First zal u graag van het vervolg op de hoogte houden.

De tekst van het gehele handhavingsbesluit van de AP staat HIER (pdf, 13 pp).

Media:
https://www.security.nl/posting/526408/AP+legt+Arnhem+last+onder+dwangsom+op+voor+gebruik+afvalpas
http://www.gelderlander.nl/arnhem-e-o/arnhem-riskeert-boete-voor-afvalpas~a0a3f8f6/
http://www.arnhem-direct.nl/berichten/autoriteit-persoonsgegens-dreigt-met-50-000-euro-boete/
https://www.rtlz.nl/algemeen/binnenland/gemeente-arnhem-op-vingers-getikt-om-volgen-bewoners-met-afvalpas.
https://radar.avrotros.nl/nieuws/detail/arnhem-moet-stoppen-met-afvalpas-vanwege-privacy-inwoners/
https://tweakers.net/nieuws/127903/autoriteit-persoonsgegevens-dwingt-arnhem-blijvend-te-stoppen-met-afvalpas.html
http://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/nieuws/afvalpas-landelijk-onder-de-loep-na-uitspraak.9568678.lynkx
http://www.vngnieuws.nl/nieuws/redactie/afvalpas-alsnog-dwangsom-voor-arnhem.

Update 4 augustus 2017: gisteren heeft de heer Jonker bij de rechtbank Gelderland beroep ingesteld tegen (onder meer) het standpunt van de AP dat invoering van Diftar de verwerking van persoonsgegevens alsnog zou rechtvaardigen. Daarbij heeft Jonker benadrukt dat hij, met het oog op de vereisten van art. 8 EVRM (recht op privacy) en de rechtszekerheid, er procesbelang bij heeft dat hij in rechte kan opkomen tegen de afwijzing van dit onderdeel (inzake Diftar) van zijn handhavingsverzoek door de AP. Privacy First steunt Jonker bij deze nieuwe zaak.

De Arnhemse afvalzaak leidt inmiddels tot nationale onrust onder gemeenten en binnen de afvalbranche, getuige bijvoorbeeld dit bericht bij branche-organisatie NVRD. De inschatting van Privacy First is dat talloze Nederlandse gemeenten (evenals Arnhem) al jaren gebruik maken van privacyschendende afvalpassen en andere vormen van afvalregistratie (waaronder persoonsgebonden chips in containers). De AP weigert vooralsnog echter om tot actief onderzoek en handhaving bij andere gemeenten over te gaan, getuige bijvoorbeeld dit actuele bericht bij Binnenlands Bestuur. De AP acht het nu aan gemeenten om zelf orde op zaken te stellen en een privacyvriendelijk afvalbeleid in te voeren. Privacy First herhaalt hierbij haar eerdere standpunt: Nederlandse gemeenten dienen hun burgers een privacyvriendelijk alternatief voor een persoonsgebonden afvalpas te bieden, bijvoorbeeld in de vorm van een anonieme afvalpas zonder extra kosten. Desgewenst is Privacy First graag bereid om gemeenten daarbij te adviseren.

Update 8 februari 2018: Naar aanleiding van het beroep dat de heer Jonker op 3 augustus 2017 heeft ingediend, buigt de Rechtbank Gelderland zich vandaag over de vraag of de AP haar handhavingsmaatregel mag beperken tot alleen de situatie dat Diftar nog niet is ingevoerd. Jonker vindt dat de AP ook na invoering van Diftar moet handhaven, conform zijn handhavingsverzoek, op grond van het feit dat ook de invoering van Diftar geen noodzaak creëert voor enige verwerking van persoonsgegevens.

In de eerste zitting van deze nieuwe ronde buigt de rechtbank zich nog niet over de inhoud, maar alleen over de vraag of Jonker “procesbelang” heeft – zie Jonkers pleitnota (pdf). Op 26 januari 2018 heeft de AP aan de rechtbank laten weten dat zij een verzoek van de gemeente Arnhem om de handhavingsmaatregel nu al op te heffen, op 22 december 2017 heeft afgewezen. Maar de grond waarop de AP het verzoek van de gemeente afwees (artikel 5:34 Awb), vervalt in augustus 2018. De redenen waarom de gemeente zo snel om opheffing vroeg, heeft de AP nog niet aan Jonker willen vertellen. Mogelijk vraagt de rechtbank ernaar. Jonker spreekt van “helaas noodzakelijke juridische schermutselingen om te voorkomen dat de AP haar handhavingsplicht alsnog kan omzeilen”.

Update 13 juni 2018: het nieuwe college van B&W van de gemeente Arnhem ziet voorlopig af van de invoering van Diftar, en daarmee ook van de invoering van een afvalpas. Dat blijkt uit berichtgeving in De Gelderlander van 6 juni 2018. De verantwoordelijke wethouder noemt de privacy-problematiek niet, maar uit een ambtelijke voortgangsrapportage aan de gemeenteraad op 1 mei 2018 valt op te maken dat de juridische acties van Jonker m.b.t. privacy wel degelijk een rol spelen in de afweging die het college van B&W maakt. De Arnhemse gemeenteraad zal naar verwachting binnenkort een besluit nemen.

Update 20 maart 2019: op 14 maart 2019 heeft de AP de opgelegde last onder dwangsom weer opgeheven en daarmee de weg vrijgemaakt voor de gemeente Arnhem om toch weer persoonsgegevens te gaan verwerken bij de afvalinzameling. Op 18 maart 2019 heeft de heer Jonker daartegen bij de AP een bezwaarschrift ingediend.

