Toon items op tag: Rechtspraak

Autoriteit Persoonsgegevens legt dwangsom op aan gemeente Arnhem vanwege privacyschending met adresgebonden afvalpassen 

Vandaag heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) bekendgemaakt dat zij aan de gemeente Arnhem een last onder dwangsom oplegt waarin de gemeente gelast wordt de verwerking van persoonsgegevens met adresgebonden afvalpassen binnen een maand te beëindigen. Reeds verzamelde gegevens dienen binnen twee maanden te worden verwijderd.

Drie jaar geleden voerde de gemeente Arnhem een systeem in waarmee persoonsgegevens worden verwerkt van alle Arnhemse huishoudens die restafval in ondergrondse afvalcontainers deponeren, door middel van adresgebonden afvalpassen. Op deze manier wordt geregistreerd WAAR (in welke container), WANNEER, HOEVEEL (aantal vuilniszakken) en door WIE (welk huishouden) er restafval wordt gedeponeerd.

Arnhemmer Michiel Jonker maakte bezwaar tegen deze onnodige registratie en voerde daartoe verschillende juridische procedures tegen zowel de gemeente Arnhem als de AP. Hoewel de AP in april 2017 als toezichthouder erkende dat er sprake is van een overtreding, besloot zij de overtreding te gedogen. Nadat de rechter Jonker op 13 juli 2017 opnieuw in het gelijk had gesteld, treft de AP nu alsnog een handhavingsmaatregel.

De handhavingsmaatregel van de AP moet vooral gezien worden als normstellend. Het bedrag van de dwangsom (€10.000 per twee weken als de overtreding niet wordt beëindigd, oplopend tot maximaal €50.000) is slechts een fractie van de kosten die de gemeente Arnhem de afgelopen drie jaar heeft gemaakt voor het illegale systeem, en in die zin nauwelijks afschrikwekkend.

De zaak van de heer Jonker wordt gesteund door Privacy First en vormt een belangrijk precedent. In haar motivering van het handhavingsbesluit benadrukt de AP dat er (in objectieve zin) ook sprake is van persoonsgegevens als de identiteit van een persoon indirect herleidbaar is, via middelen die kunnen worden ingezet door de verantwoordelijke (in dit geval de gemeente) of door enige andere organisatie of persoon.

Jonker: "Dat is een terecht standpunt dat de AP nu inneemt, in navolging van Europees privacyrecht. Privacy First zegt dat ook steeds. In de huidige tijd van Big Data en profilering met statistische methodes, kunnen allerlei gegevens gebruikt worden om iemand te identificeren. Daar moet je rekening mee houden bij het ontwerp van elk systeem." Jonker is ook blij dat de AP nu expliciet aangeeft dat de privacyschending veel mensen raakt. "Het gaat om ruim 150.000 Arnhemmers." Het besluit van de AP is bovendien van groot belang voor alle andere Nederlandse gemeenten met vergelijkbare afvalpassen en andere vormen van afvalregistratie.

Toch is Jonker niet tevreden met het besluit als geheel. "Blijkens haar besluit op mijn bezwaar, dat ik vandaag ook ontving, vindt de AP nog steeds dat er na invoering van Diftar (gedifferentieerde tarieven bij afvalinzameling) alsnog een noodzaak zou zijn voor verwerking van persoonsgegevens. Ik heb onderbouwd waarom dat ook na invoering van Diftar niet nodig is. Maar doordat de AP nu wèl handhaaft in de periode voorafgaand aan Diftar, is het de vraag of het voor mij op dit moment mogelijk is om van de rechter een oordeel te krijgen over de eventuele consequenties van Diftar voor de privacy van burgers. Het gaat dan om de juridische vraag van ‘procesbelang’. De gemeente wil nog steeds bij de invoering van Diftar persoonsgegevens gaan verzamelen, het gemeentelijke ‘gluren bij de burgers’ wordt vooralsnog alleen tijdelijk onderbroken, omdat de gemeente en de AP er nu even niet onderuit kunnen. Het ziet er dus helaas naar uit dat dit een kwestie is van: wordt vervolgd."

Privacy First zal u graag van het vervolg op de hoogte houden.

De tekst van het gehele handhavingsbesluit van de AP staat HIER (pdf, 13 pp).

Media:
https://www.security.nl/posting/526408/AP+legt+Arnhem+last+onder+dwangsom+op+voor+gebruik+afvalpas
http://www.gelderlander.nl/arnhem-e-o/arnhem-riskeert-boete-voor-afvalpas~a0a3f8f6/
http://www.arnhem-direct.nl/berichten/autoriteit-persoonsgegens-dreigt-met-50-000-euro-boete/
https://www.rtlz.nl/algemeen/binnenland/gemeente-arnhem-op-vingers-getikt-om-volgen-bewoners-met-afvalpas.
https://radar.avrotros.nl/nieuws/detail/arnhem-moet-stoppen-met-afvalpas-vanwege-privacy-inwoners/
https://tweakers.net/nieuws/127903/autoriteit-persoonsgegevens-dwingt-arnhem-blijvend-te-stoppen-met-afvalpas.html
http://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/nieuws/afvalpas-landelijk-onder-de-loep-na-uitspraak.9568678.lynkx
http://www.vngnieuws.nl/nieuws/redactie/afvalpas-alsnog-dwangsom-voor-arnhem.

Update 4 augustus 2017: gisteren heeft de heer Jonker bij de rechtbank Gelderland beroep ingesteld tegen (onder meer) het standpunt van de AP dat invoering van Diftar de verwerking van persoonsgegevens alsnog zou rechtvaardigen. Daarbij heeft Jonker benadrukt dat hij, met het oog op de vereisten van art. 8 EVRM (recht op privacy) en de rechtszekerheid, er procesbelang bij heeft dat hij in rechte kan opkomen tegen de afwijzing van dit onderdeel (inzake Diftar) van zijn handhavingsverzoek door de AP. Privacy First steunt Jonker bij deze nieuwe zaak.

De Arnhemse afvalzaak leidt inmiddels tot nationale onrust onder gemeenten en binnen de afvalbranche, getuige bijvoorbeeld dit bericht bij branche-organisatie NVRD. De inschatting van Privacy First is dat talloze Nederlandse gemeenten (evenals Arnhem) al jaren gebruik maken van privacyschendende afvalpassen en andere vormen van afvalregistratie (waaronder persoonsgebonden chips in containers). De AP weigert vooralsnog echter om tot actief onderzoek en handhaving bij andere gemeenten over te gaan, getuige bijvoorbeeld dit actuele bericht bij Binnenlands Bestuur. De AP acht het nu aan gemeenten om zelf orde op zaken te stellen en een privacyvriendelijk afvalbeleid in te voeren. Privacy First herhaalt hierbij haar eerdere standpunt: Nederlandse gemeenten dienen hun burgers een privacyvriendelijk alternatief voor een persoonsgebonden afvalpas te bieden, bijvoorbeeld in de vorm van een anonieme afvalpas zonder extra kosten. Desgewenst is Privacy First graag bereid om gemeenten daarbij te adviseren.

Update 8 februari 2018: Naar aanleiding van het beroep dat de heer Jonker op 3 augustus 2017 heeft ingediend, buigt de Rechtbank Gelderland zich vandaag over de vraag of de AP haar handhavingsmaatregel mag beperken tot alleen de situatie dat Diftar nog niet is ingevoerd. Jonker vindt dat de AP ook na invoering van Diftar moet handhaven, conform zijn handhavingsverzoek, op grond van het feit dat ook de invoering van Diftar geen noodzaak creëert voor enige verwerking van persoonsgegevens.

In de eerste zitting van deze nieuwe ronde buigt de rechtbank zich nog niet over de inhoud, maar alleen over de vraag of Jonker “procesbelang” heeft – zie Jonkers pleitnota (pdf). Op 26 januari 2018 heeft de AP aan de rechtbank laten weten dat zij een verzoek van de gemeente Arnhem om de handhavingsmaatregel nu al op te heffen, op 22 december 2017 heeft afgewezen. Maar de grond waarop de AP het verzoek van de gemeente afwees (artikel 5:34 Awb), vervalt in augustus 2018. De redenen waarom de gemeente zo snel om opheffing vroeg, heeft de AP nog niet aan Jonker willen vertellen. Mogelijk vraagt de rechtbank ernaar. Jonker spreekt van “helaas noodzakelijke juridische schermutselingen om te voorkomen dat de AP haar handhavingsplicht alsnog kan omzeilen”.