Jonker: “De gemeente wil opnieuw zonder noodzaak persoonsgegevens gaan verwerken bij de afvalinzameling, maar die gegevens korter gaan bewaren dan vorige keer. Dat noemt de gemeente dan “een nieuwe omstandigheid”. De AP gaat daar braaf in mee en negeert daarbij de argumenten in mijn zienswijze van december 2018. Er is geen goede reden om de opgelegde handhavingsmaatregel in te trekken. Die was opgelegd voor onbepaalde tijd, zoals de rechtbank begin 2018 ook heeft aangegeven. Er is nog steeds geen wettelijke grondslag, want deze verwerking van persoonsgegevens is niet nodig voor de wettelijke taakvervulling van de gemeente, namelijk afvalinzameling op het gemeentelijke grondgebied. Maar kennelijk wil de AP bepaalde extra wensen van de gemeente inwilligen, ondanks het feit dat de gemeente geen duidelijkheid geeft wat deze keer nu weer het doel van de gegevensverwerking zou zijn. Gaat het om de bestrijding van vermeend, maar niet aangetoond “afvaltoerisme”? Of over een nieuw, maar nog niet uitgewerkt plan om Diftar (gedifferentieerde afvalheffing) te gaan invoeren? Het is niet duidelijk. Kennelijk wil de AP maar één ding: koste wat kost de wens van de gemeente faciliteren, in plaats van de wet te handhaven.”

Gevraagd naar zijn verwachting over de verdere gang van zaken, zegt Jonker: “Het belang van de zaak is ook gelegen in het precedent dat dit schept voor de toekomst. Op dit moment kan ik alleen bezwaar maken tegen de intrekking van de handhavingsmaatregel. Maar als de gemeente de privacy opnieuw daadwerkelijk gaat aantasten, door de afvalcontainers af te sluiten zodat ze alleen nog open kunnen met adresgebonden afvalpassen, dan zal ik daar opnieuw tegen opkomen. Bijvoorbeeld door bij de AP dan opnieuw een handhavingsverzoek in te dienen. Dan begint het hele circus weer van voren af aan. Dat zou opnieuw een verspilling van belastinggeld zijn. Daarom hoop ik dat de AP naar aanleiding van mijn bezwaarschrift alsnog tot inkeer zal komen. De AP moet gaan begrijpen dat wanneer zij zich niet opstelt als een toezichthouder/handhaver, maar als een handlanger van organisaties die zonder noodzaak persoonsgegevens willen verwerken, dat dan de geloofwaardigheid van de nieuwe privacy-regelgeving (AVG) in een mum van tijd verloren gaat.”

Update 6 augustus 2019: de gemeente Arnhem is in mei 2019 daadwerkelijk begonnen met het stapsgewijs opnieuw afsluiten van de afvalcontainers voor restafval. De gemeente wil ook de afvalcontainers voor plastic, metaal en drankverpakkingen gaan afsluiten, op dezelfde manier. In oktober wil de gemeente alle afvalcontainers hebben afgesloten. Op 16 juli 2019 heeft de AP Jonkers bezwaarschrift tegen de opheffing van de handhavingsmaatregel afgewezen. Op 5 augustus is Jonker daartegen in beroep gegaan bij de rechtbank, en heeft in connectie met dat beroep tevens een verzoek om voorlopige voorziening ingediend.

Jonker: "De gemeente recidiveert. Er is nu in essentie weer sprake van dezelfde situatie als ten tijde van de rechterlijke uitspraak in juli 2017. De gemeente heeft, zonder dat er een noodzaak is aangetoond, de afvalcontainers afgesloten zodat ze alleen nog toegankelijk zijn voor gebruikers van een adresgebonden afvalpas waarmee persoonsgegevens worden verwerkt. Alleen worden die nu korter bewaard. Het enige echte verschil is dat de AP destijds weigerde om te beginnen met handhaving, terwijl de AP nu willens en wetens een bestaande handhavingsmaatregel heeft opgeheven om de weg vrij te maken voor een hervatting van de overtreding. En dat terwijl sinds mei 2018 de AVG geldt, die gericht is op steviger handhaving. De AP doet dus het omgekeerde van wat de AVG beoogt. Dat is nog iets erger dan de weigering in 2017. In mijn verzoek aan de voorzieningenrechter heb ik de uitspraak van de voorzieningenrechter in 2017 geciteerd en verzocht om een schorsing van het opheffingsbesluit, net zoals de rechter in 2017 het weigeringsbesluit schorste. We gaan zien of de rechter de logica van mijn verzoek onderschrijft."

Media:
Security.nl, 7 augustus 2019: Arnhemmer weer naar rechter wegens gemeentelijke afvalpas
Omroep Gelderland, 7 augustus 2019: Arnhem blijft 'Big Brother spelen' met afval van inwoners
Omroep Gelderland, 8 augustus 2019: Deze Arnhemmer doet werkelijk alles voor zijn privacy
Tweakers, 8 augustus 2019: Arnhemmer stapt opnieuw naar de rechter wegens privacyschendende afvalpas
Radio-interview Omroep Gelderland, 8 augustus 2019:

Interview in NRC Handelsblad & NRC Next, 13 augustus 2019: ‘Iemand moet af en toe een grens trekken om de burger te beschermen’

Update 19 augustus 2019: het verzoek van de heer Jonker om een voorlopige voorziening inzake de Arnhemse afvalpas zal worden behandeld op donderdag 29 augustus om 10:00u in Arnhem, Paleis van Justitie, Walburgstraat 2-4. Zaaknummer: ARN 19/4217.

Media:
Telegraaf, 27 augustus 2019: Arnhemse minima kunnen verdienen aan afval
Omroep Gelderland, 29 augustus 2019: Arnhemse privacystrijder weer naar de rechter, nu om afvalpas
RTL-Z, 29 augustus 2019: Opnieuw een rechtszaak over de afvalpasjes van de gemeente Arnhem
Gelderlander, 29 augustus 2019: Afvalsoap is nog niet voorbij: ‘Arnhem heeft dit probleem zelf gecreëerd’

Update 7 september 2019: op 5 september jl. heeft de Rechtbank Gelderland uitspraak gedaan over zowel het verzoek om voorlopige voorziening als het daarmee verbonden beroep (de bodemprocedure). Het verzoek en het ingediende beroep werden beide ongegrond verklaard. De inbreuk op de privacy mag van de rechtbank worden voortgezet, zonder dat de AP hoeft te handhaven. De rechtbank vindt dat de gemeente vanuit haar "taak van algemeen belang" persoonsgegevens weliswaar niet dagenlang mag bewaren, maar wel eventjes. Het risico dat die gegevens dan, onmerkbaar voor degene die zijn vuilnis wegbrengt, door middel van softwarematig ingrijpen toch ergens anders geregistreerd worden, vindt de rechtbank niet relevant, omdat de rechtbank wil uitgaan van hoe het op papier zou moeten gaan. Het alternatief van een anonieme afvalpas vindt de rechtbank niet geschikt, omdat daarmee niet alle controledoelen die de gemeente zichzelf recentelijk heeft gesteld, kunnen worden verwezenlijkt.

Jonker: "De rechtbank neemt, net als eerder de AP, kritiekloos het idee van de gemeente over dat de gemeente, omdat zij zelf een systeem met adresgebonden afvalpassen heeft opgezet, daardoor genoodzaakt is om die passen ook adresgebonden te maken, om te kunnen controleren of elke adresgebonden afvalpas nog wel geldig is. Dat is een cirkelredenering, maar dat kan de rechtbank kennelijk niet schelen. De rechtbank meent, net als de gemeente, dat op deze manier voorkomen kan worden dat bedrijven hun afval in de containers deponeren. Maar als de adresgebonden passen direct na het openen van de containers weer geanonimiseerd worden, zoals de gemeente beweert, kunnen Arnhemse bedrijven natuurlijk met gemak even een pas van een bewoner lenen. Hieruit blijkt wel dat de gemeente binnenkort gaat zeggen dat de adresgegevens alsnog geregistreerd moeten gaan worden. Maar de rechtbank, de AP en de gemeente doen nu gezamenlijk alsof dat "niet aan de orde is". We zien hier dat drie overheidsinstanties gezamenlijk de wet en de logica buiten spel zetten. En dat is maar één voorbeeld van argumenten die ik heb aangevoerd, maar die door de rechtbank volkomen worden genegeerd. Dat past niet in een rechtsstaat."

Gevraagd of de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) dit toestaat, zegt Jonker: "De AVG kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Ik heb steeds betoogd dat de AVG moet worden geïnterpreteerd in overeenstemming met het doel van artikel 8 van het EVRM, en in overeenstemming met het Europeesrechtelijke vereiste van een hoog beschermingsniveau voor privacy. De rechtbank denkt daar kennelijk anders over. Op deze manier functioneert de AVG als een vergiet met tweehonderd gaatjes. Elke organisatie die persoonsgegevens wil verwerken, plukt ergens een algemene doelstelling vandaan, bijvoorbeeld een taak van algemeen belang, zoals 'afvalinzameling', of een niet nader gespecificeerd, mooi doel zoals 'veiligheid' of 'fraudepreventie'. En dan kan iedere organisatie een eigen invulling geven aan de manier waarop dat wordt nagestreefd, die dan met verwijzing naar dat vage doel wordt gerechtvaardigd. Dit is een vrijbrief voor bijna totale willekeur bij het verwerken van persoonsgegevens. De AVG wordt op deze manier gereduceerd tot een wassen neus."

Jonker heeft besloten in hoger beroep te gaan, maar geeft ook aan dat hij twijfelt aan de zinvolheid ervan. "Als de rechterlijke macht de redelijkheid achter zich laat en alleen nog maar redeneert vanuit gevestigde belangen van collega-overheden, dan is het de vraag of een verdere juridische dialoog over deze zaak nog zinvol is. We zien nu al dat sinds het recente sluiten van de containers het illegaal dumpen van afval weer toeneemt. Als de rechtsstaat in feite niet adequaat functioneert, is burgerlijke ongehoorzaamheid misschien effectiever. Dat hebben andere Arnhemmers misschien wat eerder in de gaten gehad dan ik. Het lijkt me minder zinvol om als idealistische Gekke Henkie te gaan soebatten bij rechterlijke instanties die mijn argumenten toch niet serieus nemen. Misschien moet de wal het schip maar keren. Ik ben daar nog niet over uit en ga er nog wat over nadenken. Ik houd me aanbevolen voor advies van deskundigen."

De uitspraak van de rechtbank is gepubliceerd op rechtspraak.nl. Jonker heeft vandaag in een eigen, nader persbericht (pdf) aangekondigd in hoger beroep te zullen gaan bij de Raad van State. Tevens heeft hij besloten om enkele processtukken te publiceren, namelijk zijn eerdere beroepschrift (pdf) en zijn daaropvolgende repliek (pdf) op de verweren van de gemeente en AP.