Update 13 juni 2018: het nieuwe college van B&W van de gemeente Arnhem ziet voorlopig af van de invoering van Diftar, en daarmee ook van de invoering van een afvalpas. Dat blijkt uit berichtgeving in De Gelderlander van 6 juni 2018. De verantwoordelijke wethouder noemt de privacy-problematiek niet, maar uit een ambtelijke voortgangsrapportage aan de gemeenteraad op 1 mei 2018 valt op te maken dat de juridische acties van Jonker m.b.t. privacy wel degelijk een rol spelen in de afweging die het college van B&W maakt. De Arnhemse gemeenteraad zal naar verwachting binnenkort een besluit nemen.

Update 20 maart 2019: op 14 maart 2019 heeft de AP de opgelegde last onder dwangsom weer opgeheven en daarmee de weg vrijgemaakt voor de gemeente Arnhem om toch weer persoonsgegevens te gaan verwerken bij de afvalinzameling. Op 18 maart 2019 heeft de heer Jonker daartegen bij de AP een bezwaarschrift ingediend.

Jonker: “De gemeente wil opnieuw zonder noodzaak persoonsgegevens gaan verwerken bij de afvalinzameling, maar die gegevens korter gaan bewaren dan vorige keer. Dat noemt de gemeente dan “een nieuwe omstandigheid”. De AP gaat daar braaf in mee en negeert daarbij de argumenten in mijn zienswijze van december 2018. Er is geen goede reden om de opgelegde handhavingsmaatregel in te trekken. Die was opgelegd voor onbepaalde tijd, zoals de rechtbank begin 2018 ook heeft aangegeven. Er is nog steeds geen wettelijke grondslag, want deze verwerking van persoonsgegevens is niet nodig voor de wettelijke taakvervulling van de gemeente, namelijk afvalinzameling op het gemeentelijke grondgebied. Maar kennelijk wil de AP bepaalde extra wensen van de gemeente inwilligen, ondanks het feit dat de gemeente geen duidelijkheid geeft wat deze keer nu weer het doel van de gegevensverwerking zou zijn. Gaat het om de bestrijding van vermeend, maar niet aangetoond “afvaltoerisme”? Of over een nieuw, maar nog niet uitgewerkt plan om Diftar (gedifferentieerde afvalheffing) te gaan invoeren? Het is niet duidelijk. Kennelijk wil de AP maar één ding: koste wat kost de wens van de gemeente faciliteren, in plaats van de wet te handhaven.”

Gevraagd naar zijn verwachting over de verdere gang van zaken, zegt Jonker: “Het belang van de zaak is ook gelegen in het precedent dat dit schept voor de toekomst. Op dit moment kan ik alleen bezwaar maken tegen de intrekking van de handhavingsmaatregel. Maar als de gemeente de privacy opnieuw daadwerkelijk gaat aantasten, door de afvalcontainers af te sluiten zodat ze alleen nog open kunnen met adresgebonden afvalpassen, dan zal ik daar opnieuw tegen opkomen. Bijvoorbeeld door bij de AP dan opnieuw een handhavingsverzoek in te dienen. Dan begint het hele circus weer van voren af aan. Dat zou opnieuw een verspilling van belastinggeld zijn. Daarom hoop ik dat de AP naar aanleiding van mijn bezwaarschrift alsnog tot inkeer zal komen. De AP moet gaan begrijpen dat wanneer zij zich niet opstelt als een toezichthouder/handhaver, maar als een handlanger van organisaties die zonder noodzaak persoonsgegevens willen verwerken, dat dan de geloofwaardigheid van de nieuwe privacy-regelgeving (AVG) in een mum van tijd verloren gaat.”

Update 6 augustus 2019: de gemeente Arnhem is in mei 2019 daadwerkelijk begonnen met het stapsgewijs opnieuw afsluiten van de afvalcontainers voor restafval. De gemeente wil ook de afvalcontainers voor plastic, metaal en drankverpakkingen gaan afsluiten, op dezelfde manier. In oktober wil de gemeente alle afvalcontainers hebben afgesloten. Op 16 juli 2019 heeft de AP Jonkers bezwaarschrift tegen de opheffing van de handhavingsmaatregel afgewezen. Op 5 augustus is Jonker daartegen in beroep gegaan bij de rechtbank, en heeft in connectie met dat beroep tevens een verzoek om voorlopige voorziening ingediend.

Jonker: "De gemeente recidiveert. Er is nu in essentie weer sprake van dezelfde situatie als ten tijde van de rechterlijke uitspraak in juli 2017. De gemeente heeft, zonder dat er een noodzaak is aangetoond, de afvalcontainers afgesloten zodat ze alleen nog toegankelijk zijn voor gebruikers van een adresgebonden afvalpas waarmee persoonsgegevens worden verwerkt. Alleen worden die nu korter bewaard. Het enige echte verschil is dat de AP destijds weigerde om te beginnen met handhaving, terwijl de AP nu willens en wetens een bestaande handhavingsmaatregel heeft opgeheven om de weg vrij te maken voor een hervatting van de overtreding. En dat terwijl sinds mei 2018 de AVG geldt, die gericht is op steviger handhaving. De AP doet dus het omgekeerde van wat de AVG beoogt. Dat is nog iets erger dan de weigering in 2017. In mijn verzoek aan de voorzieningenrechter heb ik de uitspraak van de voorzieningenrechter in 2017 geciteerd en verzocht om een schorsing van het opheffingsbesluit, net zoals de rechter in 2017 het weigeringsbesluit schorste. We gaan zien of de rechter de logica van mijn verzoek onderschrijft."

Media:
Security.nl, 7 augustus 2019: Arnhemmer weer naar rechter wegens gemeentelijke afvalpas
Omroep Gelderland, 7 augustus 2019: Arnhem blijft 'Big Brother spelen' met afval van inwoners
Omroep Gelderland, 8 augustus 2019: Deze Arnhemmer doet werkelijk alles voor zijn privacy
Tweakers, 8 augustus 2019: Arnhemmer stapt opnieuw naar de rechter wegens privacyschendende afvalpas
Radio-interview Omroep Gelderland, 8 augustus 2019:

Interview in NRC Handelsblad & NRC Next, 13 augustus 2019: ‘Iemand moet af en toe een grens trekken om de burger te beschermen’

Update 19 augustus 2019: het verzoek van de heer Jonker om een voorlopige voorziening inzake de Arnhemse afvalpas zal worden behandeld op donderdag 29 augustus om 10:00u in Arnhem, Paleis van Justitie, Walburgstraat 2-4. Zaaknummer: ARN 19/4217.

Media:
Telegraaf, 27 augustus 2019: Arnhemse minima kunnen verdienen aan afval
Omroep Gelderland, 29 augustus 2019: Arnhemse privacystrijder weer naar de rechter, nu om afvalpas
RTL-Z, 29 augustus 2019: Opnieuw een rechtszaak over de afvalpasjes van de gemeente Arnhem
Gelderlander, 29 augustus 2019: Afvalsoap is nog niet voorbij: ‘Arnhem heeft dit probleem zelf gecreëerd’

Update 7 september 2019: op 5 september jl. heeft de Rechtbank Gelderland uitspraak gedaan over zowel het verzoek om voorlopige voorziening als het daarmee verbonden beroep (de bodemprocedure). Het verzoek en het ingediende beroep werden beide ongegrond verklaard. De inbreuk op de privacy mag van de rechtbank worden voortgezet, zonder dat de AP hoeft te handhaven. De rechtbank vindt dat de gemeente vanuit haar "taak van algemeen belang" persoonsgegevens weliswaar niet dagenlang mag bewaren, maar wel eventjes. Het risico dat die gegevens dan, onmerkbaar voor degene die zijn vuilnis wegbrengt, door middel van softwarematig ingrijpen toch ergens anders geregistreerd worden, vindt de rechtbank niet relevant, omdat de rechtbank wil uitgaan van hoe het op papier zou moeten gaan. Het alternatief van een anonieme afvalpas vindt de rechtbank niet geschikt, omdat daarmee niet alle controledoelen die de gemeente zichzelf recentelijk heeft gesteld, kunnen worden verwezenlijkt.

Jonker: "De rechtbank neemt, net als eerder de AP, kritiekloos het idee van de gemeente over dat de gemeente, omdat zij zelf een systeem met adresgebonden afvalpassen heeft opgezet, daardoor genoodzaakt is om die passen ook adresgebonden te maken, om te kunnen controleren of elke adresgebonden afvalpas nog wel geldig is. Dat is een cirkelredenering, maar dat kan de rechtbank kennelijk niet schelen. De rechtbank meent, net als de gemeente, dat op deze manier voorkomen kan worden dat bedrijven hun afval in de containers deponeren. Maar als de adresgebonden passen direct na het openen van de containers weer geanonimiseerd worden, zoals de gemeente beweert, kunnen Arnhemse bedrijven natuurlijk met gemak even een pas van een bewoner lenen. Hieruit blijkt wel dat de gemeente binnenkort gaat zeggen dat de adresgegevens alsnog geregistreerd moeten gaan worden. Maar de rechtbank, de AP en de gemeente doen nu gezamenlijk alsof dat "niet aan de orde is". We zien hier dat drie overheidsinstanties gezamenlijk de wet en de logica buiten spel zetten. En dat is maar één voorbeeld van argumenten die ik heb aangevoerd, maar die door de rechtbank volkomen worden genegeerd. Dat past niet in een rechtsstaat."