Media:
ANP, 6 september 2019: Arnhemse container mag open met afvalpas (tevens gepubliceerd bij diverse dagbladen en andere media)
Gelderlander, 6 september 2019: Arnhemse privacyvoorvechter verliest rechtszaken: aan OV-chipkaart wordt niet getornd
Omroep Gelderland, 6 september 2019: Arnhemse privacystrijder verliest twee rechtszaken
Tweakers, 6 september 2019: Rechter: AP hoeft niet op te treden tegen NS en Arnhemse afvalpas
NRC.nl, 6 september 2019: Adresgebonden afvalpas Arnhem niet in strijd met privacywet
Security.nl, 7 september 2019: Privacy-activist verliest zaken over afvalpas en OV-chipkaart
Binnenlands Bestuur, 7 september 2019: Rechter staat adresgebonden afvalpas Arnhem toe
Gelderlander, 7 september 2019: Privacy-activist in beroep tegen uitspraak over Arnhemse afvalpas

Update 10 september 2019: vandaag heeft Jonker hoger beroep ingesteld bij de Raad van State. Klik HIER voor de openbare versie van zijn hoger beroepschrift (pdf).

Update 31 juli 2020: de gemeente Arnhem heeft per 1 juli 2020 bij de afvalinzameling een Diftar-systeem met adresgebonden afvalpassen ingevoerd, terwijl de gemeente eerder beweerde dat Diftar "geen rol speelde" bij haar verzoek aan de AP om de opgelegde handhavingsmaatregel op te heffen. Destijds (in 2018) zou het alleen om "preventie van afvaltoerisme" gaan. Naar aanleiding van deze nieuwe omstandigheid heeft Jonker de motivering van zijn hoger beroep op 25 juli jl. aangevuld. Klik HIER voor de openbare versie van deze aanvulling (pdf).

Jonker: "Met deze vorm van een Diftar-systeem worden volgens de privacy-verklaring van de gemeente maar liefst negentien soorten gegevens over burgers verzameld. Dit is een voorbeeld van diverse vormen van 'function creep', waarbij een organisatie een systeem dat (zogenaamd) voor het ene doel is opgezet, vervolgens ook voor een ander doel gaat gebruiken, en voor een grotere groep betrokkenen. Ook dit keer heeft de gemeente niet gevraagd om instemming van de betrokken burgers (de data-subjecten) met de betreffende verwerking van persoonsgegevens. Bovendien is er nog sprake van 'function creep by design'. Pas in de beroepsprocedure, in een tekst vlak voor de rechtszitting, gaf de gemeente terloops aan dat Diftar eigenlijk toch wel een rol had gespeeld. Eerder had zij dus niet de waarheid gesproken. Het doel was van het begin af aan wel degelijk ook de invoering van Diftar geweest. De rechtbank zweeg daarover in zijn uitspraak - wel zo makkelijk voor de gemeente. Hopelijk zal de Raad van State een serieuze en integere omgang van de verwerkingsverantwoordelijke met het wettelijke vereiste van doelbinding wel van belang achten."

Het is nog niet bekend wanneer het hoger beroep ter zitting zal worden behandeld.

Update 17 november 2020: de gemeenteraad van Arnhem heeft definitief besloten een raadgevend referendum te houden over een raadsvoorstel om de afvalcontainers weer open te stellen, hetgeen dus ook betekent dat er bij het deponeren van afval geen adresgebonden afvalpas meer nodig zou zijn. Het referendum zal tegelijk met de verkiezingen voor de Tweede Kamer worden gehouden, in maart 2021. Naar aanleiding van deze beslissing heeft dhr. Jonker zijn hoger beroep opnieuw aangevuld.

Jonker: "Door te besluiten om over het afsluiten van de afvalcontainers een referendum te houden, heeft de gemeenteraad als hoogste orgaan van de gemeente Arnhem duidelijk aangegeven dat er bij het afsluiten van die containers, en dus bij de verwerking van persoonsgegevens op die containers, geen sprake is van enige noodzaak, maar alleen van optioneel beleid. Het leek me belangrijk om dat onder de aandacht te brengen van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State." 

Update 22 maart 2021: Op 17 maart jl. is, gelijktijdig met de parlementsverkiezingen, in Arnhem het referendum over de afvalpas en de ondergrondse containers gehouden. Een meerderheid van 53,4 procent van de Arnhemse stemmers heeft het sluiten van de containers en de invoering van een afvalpas afgewezen. De opkomst was ruim 60%.

Jonker: "De uitslag is duidelijk. Wat mij nu interesseert, is hoe de Raad van State met het door mij ingediende hoger beroep zal omgaan. Daarbij gaat het immers om een besluit van de Autoriteit Persoonsgegevens om niet te handhaven, omdat er volgens de AP een "noodzaak" zou zijn voor het afsluiten van de containers en het verwerken van de persoonsgegevens. Nu zegt de Arnhemse bevolking zelf, in een referendum waartoe de gemeenteraad als hoogste gemeentelijke orgaan besloten heeft, dat die noodzaak er niet is, en sterker nog, dat men die maatregel niet wil. Als de gemeente de uitslag van het referendum inderdaad volgt, is het helemaal zonneklaar dat er nooit een noodzaak is geweest voor de betreffende verwerking van persoonsgegevens.

Dit lijkt een beetje op de situatie in 2017, toen de voorzieningenrechter tot de conclusie kwam dat er geen concreet uitzicht was op legalisatie van de onrechtmatige verwerking van de persoonsgegevens. Toen moesten de containers weer open en kreeg ik het door mij betaalde griffierecht terug.

Ik verwacht dat de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State nu tot een vergelijkbare conclusie komt en de AP zal veroordelen tot het vergoeden van de door mij betaalde griffierechten (beroep en hoger beroep).

Het lijkt me daarbij wel belangrijk dat de Raad van State duidelijkheid schept of er in zijn ogen wel of niet sprake zou zijn geweest van een "noodzaak" als er geen referendum zou zijn gehouden, en zo ja, waarom? Immers, met het oog op mijn toekomstige rechtszekerheid ben ik geïnteresseerd in wat het recht hierover zegt, en niet alleen wat politieke actoren erover zeggen. Over een paar jaar kunnen de politieke kaarten weer anders geschud liggen... Na bijna zeven jaar wil ik wel graag weten waar ik aan toe ben."

Update 5 mei 2021: de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zal het hoger beroep op 11 mei 2021 ter zitting behandelen. Jonker zal per video-verbinding deelnemen. De Afdeling heeft aangekondigd dat er aandacht zal worden besteed aan de vraag of Jonker, na de uitkomst van het referendum, nog procesbelang heeft bij de zaak.

Jonker: "Ik begrijp dat de Afdeling aandacht wil besteden aan het vraagstuk van procesbelang. Heb ik nog belang bij een rechterlijke uitspraak nu de Arnhemse bevolking zich voor het openstellen van de afvalcontainers en daarmee tegen de adresgebonden afvalpas heeft uitgesproken, en de gemeenteraad heeft aangekondigd dat te willen uitvoeren?

Mijn antwoord daarop is: ja, ik heb nog steeds procesbelang. Ten eerste omdat de Arnhemse politiek wispelturig is. In de toekomst kan het zijn dat een volgend gemeentebestuur de afvalpas opnieuw wil invoeren. Dat is immers al twee keer eerder gebeurd. Bovendien heeft het gemeentebestuur in april in de publiciteit al aangegeven in de herfst te willen praten over de mogelijkheid om, in afwijking van de referendumuitslag, toch weer de containers af te sluiten en een afvalpas in te voeren. Ten derde zou het natuurlijk niet passen bij een rechtsstaat als een gemeente, na zeven jaar juridische strijd, het oordeel van een rechter kan ontwijken door tijdelijk het plan in te trekken en het dan later, na afloop van de rechtszitting, opnieuw naar voren te schuiven. Als dat zou kunnen, dan zouden burgers die opkomen voor hun grondrechten, op een zijspoor worden geschoven, niet alleen door de gemeente maar ook door de rechter. Er zou dan geen rechtszekerheid meer zijn. Ik verwacht daarom dat de Afdeling bestuursrechtspraak mijn procesbelang zal erkennen."

Update 14 mei 2021: de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft de zaak op 11 mei jl. ter zitting behandeld. De zitting duurde ruim een uur, en hiervan heeft journalist Rico Brouwer een integrale video-opname gemaakt. Na afloop heeft hij Jonker geïnterviewd.

Op de site Potkaars.nl is zowel een samenvatting van de zitting te vinden als de integrale opname en het interview met Jonker: https://potkaars.nl/blog/2021/5/12/is-de-autoriteit-persoonsgegevens-hun-missie-vergeten-michiel-jonker-de-autoriteit-persoonsgegevens-en-dataminimalisatie .

Update 30 juni 2021: vandaag heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak gedaan:

De Raad van State verklaarde het hoger beroep van Jonker ongegrond, met als centrale argument dat de gemeente Arnhem veel "vrijheid" ofwel "een zekere ruimte" heeft om zelf doelen te stellen en de wijze waarop die doelen worden nagestreefd, naar eigen inzicht te kiezen. Zo'n doel hoeft alleen te "passen bij" een taak van algemeen belang, waarbij de gemeente zowel die taak als het zelfgekozen, "passende" doel heel breed mag opvatten en invullen.

Een ander argument van de RvS is dat het ter rechtvaardiging van een inbreuk op de privacy niet nodig is dat een Nederlandse formele wet zo'n inbreuk vereist. In plaats daarvan acht de Raad van State het al voldoende dat de gemeente met die inbreuk een doel zegt na te streven dat één van de mogelijke manieren is om een algemeen geformuleerde wet in te vullen. Het hoeft van de Raad van State niet aangetoond te worden dat de betreffende, specifieke invulling van de wet ook nodig is. Bovendien mag zo'n wet van de Raad van State ook "lagere regelgeving" zijn, bijvoorbeeld beleidsregels die de gemeente zelf heeft opgesteld. De Raad van State herinterpreteert daartoe artikel 10 van de Grondwet, waardoor volgens de Rvs de voorwaarde "bij of krachtens de wet" niet langer hoeft te betekenen: "bij of krachtens een Nederlandse wet in formele zin". Mogelijk volgt de Raad van State daarbij eerdere rechtspraak van de Hoge Raad, die al eerder overging tot deze herinterpretatie.

Het beginsel van gegevensminimalisatie, dat is opgenomen in de AVG, wordt door de RvS in zijn uitspraak terzijde geschoven met de redenering dat de verwerking van "gewone" persoonsgegevens, zoals een adres, op zich niet altijd verboden is. De RvS zwijgt in dat verband over het vereiste in artikel 5 lid 2 AVG dat de noodzaak van gegevensverwerking moet kunnen worden aangetoond.

Ook hoeft de gegevensverwerking van de RvS in de praktijk niet doelmatig te zijn. Jonkers argument dat de effectiviteit van het door de gemeente gevoerde systeem op wezenlijke punten niet is aangetoond, en daarmee ook de noodzaak niet, wordt door de RvS buiten beschouwing gelaten en dus kennelijk niet relevant geacht.