Gevraagd of de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) dit toestaat, zegt Jonker: "De AVG kan op verschillende manieren worden geïnterpreteerd. Ik heb steeds betoogd dat de AVG moet worden geïnterpreteerd in overeenstemming met het doel van artikel 8 van het EVRM, en in overeenstemming met het Europeesrechtelijke vereiste van een hoog beschermingsniveau voor privacy. De rechtbank denkt daar kennelijk anders over. Op deze manier functioneert de AVG als een vergiet met tweehonderd gaatjes. Elke organisatie die persoonsgegevens wil verwerken, plukt ergens een algemene doelstelling vandaan, bijvoorbeeld een taak van algemeen belang, zoals 'afvalinzameling', of een niet nader gespecificeerd, mooi doel zoals 'veiligheid' of 'fraudepreventie'. En dan kan iedere organisatie een eigen invulling geven aan de manier waarop dat wordt nagestreefd, die dan met verwijzing naar dat vage doel wordt gerechtvaardigd. Dit is een vrijbrief voor bijna totale willekeur bij het verwerken van persoonsgegevens. De AVG wordt op deze manier gereduceerd tot een wassen neus."

Jonker heeft besloten in hoger beroep te gaan, maar geeft ook aan dat hij twijfelt aan de zinvolheid ervan. "Als de rechterlijke macht de redelijkheid achter zich laat en alleen nog maar redeneert vanuit gevestigde belangen van collega-overheden, dan is het de vraag of een verdere juridische dialoog over deze zaak nog zinvol is. We zien nu al dat sinds het recente sluiten van de containers het illegaal dumpen van afval weer toeneemt. Als de rechtsstaat in feite niet adequaat functioneert, is burgerlijke ongehoorzaamheid misschien effectiever. Dat hebben andere Arnhemmers misschien wat eerder in de gaten gehad dan ik. Het lijkt me minder zinvol om als idealistische Gekke Henkie te gaan soebatten bij rechterlijke instanties die mijn argumenten toch niet serieus nemen. Misschien moet de wal het schip maar keren. Ik ben daar nog niet over uit en ga er nog wat over nadenken. Ik houd me aanbevolen voor advies van deskundigen."

De uitspraak van de rechtbank is gepubliceerd op rechtspraak.nl. Jonker heeft vandaag in een eigen, nader persbericht (pdf) aangekondigd in hoger beroep te zullen gaan bij de Raad van State. Tevens heeft hij besloten om enkele processtukken te publiceren, namelijk zijn eerdere beroepschrift (pdf) en zijn daaropvolgende repliek (pdf) op de verweren van de gemeente en AP.

Media:
ANP, 6 september 2019: Arnhemse container mag open met afvalpas (tevens gepubliceerd bij diverse dagbladen en andere media)
Gelderlander, 6 september 2019: Arnhemse privacyvoorvechter verliest rechtszaken: aan OV-chipkaart wordt niet getornd
Omroep Gelderland, 6 september 2019: Arnhemse privacystrijder verliest twee rechtszaken
Tweakers, 6 september 2019: Rechter: AP hoeft niet op te treden tegen NS en Arnhemse afvalpas
NRC.nl, 6 september 2019: Adresgebonden afvalpas Arnhem niet in strijd met privacywet
Security.nl, 7 september 2019: Privacy-activist verliest zaken over afvalpas en OV-chipkaart
Binnenlands Bestuur, 7 september 2019: Rechter staat adresgebonden afvalpas Arnhem toe
Gelderlander, 7 september 2019: Privacy-activist in beroep tegen uitspraak over Arnhemse afvalpas

Update 10 september 2019: vandaag heeft Jonker hoger beroep ingesteld bij de Raad van State. Klik HIER voor de openbare versie van zijn hoger beroepschrift (pdf).

Update 31 juli 2020: de gemeente Arnhem heeft per 1 juli 2020 bij de afvalinzameling een Diftar-systeem met adresgebonden afvalpassen ingevoerd, terwijl de gemeente eerder beweerde dat Diftar "geen rol speelde" bij haar verzoek aan de AP om de opgelegde handhavingsmaatregel op te heffen. Destijds (in 2018) zou het alleen om "preventie van afvaltoerisme" gaan. Naar aanleiding van deze nieuwe omstandigheid heeft Jonker de motivering van zijn hoger beroep op 25 juli jl. aangevuld. Klik HIER voor de openbare versie van deze aanvulling (pdf).

Jonker: "Met deze vorm van een Diftar-systeem worden volgens de privacy-verklaring van de gemeente maar liefst negentien soorten gegevens over burgers verzameld. Dit is een voorbeeld van diverse vormen van 'function creep', waarbij een organisatie een systeem dat (zogenaamd) voor het ene doel is opgezet, vervolgens ook voor een ander doel gaat gebruiken, en voor een grotere groep betrokkenen. Ook dit keer heeft de gemeente niet gevraagd om instemming van de betrokken burgers (de data-subjecten) met de betreffende verwerking van persoonsgegevens. Bovendien is er nog sprake van 'function creep by design'. Pas in de beroepsprocedure, in een tekst vlak voor de rechtszitting, gaf de gemeente terloops aan dat Diftar eigenlijk toch wel een rol had gespeeld. Eerder had zij dus niet de waarheid gesproken. Het doel was van het begin af aan wel degelijk ook de invoering van Diftar geweest. De rechtbank zweeg daarover in zijn uitspraak - wel zo makkelijk voor de gemeente. Hopelijk zal de Raad van State een serieuze en integere omgang van de verwerkingsverantwoordelijke met het wettelijke vereiste van doelbinding wel van belang achten."

Het is nog niet bekend wanneer het hoger beroep ter zitting zal worden behandeld.

Update 17 november 2020: de gemeenteraad van Arnhem heeft definitief besloten een raadgevend referendum te houden over een raadsvoorstel om de afvalcontainers weer open te stellen, hetgeen dus ook betekent dat er bij het deponeren van afval geen adresgebonden afvalpas meer nodig zou zijn. Het referendum zal tegelijk met de verkiezingen voor de Tweede Kamer worden gehouden, in maart 2021. Naar aanleiding van deze beslissing heeft dhr. Jonker zijn hoger beroep opnieuw aangevuld.

Jonker: "Door te besluiten om over het afsluiten van de afvalcontainers een referendum te houden, heeft de gemeenteraad als hoogste orgaan van de gemeente Arnhem duidelijk aangegeven dat er bij het afsluiten van die containers, en dus bij de verwerking van persoonsgegevens op die containers, geen sprake is van enige noodzaak, maar alleen van optioneel beleid. Het leek me belangrijk om dat onder de aandacht te brengen van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State." 

Update 22 maart 2021: Op 17 maart jl. is, gelijktijdig met de parlementsverkiezingen, in Arnhem het referendum over de afvalpas en de ondergrondse containers gehouden. Een meerderheid van 53,4 procent van de Arnhemse stemmers heeft het sluiten van de containers en de invoering van een afvalpas afgewezen. De opkomst was ruim 60%.

Jonker: "De uitslag is duidelijk. Wat mij nu interesseert, is hoe de Raad van State met het door mij ingediende hoger beroep zal omgaan. Daarbij gaat het immers om een besluit van de Autoriteit Persoonsgegevens om niet te handhaven, omdat er volgens de AP een "noodzaak" zou zijn voor het afsluiten van de containers en het verwerken van de persoonsgegevens. Nu zegt de Arnhemse bevolking zelf, in een referendum waartoe de gemeenteraad als hoogste gemeentelijke orgaan besloten heeft, dat die noodzaak er niet is, en sterker nog, dat men die maatregel niet wil. Als de gemeente de uitslag van het referendum inderdaad volgt, is het helemaal zonneklaar dat er nooit een noodzaak is geweest voor de betreffende verwerking van persoonsgegevens.

Dit lijkt een beetje op de situatie in 2017, toen de voorzieningenrechter tot de conclusie kwam dat er geen concreet uitzicht was op legalisatie van de onrechtmatige verwerking van de persoonsgegevens. Toen moesten de containers weer open en kreeg ik het door mij betaalde griffierecht terug.

Ik verwacht dat de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State nu tot een vergelijkbare conclusie komt en de AP zal veroordelen tot het vergoeden van de door mij betaalde griffierechten (beroep en hoger beroep).