Jonker: “Ik zie dit eigenlijk niet als een rechtelijke uitspraak, maar als een politieke uitspraak. Als de Raad van State de bedoeling van artikel 8 EVRM, de AVG en artikel 10 Grondwet serieus had genomen, zou dat consequenties hebben voor allerlei overheden die de privacy al jarenlang schenden. Mogelijk deinst de RvS daarvoor terug. Maar op deze manier breekt de RvS de rechtsstaat op de langere termijn steeds verder af, door toe te staan dat overheden in de praktijk voldongen feiten creëren ten koste van de privacy van burgers. Om niet in conflict te komen met de executieve, legaliseert de Raad van State op deze manier willekeur en pleegt mijns inziens daarmee verraad aan de rechtsstaat. De RvS beloont het als Nederlandse overheden hun burgers op een autoritaire manier en met willekeur benaderen. Het sociale contract tussen bestuur en burgers vergt echter van de rechterlijke macht onafhankelijkheid en trouw aan de bedoeling van de wet. En daarmee ook de moed om grenzen te stellen aan de uitvoerende macht. Die vereiste moed zie ik niet terug in deze uitspraak.”

Gevraagd wat hij nu gaat doen, antwoordt Jonker: “Ik ben voornemens hierover een klacht in te dienen bij het Europese mensenrechtenhof in Straatsburg (EHRM), om duidelijk te maken dat de manier waarop de Nederlandse rechterlijke macht reële privacy onderuit schoffelt, niet acceptabel is. Maar een Europese rechtsgang is moeilijk. Als de gemeente Arnhem bijvoorbeeld komend najaar definitief zou afzien van het plan om de containers voor de derde keer te gaan afsluiten, dan is het goed mogelijk dat ik in de ogen van de Europese rechter straks geen procesbelang meer heb. Dus dan houdt de juridische weg op. In dat geval zou deze zaak op Europees niveau geen precedent scheppen. Ook het in de Europese rechtspraak steeds verder oprukkende gebruik van de 'bestuurlijke beoordelingsmarge' ('margin of appreciation') ondermijnt de rechtsbescherming die Nederlandse burgers zoals ik van de Europese rechter kunnen verwachten.”

Gevraagd of er nog andere manieren zijn om een precedent te scheppen, antwoordt Jonker: “Na wat ik de afgelopen zeven jaar in verschillende privacy-procedures heb meegemaakt, heb ik steeds meer de indruk dat het recht zoals dat in Nederland door rechters in praktijk wordt gebracht, geen werkelijke privacy-bescherming biedt. Ook niet na de invoering van de AVG. Ik krijg daardoor steeds meer begrip voor burgerlijke ongehoorzaamheid, bijvoorbeeld in deze casus de Arnhemse burgers die hun vuilniszakken naast de containers plaatsten en daarmee grote rotzooi op straat veroorzaakten. Zij hebben daarmee dat referendum voor elkaar gekregen, waardoor de containers nu weer open zijn. Dat was kennelijk de enige manier om dat voor elkaar te krijgen. Als de rechtspraak zichzelf irrelevant maakt, dan is het onontkoombaar dat de dialoog tussen burgers en overheid op andere plekken gaat plaatsvinden, bijvoorbeeld op straat en in corrupte achterkamertjes. Dat is waar het huidige gedrag van veel overheidsfunctionarissen, inclusief rechters, toe leidt. Allerlei waarschuwingen, bijvoorbeeld van Herman Tjeenk Willink en andere wijze mensen, worden in de wind geslagen. Ik hoop dat genoeg rechters bereid zijn wakker te worden voordat onze rechtsstaat onherstelbare schade lijdt.”

Media:
Omroep Gelderland, 30 juni 2021: Arnhemse afvalpas hoeft niet de prullenbak in, privacystrijder verliest zaak
Security.nl, 1 juli 2021: AP mocht dwangsom voor afvalsysteem gemeente Arnhem opheffen
Tweakers, 1 juli 2021: AP hoeft van Raad van State niet op te treden tegen Arnhemse afvalpas
Gelderlander, 1 juli 2021: Elektronische afvalpas Arnhem deugde uiteindelijk wel, oordeelt hoogste rechter 

Update 25 augustus 2021: Michiel Jonker heeft op 24 augustus jl. aan Privacy First laten weten dat hij besloten heeft in deze casus niet naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) te stappen, ondanks de fundamentele gebreken in de uitspraak van de Raad van State. Hij is tot deze beslissing gekomen nadat hij via internet op de hoogte raakte van het feit dat per 1 augustus 2021 een nieuw Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens van kracht is geworden, het zogeheten Protocol no. 15. Naar aanleiding hiervan had hij advies ingewonnen over de consequenties daarvan voor de slagingskansen van een verzoekschrift aan het EHRM. Protocol 15 bepaalt onder andere dat verzoekschriften van burgers door het EHRM niet-ontvankelijk worden verklaard als er in de ogen van juristen van dat Hof onvoldoende sprake is van "significante schade" die optreedt ten gevolge van een bepaalde maatregel. In dit geval gaat het dan om schade, aangericht door de Arnhemse adresgebonden afvalpas.

Jonker: “Ik had er al een hard hoofd in, maar mij was geadviseerd om toch naar het EHRM te stappen om daarmee duidelijk te maken dat ik als burger niet vrijwillig berust in de uitspraak van de Raad van State. Met die uitspraak heeft de Raad aan overheden een vrijbrief gegeven om met willekeur persoonsgegevens te verwerken. Dat noemt de Raad van State "een zekere ruimte" die bestuursorganen hebben, maar dat is een eufemisme voor bijna totale willekeur, zodra politieke bestuurders iets willen. De wet wordt op die manier uitgeschakeld, met name ook artikel 5 lid 2 AVG, waarin staat dat de noodzaak van gegevensverwerking moet kunnen worden aangetoond. De raad van State vindt het in essentie voldoende als een overheid stelt dat een verwerking nodig is voor haar zelfgekozen doelen, zonder het op enige wijze aan te hoeven tonen. Zo gaat het in autoritair geregeerde landen toe. Als de machthebbers stellen dat iets waar is, dan is het dus waar. Ik had tot een paar jaar geleden niet gedacht dat de Nederlandse rechtspraak zo diep kon zinken.”