Het lijkt me daarbij wel belangrijk dat de Raad van State duidelijkheid schept of er in zijn ogen wel of niet sprake zou zijn geweest van een "noodzaak" als er geen referendum zou zijn gehouden, en zo ja, waarom? Immers, met het oog op mijn toekomstige rechtszekerheid ben ik geïnteresseerd in wat het recht hierover zegt, en niet alleen wat politieke actoren erover zeggen. Over een paar jaar kunnen de politieke kaarten weer anders geschud liggen... Na bijna zeven jaar wil ik wel graag weten waar ik aan toe ben."

Update 5 mei 2021: de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State zal het hoger beroep op 11 mei 2021 ter zitting behandelen. Jonker zal per video-verbinding deelnemen. De Afdeling heeft aangekondigd dat er aandacht zal worden besteed aan de vraag of Jonker, na de uitkomst van het referendum, nog procesbelang heeft bij de zaak.

Jonker: "Ik begrijp dat de Afdeling aandacht wil besteden aan het vraagstuk van procesbelang. Heb ik nog belang bij een rechterlijke uitspraak nu de Arnhemse bevolking zich voor het openstellen van de afvalcontainers en daarmee tegen de adresgebonden afvalpas heeft uitgesproken, en de gemeenteraad heeft aangekondigd dat te willen uitvoeren?

Mijn antwoord daarop is: ja, ik heb nog steeds procesbelang. Ten eerste omdat de Arnhemse politiek wispelturig is. In de toekomst kan het zijn dat een volgend gemeentebestuur de afvalpas opnieuw wil invoeren. Dat is immers al twee keer eerder gebeurd. Bovendien heeft het gemeentebestuur in april in de publiciteit al aangegeven in de herfst te willen praten over de mogelijkheid om, in afwijking van de referendumuitslag, toch weer de containers af te sluiten en een afvalpas in te voeren. Ten derde zou het natuurlijk niet passen bij een rechtsstaat als een gemeente, na zeven jaar juridische strijd, het oordeel van een rechter kan ontwijken door tijdelijk het plan in te trekken en het dan later, na afloop van de rechtszitting, opnieuw naar voren te schuiven. Als dat zou kunnen, dan zouden burgers die opkomen voor hun grondrechten, op een zijspoor worden geschoven, niet alleen door de gemeente maar ook door de rechter. Er zou dan geen rechtszekerheid meer zijn. Ik verwacht daarom dat de Afdeling bestuursrechtspraak mijn procesbelang zal erkennen."

Update 14 mei 2021: de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft de zaak op 11 mei jl. ter zitting behandeld. De zitting duurde ruim een uur, en hiervan heeft journalist Rico Brouwer een integrale video-opname gemaakt. Na afloop heeft hij Jonker geïnterviewd.

Op de site Potkaars.nl is zowel een samenvatting van de zitting te vinden als de integrale opname en het interview met Jonker: https://potkaars.nl/blog/2021/5/12/is-de-autoriteit-persoonsgegevens-hun-missie-vergeten-michiel-jonker-de-autoriteit-persoonsgegevens-en-dataminimalisatie .

Update 30 juni 2021: vandaag heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State uitspraak gedaan:

De Raad van State verklaarde het hoger beroep van Jonker ongegrond, met als centrale argument dat de gemeente Arnhem veel "vrijheid" ofwel "een zekere ruimte" heeft om zelf doelen te stellen en de wijze waarop die doelen worden nagestreefd, naar eigen inzicht te kiezen. Zo'n doel hoeft alleen te "passen bij" een taak van algemeen belang, waarbij de gemeente zowel die taak als het zelfgekozen, "passende" doel heel breed mag opvatten en invullen.

Een ander argument van de RvS is dat het ter rechtvaardiging van een inbreuk op de privacy niet nodig is dat een Nederlandse formele wet zo'n inbreuk vereist. In plaats daarvan acht de Raad van State het al voldoende dat de gemeente met die inbreuk een doel zegt na te streven dat één van de mogelijke manieren is om een algemeen geformuleerde wet in te vullen. Het hoeft van de Raad van State niet aangetoond te worden dat de betreffende, specifieke invulling van de wet ook nodig is. Bovendien mag zo'n wet van de Raad van State ook "lagere regelgeving" zijn, bijvoorbeeld beleidsregels die de gemeente zelf heeft opgesteld. De Raad van State herinterpreteert daartoe artikel 10 van de Grondwet, waardoor volgens de Rvs de voorwaarde "bij of krachtens de wet" niet langer hoeft te betekenen: "bij of krachtens een Nederlandse wet in formele zin". Mogelijk volgt de Raad van State daarbij eerdere rechtspraak van de Hoge Raad, die al eerder overging tot deze herinterpretatie.

Het beginsel van gegevensminimalisatie, dat is opgenomen in de AVG, wordt door de RvS in zijn uitspraak terzijde geschoven met de redenering dat de verwerking van "gewone" persoonsgegevens, zoals een adres, op zich niet altijd verboden is. De RvS zwijgt in dat verband over het vereiste in artikel 5 lid 2 AVG dat de noodzaak van gegevensverwerking moet kunnen worden aangetoond.

Ook hoeft de gegevensverwerking van de RvS in de praktijk niet doelmatig te zijn. Jonkers argument dat de effectiviteit van het door de gemeente gevoerde systeem op wezenlijke punten niet is aangetoond, en daarmee ook de noodzaak niet, wordt door de RvS buiten beschouwing gelaten en dus kennelijk niet relevant geacht.

Jonker: “Ik zie dit eigenlijk niet als een rechtelijke uitspraak, maar als een politieke uitspraak. Als de Raad van State de bedoeling van artikel 8 EVRM, de AVG en artikel 10 Grondwet serieus had genomen, zou dat consequenties hebben voor allerlei overheden die de privacy al jarenlang schenden. Mogelijk deinst de RvS daarvoor terug. Maar op deze manier breekt de RvS de rechtsstaat op de langere termijn steeds verder af, door toe te staan dat overheden in de praktijk voldongen feiten creëren ten koste van de privacy van burgers. Om niet in conflict te komen met de executieve, legaliseert de Raad van State op deze manier willekeur en pleegt mijns inziens daarmee verraad aan de rechtsstaat. De RvS beloont het als Nederlandse overheden hun burgers op een autoritaire manier en met willekeur benaderen. Het sociale contract tussen bestuur en burgers vergt echter van de rechterlijke macht onafhankelijkheid en trouw aan de bedoeling van de wet. En daarmee ook de moed om grenzen te stellen aan de uitvoerende macht. Die vereiste moed zie ik niet terug in deze uitspraak.”

Gevraagd wat hij nu gaat doen, antwoordt Jonker: “Ik ben voornemens hierover een klacht in te dienen bij het Europese mensenrechtenhof in Straatsburg (EHRM), om duidelijk te maken dat de manier waarop de Nederlandse rechterlijke macht reële privacy onderuit schoffelt, niet acceptabel is. Maar een Europese rechtsgang is moeilijk. Als de gemeente Arnhem bijvoorbeeld komend najaar definitief zou afzien van het plan om de containers voor de derde keer te gaan afsluiten, dan is het goed mogelijk dat ik in de ogen van de Europese rechter straks geen procesbelang meer heb. Dus dan houdt de juridische weg op. In dat geval zou deze zaak op Europees niveau geen precedent scheppen. Ook het in de Europese rechtspraak steeds verder oprukkende gebruik van de 'bestuurlijke beoordelingsmarge' ('margin of appreciation') ondermijnt de rechtsbescherming die Nederlandse burgers zoals ik van de Europese rechter kunnen verwachten.”

Gevraagd of er nog andere manieren zijn om een precedent te scheppen, antwoordt Jonker: “Na wat ik de afgelopen zeven jaar in verschillende privacy-procedures heb meegemaakt, heb ik steeds meer de indruk dat het recht zoals dat in Nederland door rechters in praktijk wordt gebracht, geen werkelijke privacy-bescherming biedt. Ook niet na de invoering van de AVG. Ik krijg daardoor steeds meer begrip voor burgerlijke ongehoorzaamheid, bijvoorbeeld in deze casus de Arnhemse burgers die hun vuilniszakken naast de containers plaatsten en daarmee grote rotzooi op straat veroorzaakten. Zij hebben daarmee dat referendum voor elkaar gekregen, waardoor de containers nu weer open zijn. Dat was kennelijk de enige manier om dat voor elkaar te krijgen. Als de rechtspraak zichzelf irrelevant maakt, dan is het onontkoombaar dat de dialoog tussen burgers en overheid op andere plekken gaat plaatsvinden, bijvoorbeeld op straat en in corrupte achterkamertjes. Dat is waar het huidige gedrag van veel overheidsfunctionarissen, inclusief rechters, toe leidt. Allerlei waarschuwingen, bijvoorbeeld van Herman Tjeenk Willink en andere wijze mensen, worden in de wind geslagen. Ik hoop dat genoeg rechters bereid zijn wakker te worden voordat onze rechtsstaat onherstelbare schade lijdt.”

Media:
Omroep Gelderland, 30 juni 2021: Arnhemse afvalpas hoeft niet de prullenbak in, privacystrijder verliest zaak
Security.nl, 1 juli 2021: AP mocht dwangsom voor afvalsysteem gemeente Arnhem opheffen
Tweakers, 1 juli 2021: AP hoeft van Raad van State niet op te treden tegen Arnhemse afvalpas
Gelderlander, 1 juli 2021: Elektronische afvalpas Arnhem deugde uiteindelijk wel, oordeelt hoogste rechter 

Update 25 augustus 2021: Michiel Jonker heeft op 24 augustus jl. aan Privacy First laten weten dat hij besloten heeft in deze casus niet naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) te stappen, ondanks de fundamentele gebreken in de uitspraak van de Raad van State. Hij is tot deze beslissing gekomen nadat hij via internet op de hoogte raakte van het feit dat per 1 augustus 2021 een nieuw Protocol bij het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens van kracht is geworden, het zogeheten Protocol no. 15. Naar aanleiding hiervan had hij advies ingewonnen over de consequenties daarvan voor de slagingskansen van een verzoekschrift aan het EHRM. Protocol 15 bepaalt onder andere dat verzoekschriften van burgers door het EHRM niet-ontvankelijk worden verklaard als er in de ogen van juristen van dat Hof onvoldoende sprake is van "significante schade" die optreedt ten gevolge van een bepaalde maatregel. In dit geval gaat het dan om schade, aangericht door de Arnhemse adresgebonden afvalpas.

Jonker: “Ik had er al een hard hoofd in, maar mij was geadviseerd om toch naar het EHRM te stappen om daarmee duidelijk te maken dat ik als burger niet vrijwillig berust in de uitspraak van de Raad van State. Met die uitspraak heeft de Raad aan overheden een vrijbrief gegeven om met willekeur persoonsgegevens te verwerken. Dat noemt de Raad van State "een zekere ruimte" die bestuursorganen hebben, maar dat is een eufemisme voor bijna totale willekeur, zodra politieke bestuurders iets willen. De wet wordt op die manier uitgeschakeld, met name ook artikel 5 lid 2 AVG, waarin staat dat de noodzaak van gegevensverwerking moet kunnen worden aangetoond. De raad van State vindt het in essentie voldoende als een overheid stelt dat een verwerking nodig is voor haar zelfgekozen doelen, zonder het op enige wijze aan te hoeven tonen. Zo gaat het in autoritair geregeerde landen toe. Als de machthebbers stellen dat iets waar is, dan is het dus waar. Ik had tot een paar jaar geleden niet gedacht dat de Nederlandse rechtspraak zo diep kon zinken.”

Gevraagd waarom het nieuwe Protocol 15 relevant is, zegt Jonker: “Ik wist tot voor kort niks van dit Protocol. Het blijkt al in 2013 te zijn opgesteld, maar is nu door voldoende landen geratificeerd om in werking te treden. Het Protocol breekt de procesrechten van Europese burgers bij het EHRM nog verder af, en daarmee ook de kansrijkheid van een verzoek van mij bij dat mensenrechtenhof. In feite leidt dit Protocol ertoe dat er geen Europese rechtsbescherming meer bestaat zolang er in de ogen van EHRM-juristen nog geen ernstige schade is geleden. Concreet zou dat betekenen dat ik pas ontvankelijk zou worden bij het EHRM als mijn privacy door middel van de afvalpas reeds is geschaad, en wel op zo'n manier dat dat ook tot ernstige, concrete consequenties voor mij persoonlijk heeft geleid. Uit een eerdere zaak over een ander onderwerp weet ik dat EHRM-juristen een zaak vaak pas ernstig vinden als het in financieel verlies valt te vertalen. Zolang het mij nog niet aantoonbaar euro's heeft gekost of fysiek heeft geraakt, zullen ze de schade in mijn zaak niet ernstig genoeg vinden en de zaak dus niet eens in behandeling nemen. Terwijl het bij privacy en andere grondrechten natuurlijk om veel meer gaat dan alleen financiële of fysieke schade. Met andere woorden, zolang het kalf nog niet is verdronken, gaat het EHRM de put in privacy-zaken niet dempen. De negatieve precedentwerking van de uitspraak van de Raad van State is op zichzelf niet genoeg om mij in de ogen van het EHRM ontvankelijk te maken.”

Jonker trekt uit de gang van zaken verregaande conclusies: “Het is niet diplomatiek wat ik nu ga zeggen, maar als individuele burger hoef ik ook niet diplomatiek te zijn. Na mijn ervaringen van de afgelopen tien jaar kan ik in alle eerlijkheid zeggen dat ik niet meer geloof dat Nederland een rechtsstaat is, in ieder geval niet als het gaat om hoe de overheid omgaat met privacy. Ook geloof ik niet meer dat er op dit punt sprake is van "the rule of law" in de EU. Er wordt met de AVG wel een façade in stand gehouden, maar dat is als puntje bij paaltje komt niet meer dan opium voor het volk. Onze rechterlijke macht is, zoals de Raad van State ook in deze zaak heeft gedemonstreerd, niet onafhankelijk, maar een soort uitvoerende onderafdeling van de regeringsmacht. Het is in ons rijke landje allemaal heel fluwelig verpakt, maar in wezen verschilt het niet van de situatie in landen met autoritaire regimes. We krijgen een illusie voorgeschoteld dat we rechten zouden hebben, vastgelegd in wetten, terwijl het in feite niet meer zijn dan tijdelijke gunsten, zolang het politiek opportuun wordt geacht. De wet kan op elk moment worden weg-geïnterpreteerd.”

Gevraagd wat hij, als hij er zo naar kijkt, zelf nu verder wil doen op het gebied van privacy, antwoordt Jonker: “Ik heb dit al enige tijd zien aankomen en ben daarom na 2018 geen nieuwe zaken meer begonnen. De lopende rechtszaken wil ik netjes afmaken. Maar daarna... Dat weet ik nog niet. Meer dan twintig jaar geleden heb ik een opleiding bestuursrecht gevolgd, met het idee dat ik daarmee kon bijdragen aan een integere, rechtvaardig functionerende overheid. Dat blijkt niet te kloppen. Een opleiding bestuursrecht is in de huidige situatie nuttig voor iemand die een ambtelijke carrière wil maken en een façade van bestuurlijke legitimiteit in stand wil houden, maar niet voor iemand die een rechtvaardige en integere overheid belangrijk vindt. Ik heb mijn opleiding kunnen gebruiken om inzicht te krijgen in hoe Nederlandse bestuursrechtspraak werkelijk functioneert. Met eigen ogen heb ik gezien dat het eigenlijk geen rechtspraak is, maar een vorm van bestuurlijke propaganda, waar de uitvoerders zelf zoveel mogelijk in blijven geloven. Begrijpelijk, want ze willen natuurlijk zo min mogelijk last krijgen van cognitieve dissonantie. Nu ik dat eenmaal heb gezien en erdoorheen kijk, is de vraag: hoe nu verder? Hoe kan ik wat bijdragen aan de maatschappij, op een gezonde manier? De afgelopen jaren heb ik nog steeds wel roofbouw op mezelf gepleegd. Nu ik genoeg heb gezien, ben ik niet langer de juiste persoon om dit soort juridische gevechten te voeren. Ik ben me nu aan het oriënteren. Waar krijg ik plezier en energie van?” Hij lacht: “Duurzaamheid begint bij jezelf.”

Ziet Jonker zijn rechtszaken dan als een mislukking? “Nee, want ik heb bepaalde dingen wat meer zichtbaar gemaakt, niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen. Dat is een schakel in een proces van bewustwording. Ik heb via jullie website teksten gepubliceerd, en dit jaar zijn er rechtszittingen op video en audio opgenomen. Die staan op Potkaars.nl. In combinatie met de daaropvolgende uitspraken van de Raad van State laat dat veel zien. De keizer heeft geen kleren aan. We hebben dus ofwel nieuwe kleren nodig, ofwel een nieuwe keizer.” Hij aarzelt. “Maar als de zeespiegel snel zou gaan stijgen, dan wordt dat voor een land als Nederland natuurlijk allemaal wat minder belangrijk. In dat geval zou ik het alsnog ergens over eens kunnen zijn met de heren en dames van de Raad van State: na ons de zondvloed.”