Gevraagd waarom het nieuwe Protocol 15 relevant is, zegt Jonker: “Ik wist tot voor kort niks van dit Protocol. Het blijkt al in 2013 te zijn opgesteld, maar is nu door voldoende landen geratificeerd om in werking te treden. Het Protocol breekt de procesrechten van Europese burgers bij het EHRM nog verder af, en daarmee ook de kansrijkheid van een verzoek van mij bij dat mensenrechtenhof. In feite leidt dit Protocol ertoe dat er geen Europese rechtsbescherming meer bestaat zolang er in de ogen van EHRM-juristen nog geen ernstige schade is geleden. Concreet zou dat betekenen dat ik pas ontvankelijk zou worden bij het EHRM als mijn privacy door middel van de afvalpas reeds is geschaad, en wel op zo'n manier dat dat ook tot ernstige, concrete consequenties voor mij persoonlijk heeft geleid. Uit een eerdere zaak over een ander onderwerp weet ik dat EHRM-juristen een zaak vaak pas ernstig vinden als het in financieel verlies valt te vertalen. Zolang het mij nog niet aantoonbaar euro's heeft gekost of fysiek heeft geraakt, zullen ze de schade in mijn zaak niet ernstig genoeg vinden en de zaak dus niet eens in behandeling nemen. Terwijl het bij privacy en andere grondrechten natuurlijk om veel meer gaat dan alleen financiële of fysieke schade. Met andere woorden, zolang het kalf nog niet is verdronken, gaat het EHRM de put in privacy-zaken niet dempen. De negatieve precedentwerking van de uitspraak van de Raad van State is op zichzelf niet genoeg om mij in de ogen van het EHRM ontvankelijk te maken.”

Jonker trekt uit de gang van zaken verregaande conclusies: “Het is niet diplomatiek wat ik nu ga zeggen, maar als individuele burger hoef ik ook niet diplomatiek te zijn. Na mijn ervaringen van de afgelopen tien jaar kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik niet meer geloof dat Nederland een rechtsstaat is, in ieder geval niet als het gaat om hoe de overheid omgaat met privacy. Ook geloof ik niet meer dat er op dit punt sprake is van "the rule of law" in de EU. Er wordt met de AVG wel een façade in stand gehouden, maar dat is als puntje bij paaltje komt niet meer dan opium voor het volk. Onze rechterlijke macht is, zoals de Raad van State ook in deze zaak heeft gedemonstreerd, niet onafhankelijk, maar een soort uitvoerende onderafdeling van de regeringsmacht. Het is in ons rijke landje allemaal heel fluwelig verpakt, maar in wezen verschilt het niet van de situatie in landen met autoritaire regimes. We krijgen een illusie voorgeschoteld dat we rechten zouden hebben, vastgelegd in wetten, terwijl het in feite niet meer zijn dan tijdelijke gunsten, zolang het politiek opportuun wordt geacht. De wet kan op elk moment worden weg-geïnterpreteerd.”

Gevraagd wat hij, als hij er zo naar kijkt, zelf nu verder wil doen op het gebied van privacy, antwoordt Jonker: “Ik heb dit al enige tijd zien aankomen en ben daarom na 2018 geen nieuwe zaken meer begonnen. De lopende rechtszaken wil ik netjes afmaken. Maar daarna... Dat weet ik nog niet. Meer dan twintig jaar geleden heb ik een opleiding bestuursrecht gevolgd, met het idee dat ik daarmee kon bijdragen aan een integere, rechtvaardig functionerende overheid. Dat blijkt niet te kloppen. Een opleiding bestuursrecht is in de huidige situatie nuttig voor iemand die een ambtelijke carrière wil maken en een façade van bestuurlijke legitimiteit in stand wil houden, maar niet voor iemand die een rechtvaardige en integere overheid belangrijk vindt. Ik heb mijn opleiding kunnen gebruiken om inzicht te krijgen in hoe Nederlandse bestuursrechtspraak werkelijk functioneert. Met eigen ogen heb ik gezien dat het eigenlijk geen rechtspraak is, maar een vorm van bestuurlijke propaganda, waar de uitvoerders zelf zoveel mogelijk in blijven geloven. Begrijpelijk, want ze willen natuurlijk zo min mogelijk last krijgen van cognitieve dissonantie. Nu ik dat eenmaal heb gezien en erdoorheen kijk, is de vraag: hoe nu verder? Hoe kan ik wat bijdragen aan de maatschappij, op een gezonde manier? De afgelopen jaren heb ik nog steeds wel roofbouw op mezelf gepleegd. Nu ik genoeg heb gezien, ben ik niet langer de juiste persoon om dit soort juridische gevechten te voeren. Ik ben me nu aan het oriënteren. Waar krijg ik plezier en energie van?” Hij lacht: “Duurzaamheid begint bij jezelf.”

Ziet Jonker zijn rechtszaken dan als een mislukking? “Nee, want ik heb bepaalde dingen wat meer zichtbaar gemaakt, niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen. Dat is een schakel in een proces van bewustwording. Ik heb via jullie website teksten gepubliceerd, en dit jaar zijn er rechtszittingen op video en audio opgenomen. Die staan op Potkaars.nl. In combinatie met de daaropvolgende uitspraken van de Raad van State laat dat veel zien. De keizer heeft geen kleren aan. We hebben dus ofwel nieuwe kleren nodig, ofwel een nieuwe keizer.” Hij aarzelt. “Maar als de zeespiegel snel zou gaan stijgen, dan wordt dat voor een land als Nederland natuurlijk allemaal wat minder belangrijk. In dat geval zou ik het alsnog ergens over eens kunnen zijn met de heren en dames van de Raad van State: na ons de zondvloed.”