Wat vindt hij, achteraf terugkijkend, van de Arnhemse afvalpas? “De afvalpas was, of is, een poging om mensen met machinale middelen te controleren en aan te sturen. Dat is een techno-solutionistische benadering, waarbij mensen worden gereduceerd tot een soort robots of laboratorium-ratten. Dat zien we bijvoorbeeld ook bij de pogingen om zonder goede analyse van de wereldwijde situatie alle mensen, ongeacht hun persoonlijke kwetsbaarheid of hun persoonlijke situatie, onder druk te zetten om zich tegen Covid-19 te laten vaccineren. Zogenaamd uit solidariteit, maar solidariteit kun je niet afdwingen, en bovendien worden er ondertussen allerlei andere, grote risico's genomen, bijvoorbeeld massatoerisme en festivals. De enige manier hoe techno-solutionisme zelfs maar in theorie zou kunnen werken, is als je afscheid neemt van humaniteit en van de rechtsstaat. In Arnhem hebben we gezien dat mensen simpelweg hun vuilniszakken op straat dumpten, omdat het de gemeente niet lukte om ze genoeg te manipuleren en bang te maken. En gelukkig hadden we in Arnhem nog een referendum-mogelijkheid. We moeten toe naar een heel andere benadering. Maar die vereist dat bestuurders zich na tientallen jaren onverschilligheid weer met burgers gaan engageren - niet alleen voor de bühne, maar echt. Dat vereist een nieuwe vorm van bewustzijn bij bestuurders. Misschien zijn er eerst een aantal rampen nodig voordat dat gebeurt. Of anders een heel nieuwe generatie bestuurders.” 

Media: 
Security.nl, 25 augustus 2021: Privacyactivist stapt in zaak over Arnhemse afvalpas niet naar Europees Hof 
De Gelderlander, 28 augustus 2021: Privacyvechter Michiel Jonker staakt strijd tegen Arnhemse afvalpas: ‘Er is geen rechtsstaat meer’.

"Arnhem heeft voorlopig een einde gemaakt aan de ‘afvalpassensoap’. De gemeente stond de afgelopen jaren meerdere keren voor de rechter vanwege het schenden van privacy met afvalpassen voor ondergrondse containers. De komende weken zijn alle duizend containers in Arnhem ‘van het slot’ gehaald en opengesteld voor iedereen.

Combinatie met adresgegevens

De afvalpas scannen om de container te openen is voor Arnhemmers momenteel niet meer nodig. De gemeente heeft de beslissing genomen na een langlopende discussie over privacy met bewoner Michiel Jonker, die met de steun van Privacy First een juridische strijd aan is gegaan over de afvalpas. De combinatie van stortgegevens en adresgegevens vindt Privacy First een schending van de privacy.

'Geen andere mogelijkheid'

De gemeente laat aan De Gelderlander weten dat het geen andere mogelijkheid zag om aan de discussie een einde te maken. ‘Hoewel wij tot op heden op geen enkele wijze gebruik maken van een koppeling van de afvalpas en de stortgegevens, vindt het college het niet langer gewenst om deze situatie te laten voortbestaan.’ De wethouder zegt dat de gemeente niet wil weten wanneer bewoners hun afval storten, al is dit via een koppeling in theorie wel te achterhalen. En dat is in strijd met de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Om het risico op te veel afval in de containers klein te houden is de gemeente aan het zoeken naar alternatieve toegangssystemen die niet in strijd zijn met de wet.

Discussie over besluitvorming

Jonker ging in 2014 bezwaar tegen de invoering van de afvalpas en vroeg de rechter om het gemeentelijke besluit ongedaan te maken. De rechter gaf de gemeente gelijk. Jonker ging daarop in hoger beroep bij de Raad van State. Deze besloot dat de gemeente nooit een formeel besluit heeft genomen voor het verzamelen van persoonsgegevens. De gemeente Arnhem ging ondanks die uitspraak verder met de adresgebonden afvalpassen.

'AP had situatie niet mogen gedogen'

Er volgde daarna een handhavingsverzoek van Jonker bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Die wees het verzoek op 20 april 2017 af, omdat de toezichthouder vindt dat er sprake is van een ‘bijzondere omstandigheid’, aangezien de gemeente eind maart 2017 heeft besloten tot invoering van DIFTAR (gedifferentieerde afvalheffing) per 1 januari 2018. Jonker legde de zaak opnieuw aan de rechter voor. Daaruit bleek dat de Autoriteit Persoonsgegevens de situatie niet had mogen gedogen. Naar verwachting neemt de Autoriteit eind augustus een nieuw besluit. Tot die tijd zijn de containers zonder afvalpas toegankelijk."

Bron: http://www.binnenlandsbestuur.nl/bestuur-en-organisatie/nieuws/arnhem-stelt-ondergrondse-containers-voorlopig.9568246.lynkx, 26 juli 2017.

Zie ook http://www.gelderlander.nl/arnhem-e-o/arnhemmer-kan-voorlopig-afval-weggooien-zonder-afvalpas~a4bd049f/,
http://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2139430/Arnhem-haalt-slot-van-ondergrondse-afvalcontainer en
http://www.arnhem-direct.nl/berichten/voorlopig-einde-discussie-privacy-afvalpas-ondergrondse-containers-gaan-open/, 24 juli 2017.

Zie voor meer achtergrondinformatie https://www.privacyfirst.nl/aandachtsvelden/wetgeving/item/1081-gedoogbeleid-autoriteit-persoonsgegevens-rond-afvalpas-onder-vuur.html.

Ondanks brede maatschappelijke kritiek stemde de Eerste Kamer deze week in met de beruchte herziening van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Zoals eerder al door Privacy First aangekondigd zal nu een grootschalige rechtszaak volgen om diverse privacyschendende onderdelen van deze wet onrechtmatig te laten verklaren. Hieronder een greep uit de nieuwsberichten vandaag:

"In maart kondigden verschillende organisaties al aan dat zij een rechtszaak zouden aanspannen over de wet, als de Eerste Kamer deze zou aannemen. Onder meer Privacy First en de Nederlandse Verenigingen van Journalisten en Strafrechtadvocaten voegen zich bij de zaak.

De coalitie denkt dat de aftapwet in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en dat een rechter deze daarom ongeldig zal verklaren." (bron: NU.nl)

"Twaalf organisaties zijn van plan om naar de rechter te stappen om de aftapwet tegen te houden. "We hebben vertrouwen dat de Nederlandse rechters aan de rem trekken en zeggen: deze wet gaat te ver", zegt mensenrechtenadvocaat Jelle Klaas, die de coalitie leidt.

Gisterenavond nam de Eerste Kamer een wet aan waarmee de geheime diensten het internet op grote schaal mogen aftappen. De verzamelde gegevens, zoals mails, appjes en bezochte websites, mogen drie jaar worden bewaard, ook als ze niet relevant zijn voor het onderzoek. (...) De organisaties willen dat de rechter de wet tegenhoudt omdat deze een te grote inbreuk maakt op de privacy van Nederlandse burgers.

De wet wordt eerst voorgelegd aan de Nederlandse rechter. Die kan de wet toetsen aan het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. (...) De zaak kan nog tot het Europees Hof worden gevoerd en gaat daardoor mogelijk lange tijd duren." (bron: RTL Nieuws)

"De wet maakt het voor de geheime diensten mogelijk om op veel grotere schaal informatie af te tappen. Vanuit de politiek was er weinig weerstand, maar in de samenleving is er veel kritiek op de wet. (...) "We vinden het een zorgwekkend voorstel", zegt voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten (NVSA) Jeroen Soeteman. "De nieuwe wet is in strijd met het Europees recht, de rechten van burgers worden hierdoor geschonden." Zoeteman benadrukt dat de stap van de NVSA bijzonder is, "wij mengen onszelf niet zo snel in dit soort zaken."" (bron: NOS)

"De zogenoemde aftapwet, die gisteravond werd goedgekeurd door de Eerste Kamer, brengt de privacy van burgers ernstig in gevaar. Dat stelt belangenorganisatie Privacy First, die samen met twaalf andere privacyclubs een rechtszaak voorbereidt tegen de staat. ,,De gegevens en communicatie van heel veel onschuldige burgers komen zo in het sleepnet van de AIVD terecht.''

Met de aftapwet, die per 1 januari 2018 van kracht wordt, krijgen inlichtingendiensten ruimere toegang tot informatie die via de kabel en internet wordt verzonden, waaronder mobiel verkeer, e-mail en sociale media. De wet moet meer bescherming bieden tegen onder meer terrorisme en cyberaanvallen, maar pakt rampzalig uit voor de privacy van onschuldige burgers, stelt Vincent Böhre, directeur en jurist van Privacy First.

Privacy First bereidt samen met onder meer de Nederlandse Vereniging van Journalisten, de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten en het Platform Bescherming Burgerrechten, een rechtszaak voor tegen de staat. ,,We willen de wet gedeeltelijk buiten werking laten stellen'', zegt Böhre, die een flink aantal bezwaren heeft tegen de nieuwe regelgeving.

‘Iedere Nederlander wordt een BN’er met deze aftapwet’

De clubs willen onder meer dat de zogeheten 'sleepnetbevoegdheid' van de AIVD wordt geschrapt. De dienst mocht al gericht een verdachte hacken, maar nu mag ook een gebied waar een gedachte zit of zijn of haar familie worden gemonitord. ,,Je zou het een massale internettap kunnen noemen'', zegt Böhre. ,,Een groot deel van het internet wordt getapt, waardoor de gegevens en de communicatie van heel veel onschuldige burgers in het sleepnet van de AIVD terecht komen.'' (...) Verder zijn de grenzen van de tapbevoegdheid vaag, meent Böhre. ,,De enige regel die in de wet wordt genoemd is dat het aftappen zo gericht mogelijk moet gebeuren. Daar kun je van alles onder verstaan. Het zou specifiek kunnen gaan om een verdachte, maar ook om een grote groep van potentiële daders, of iedereen die daarmee in contact staat. Maar in noodsituaties zou je ook het hele land kunnen tappen. Het is dus wat ons betreft veel te breed. Door dit wetsvoorstel wordt iedere Nederlander een BN’er.''

Uitwisseling van gegevens met bondgenoten

Böhre wijst ook op de mogelijkheid gegevens van burgers uit te wisselen met bondgenoten van Nederland. ,,Via deze nieuwe wet is het mogelijk dat jouw data ongecontroleerd kan worden gedeeld met Amerika of met Engeland of Australië. Die kans is heel groot. En joost mag weten wat er dan verder mee gebeurt.'' Zonder toetsing vooraf, benadrukt Böhre.

Bedrijven dwingen data te ontsleutelen

De wet geeft de AIVD de bevoegdheid bedrijven te dwingen data te ontsleutelen. ,,Daardoor kunnen systemen als whatsapp of je eigen e-mail zo lek als een mandje worden'', waarschuwt Böhre. ,,Als bedrijven niet meewerken, riskeren ze celstraffen van twee jaar. Bovendien moet alles geheim gehouden worden. Kortom, de meeste bedrijven zullen daaraan meewerken en je komt er als burger nooit iets over te weten.''

Bewaartermijn van drie jaar

Ook de bewaartermijn van drie jaar is een van de punten die de belangenclubs in de rechtszaak zullen aanvechten. ''Die is veel te lang'', zegt Böhre. ''Wat ons betreft gaat de bewaartermijn volledig van tafel en worden alleen de gegevens bewaard die nuttig en nodig zijn voor een onderzoek. De rest moet dan direct worden vernietigd.'' Hij verwijst naar jurisprudentie van het Europees Hof, dat eerder oordeelde dat het bewaren van telecomgegevens gedurende een jaar te lang is. ,,En dan worden de gegevens van heel veel onschuldige burgers wel drie jaar bewaard? Dat kan natuurlijk niet.''

Toegang tot databanken

Onder de nieuwe wet krijgt de AIVD toegang tot de databanken van de overheid en het bedrijfsleven, mits een bedrijf daar akkoord mee gaat. ,,Ook dat gebeurt in het geheim en zonder toestemming van het nieuwe toezichtscomité'', stelt Böhre. ,,Dan is maar de vraag waar de AIVD allemaal toegang toe krijgt.'' (bron: Algemeen Dagblad)  

"De coalitie tegen de wet wordt geleid door PILP (Public Interest Litigation Project), het project waarmee het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten de mogelijkheid van strategisch procederen op het gebied van mensenrechten in Nederland verkent. Volgens mensenrechtenadvocaat Jelle Klaas van PILP hebben zich al veel partijen aangesloten. 'We begonnen met twaalf, dertien, maar het groeit nog.' Onder hen zijn techbedrijven, de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en privacyorganisaties Bits of Freedom en Privacy First.

Klaas heeft goede hoop dat de rechter een stokje voor de zogenoemde aftapwet zal steken, die formeel per 1 januari volgend jaar in werking moet treden. 'De senaat heeft gefaald om onze mensenrechten te garanderen, dus het is nu aan de rechter. Privacy is ook een mensenrecht.'

Economische schade

Vanuit verschillende hoeken wordt al een tijd geageerd tegen de wet. Zo is de NVJ (Nederlandse Vereniging van Journalisten) bang voor uitholling van bronbescherming, zo zegt secretaris Thomas Bruning: 'Dat dreigt een lege huls te worden.' Privacyorganisaties Bits of Freedom noemt het een 'onverteerbare uitslag'. 'Als we de grens niet trekken bij het op grote schaal verzamelen van het online gedrag van grote groepen onverdachte mensen, waar trekken we de grens dan wel?', zo vraagt David Korteweg van Bits of Freedom zich af.

Ook vanuit het bedrijfsleven is er kritiek. Alex Bik van zakelijke internetprovider BIT zegt zich te beraden op juridische stappen. In verleden sloot hij zich al aan bij PILP bij de zaak tegen de telecom-bewaarplicht. 'Ik ben niet alleen bang voor schending van de privacy van onschuldige burgers, maar ook voor de economische gevolgen', aldus Bik. 'Nu nog is Nederland een zeer aantrekkelijke plek voor internetdiensten, maar ik kan me voorstellen dat bedrijven zullen zeggen: we verhuizen onze spulletjes wel ergens anders naartoe als die aftapwet eraan komt.' Bik benadrukt dat de wet immers over alle mogelijke soorten internetverkeer gaat. Niet alleen e-mail of telefoon, maar bijvoorbeeld ook communicatie via clouddiensten of games.

Veiligheid

Tot slot is er nog een fundamenteel veiligheidsprobleem, zegt Bik. 'De wet staat de diensten ook toe om computers of telefoons te hacken. Niet alleen van verdachten, maar ook van mensen in de buurt van verdachten. Hierbij zullen ze gebruikmaken van lekken die nog niet breed bekend zijn. Je hoeft maar naar de WannaCry-uitbraak te kijken om te zien hoe gevaarlijk dat is.' WannaCry maakte gebruik van softwarelekken in Windows die in eerste instantie bij de NSA bekend waren, maar nog niet bij Microsoft." (bron: Volkskrant)

"Het pijnlijkste onderdeel van de wet is het ‘sleepnet,’ zegt Vincent Böhre, directeur van Privacy First. Böhre hekelt het idee dat de AIVD en de MIVD toegang krijgen tot informatie over een groot aantal burgers, in de zoektocht naar gegevens van verdachten. (...) De AIVD mag volgens de wet bijvoorbeeld een wijk monitoren, als de organisatie denkt dat een verdachte in die wijk woont. Volgens Böhre betekent dit dat honderden of zelfs duizenden huishoudens doelwit kunnen worden. ‘Daarmee schendt de staat niet alleen het recht op privacy, maar een hele reeks aan burgerrechten zoals het recht op vertrouwelijke communicatie, en het recht op informatievergaring.’

‘Wet past beter in militaire dictatuur’

Samen met de Nederlandse Vereniging van Journalisten, de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten en het Platform Bescherming Burgerrechten, wil Privacy First een zaak aanspannen tegen de staat. Dat gebeurt per 1 januari 2018, als de wet ingaat. Mogelijk beginnen de organisaties zelfs eerder met een rechtszaak: via een civiele procedure willen de belangenbehartigers het in werking stellen van de wet opschorten.

De AIVD krijgt met de nieuwe wet de bevoegdheid de kabel te tappen. De veiligheidsdiensten krijgen zo toegang tot internetgegevens, telefoongesprekken en andere data. ‘De staat schendt daarmee het recht op een privéleven,’ aldus Böhre. ‘Bij een democratie horen openbaarheid van bestuur en geheimhouding van je privéleven. Besluit dan een militaire dictatuur te worden, zou ik zeggen. Daarin passen zulke wetten, niet in een democratie.’

‘Staat slaat door’

Overigens zegt Böhre niet tegen invoering van de [hele] wet te zijn. ‘We willen de scherpste kanten van deze wet halen. De wet laten aanpassen.’ Zo moeten de veiligheidsdiensten afstappen van massasurveillance, en doelgerichte surveillance toepassen bij bijvoorbeeld terreuronderzoeken. ‘Wij stellen surveillance voor op een meer afgebakende schaal. Surveillance moet meer gericht zijn op individuen, niet op hele groepen.’

En het aloude argument dat privacy voor veiligheid moet gaan? ‘Veiligheid en privacy gaan wat ons betreft hand in hand, en zouden ook in balans moeten zijn. Nu slaat de regering door, en is de balans totaal niet meer te vinden.’ (bron: Elsevier)

Beluister hieronder een interview met Privacy First en PILP (NJCM) over de rechtszaak op Radio 1 (NOS Langs de Lijn):

Ook EenVandaag besteedde vandaag aandacht aan de rechtszaak, klik HIER of bekijk onderstaand fragment.