Wat vindt hij, achteraf terugkijkend, van de Arnhemse afvalpas? “De afvalpas was, of is, een poging om mensen met machinale middelen te controleren en aan te sturen. Dat is een techno-solutionistische benadering, waarbij mensen worden gereduceerd tot een soort robots of laboratorium-ratten. Dat zien we bijvoorbeeld ook bij de pogingen om zonder goede analyse van de wereldwijde situatie alle mensen, ongeacht hun persoonlijke kwetsbaarheid of hun persoonlijke situatie, onder druk te zetten om zich tegen Covid-19 te laten vaccineren. Zogenaamd uit solidariteit, maar solidariteit kun je niet afdwingen, en bovendien worden er ondertussen allerlei andere, grote risico's genomen, bijvoorbeeld massatoerisme en festivals. De enige manier hoe techno-solutionisme zelfs maar in theorie zou kunnen werken, is als je afscheid neemt van humaniteit en van de rechtsstaat. In Arnhem hebben we gezien dat mensen simpelweg hun vuilniszakken op straat dumpten, omdat het de gemeente niet lukte om ze genoeg te manipuleren en bang te maken. En gelukkig hadden we in Arnhem nog een referendum-mogelijkheid. We moeten toe naar een heel andere benadering. Maar die vereist dat bestuurders zich na tientallen jaren onverschilligheid weer met burgers gaan engageren - niet alleen voor de bühne, maar echt. Dat vereist een nieuwe vorm van bewustzijn bij bestuurders. Misschien zijn er eerst een aantal rampen nodig voordat dat gebeurt. Of anders een heel nieuwe generatie bestuurders.” 

Media: 
Security.nl, 25 augustus 2021: Privacyactivist stapt in zaak over Arnhemse afvalpas niet naar Europees Hof 
De Gelderlander, 28 augustus 2021: Privacyvechter Michiel Jonker staakt strijd tegen Arnhemse afvalpas: ‘Er is geen rechtsstaat meer’.

"Arnhem heeft voorlopig een einde gemaakt aan de ‘afvalpassensoap’. De gemeente stond de afgelopen jaren meerdere keren voor de rechter vanwege het schenden van privacy met afvalpassen voor ondergrondse containers. De komende weken zijn alle duizend containers in Arnhem ‘van het slot’ gehaald en opengesteld voor iedereen.

Combinatie met adresgegevens

De afvalpas scannen om de container te openen is voor Arnhemmers momenteel niet meer nodig. De gemeente heeft de beslissing genomen na een langlopende discussie over privacy met bewoner Michiel Jonker, die met de steun van Privacy First een juridische strijd aan is gegaan over de afvalpas. De combinatie van stortgegevens en adresgegevens vindt Privacy First een schending van de privacy.

'Geen andere mogelijkheid'

De gemeente laat aan De Gelderlander weten dat het geen andere mogelijkheid zag om aan de discussie een einde te maken. ‘Hoewel wij tot op heden op geen enkele wijze gebruik maken van een koppeling van de afvalpas en de stortgegevens, vindt het college het niet langer gewenst om deze situatie te laten voortbestaan.’ De wethouder zegt dat de gemeente niet wil weten wanneer bewoners hun afval storten, al is dit via een koppeling in theorie wel te achterhalen. En dat is in strijd met de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Om het risico op te veel afval in de containers klein te houden is de gemeente aan het zoeken naar alternatieve toegangssystemen die niet in strijd zijn met de wet.

Discussie over besluitvorming

Jonker ging in 2014 bezwaar tegen de invoering van de afvalpas en vroeg de rechter om het gemeentelijke besluit ongedaan te maken. De rechter gaf de gemeente gelijk. Jonker ging daarop in hoger beroep bij de Raad van State. Deze besloot dat de gemeente nooit een formeel besluit heeft genomen voor het verzamelen van persoonsgegevens. De gemeente Arnhem ging ondanks die uitspraak verder met de adresgebonden afvalpassen.

'AP had situatie niet mogen gedogen'

Er volgde daarna een handhavingsverzoek van Jonker bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Die wees het verzoek op 20 april 2017 af, omdat de toezichthouder vindt dat er sprake is van een ‘bijzondere omstandigheid’, aangezien de gemeente eind maart 2017 heeft besloten tot invoering van DIFTAR (gedifferentieerde afvalheffing) per 1 januari 2018. Jonker legde de zaak opnieuw aan de rechter voor. Daaruit bleek dat de Autoriteit Persoonsgegevens de situatie niet had mogen gedogen. Naar verwachting neemt de Autoriteit eind augustus een nieuw besluit. Tot die tijd zijn de containers zonder afvalpas toegankelijk."

Bron: http://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/nieuws/arnhem-stelt-ondergrondse-containers-voorlopig.9568246.lynkx, 26 juli 2017.

Zie ook http://www.gelderlander.nl/arnhem-e-o/arnhemmer-kan-voorlopig-afval-weggooien-zonder-afvalpas~a4bd049f/,
http://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2139430/Arnhem-haalt-slot-van-ondergrondse-afvalcontainer en
http://www.arnhem-direct.nl/berichten/voorlopig-einde-discussie-privacy-afvalpas-ondergrondse-containers-gaan-open/, 24 juli 2017.

Zie voor meer achtergrondinformatie https://www.privacyfirst.nl/aandachtsvelden/wetgeving/item/1081-gedoogbeleid-autoriteit-persoonsgegevens-rond-afvalpas-onder-vuur.html.