Rechter buigt zich over privacyschending gemeentelijke afvalpassen

Op vrijdag 7 juli as. om 12:00 uur behandelt de Rechtbank Gelderland een zaak die voor alle Nederlandse gemeenten precedentwerking heeft als het gaat om de plicht om de privacy van hun burgers te respecteren bij het inzamelen van huishoudelijk afval en andere publieke taken. Arnhemmer Michiel Jonker, die hierover eerder al een rechtszaak bij de Raad van State won, verzoekt de voorzieningenrechter om de Autoriteit Persoonsgegevens opdracht te geven om te stoppen met gedogen en nu zonder verder uitstel te gaan handhaven tegen een privacyschendend systeem van de gemeente Arnhem met adresgebonden afvalpassen. Dergelijke afvalpassen worden in steeds meer Nederlandse gemeenten ingevoerd.

De voorzieningenrechter van de Rechtbank Gelderland (Arnhem) zal zich buigen over de vraag of de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) mag weigeren om handhavend op te treden als een jarenlange, reeds geconstateerde privacyschending over ongeveer een jaar misschien wel, maar misschien ook niet eindigt. Een zaak met veel precedentwerking.

Drie jaar geleden voerde de gemeente Arnhem een registratiesysteem in waarmee persoonsgegevens van alle Arnhemse huishoudens die restafval in ondergrondse afvalcontainers deponeren, door middel van adresgebonden afvalpassen worden verwerkt. Arnhemmer Michiel Jonker maakte hiertegen bezwaar en diende bij de AP handhavingsverzoeken in. Hoewel de AP inmiddels zelf ook erkent dat er sprake is van een overtreding, weigert de AP echter nog steeds om als toezichthouder handhavend op te treden.

Met ingang van juli 2014 verwerkt de gemeente Arnhem persoonsgegevens van meer dan 150.000 Arnhemmers wanneer ze hun restafval (vuilniszakken) correct deponeren in de daartoe bestemde ondergrondse afvalcontainers. De containers kunnen alleen nog worden geopend door middel van adresgebonden afvalpassen. Op deze manier wordt geregistreerd WAAR (in welke container), WANNEER, HOEVEEL (aantal vuilniszakken) en door WIE (welk meerpersoons- of éénpersoonshuishouden) er restafval wordt gedeponeerd.

Jonker maakte daar meteen na het bekend worden van deze maatregel in juni 2014 bezwaar tegen en diende tevens een handhavingsverzoek in bij de AP (toen nog College Bescherming Persoonsgegevens geheten). Op 26 april 2016 gaf de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State Jonker gelijk dat het systeem zonder legaal besluit was ingevoerd. De gemeente negeerde deze uitspraak echter. Jonker hernieuwde vervolgens zijn handhavingsverzoek bij de AP.

Na aandringen van Jonker erkende de AP op 20 april 2017 dat de gemeente de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) overtreedt. Tegelijk kondigde de AP echter aan die overtreding te zullen blijven gedogen, omdat er volgens de toezichthouder sprake is van "concreet uitzicht op legalisering", in verband met een op 27 maart 2017 genomen principebesluit van de Arnhemse gemeenteraad om aan het college van B&W een voorwaardelijk mandaat te verlenen voor de invoering van een zogeheten Diftar-systeem vanaf 1 januari 2018.

Volgens de gemeente en de AP rechtvaardigt een Diftar-systeem (het heffen van een gedifferentieerd tarief naar rato van de hoeveelheid gedeponeerd afval) de verwerking van persoonsgegevens van burgers. Jonker bestrijdt dit, omdat er ook na invoering van Diftar geen noodzaak bestaat voor het verzamelen en bewaren van persoonsgegevens die op verschillende manieren kunnen worden gebruikt en misbruikt. Ook vindt Jonker dat het achteraf toekennen van een nieuwe doelstelling aan een bestaande overtreding, die overtreding niet kan rechtvaardigen. Bovendien zijn er goede alternatieven, bijvoorbeeld een anonieme, met saldo laadbare prepaid-afvalpas.

Volgens Jonker leidt het jarenlang voortbestaan en gedogen van een overtreding inmiddels tot een spoedeisend belang bij geloofwaardige handhaving. Dit mede omdat privacyschending een aantasting is van de persoonlijke integriteit van mensen. Hoe langer die duurt, hoe meer schade. Ook gaat dit ten koste van hun vrijheid. Jonker verzoekt de rechter dan ook om de AP opdracht te geven zonder verder uitstel een last onder dwangsom op te leggen aan de gemeente.

Privacy First steunt Jonker in deze zaak: Nederlandse gemeenten dienen hun burgers een privacyvriendelijk alternatief voor een persoonsgebonden afvalpas te bieden, bijvoorbeeld in de vorm van een anonieme afvalpas zonder extra kosten.

Zaakinformatie: Jonker vs. Autoriteit Persoonsgegevens, rechtbank Gelderland (locatie Arnhem) 7 juli 2017, 12.00u. Klik HIER voor een routebeschrijving. Zaaknummer: ARN 17 / 2340. Iedereen is welkom om de rechtszitting bij te wonen.

Update 7 juli 2017: de rechtszitting vanmiddag verliep relatief voorspoedig. Klik HIER voor de pleitnota van de heer Jonker (pdf). Een korte mondelinge uitspraak van de rechter staat vooralsnog gepland op donderdagmiddag 13 juli as., het schriftelijke vonnis volgt de dag daarna. Lees ook het artikel in De Gelderlander, 7 juli 2017: http://www.gelderlander.nl/arnhem-e-o/rechter-beslist-over-illegale-arnhemse-afvalpas~a7a05c80/.

Update 11 juli 2017: de invoering van Diftar in Arnhem wordt waarschijnlijk uitgesteld tot 1 januari 2019, zie http://www.arnhem-direct.nl/berichten/gemeenteraad-besluit-niet-tot-uitstel-invoering-diftar/. Zie bijvoorbeeld ook https://arnhem.groenlinks.nl/nieuws/raad-pakt-zelf-verantwoordelijkheid-voor-invoering-diftar-na-geharrewar-coalitie.

Update 13 juli 2017: De voorzieningenrechter van de Rechtbank Gelderland heeft Jonkers verzoek vandaag toegewezen en daarom het besluit van de AP geschorst. De rechter oordeelde dat er bij een (voortdurende) privacyschending sprake is van spoedeisendheid bij de handhaving, en dat er in het geval van de Arnhemse adresgebonden afvalpas geen concreet uitzicht bestaat op legalisatie. Gezien het feit dat de AP waarschijnlijk binnen vier weken, en uiterlijk 24 augustus a.s. zijn afwijzende besluit heroverweegt n.a.v. Jonkers bezwaar, achtte de rechter het niet opportuun om de AP te verplichten nu al een last onder dwangsom op te leggen. De rechter sprak wel de verwachting uit dat de AP zal gaan handhaven. Voor de tekst van de rechterlijke uitspraak, zie ECLI:NL:RBGEL:2017:3665.
Zie ook de volgende berichtgeving in de media:
http://www.arnhem-direct.nl/berichten/arnhemse-afvalpas-opnieuw-onder-vuur/
http://www.telegraaf.nl/binnenland/28634796/__Arnhemse_afvalpas_onder_vuur__.html
http://www.binnenlandsbestuur.nl/ruimte-en-milieu/nieuws/arnhemse-afvalpas-houdt-illegaal-gegevens-bij.9567672.lynkx
http://www.gelderlander.nl/arnhem/rechter-autoriteit-had-moeten-optreden-tegen-afvalpas-arnhem~ac57f1b6/
http://www.nu.nl/alphen-aan-den-rijn/4841094/alphen-wellicht-in-overtreding-met-gebruik-afvalpas.html
https://radar.avrotros.nl/nieuws/detail/rechter-verwijst-arnhemse-afvalpas-voorlopig-naar-de-prullenbak/
https://www.privacybarometer.nl/nieuws/3909/Rechter_geeft_Autoriteit_Persoonsgegevens_er_van_langs.

Update 24 juli 2017: vandaag heeft de gemeente Arnhem besloten om alle ondergrondse afvalcontainers 'open' te zetten. Om afval te storten hebben Arnhemmers voorlopig dus geen afvalpas meer nodig. Zie de berichtgeving in De Gelderlander, bij Omroep Gelderland en Arnhem Direct. Privacy First hoopt dat andere gemeenten in een vergelijkbare situatie als Arnhem dit voorbeeld zullen volgen en het gebruik van privacyschendende afvalpassen zullen afschaffen.

Privacy First vecht kentekenparkeren aan bij rechtbank Amsterdam 

Kentekenparkeren zonder contante betaling is dubbele privacyschending 

Begin dit jaar oordeelde de Hoge Raad dat de Belastingdienst jarenlang op onrechtmatige wijze de locatiedata van alle automobilisten in Nederland heeft verzameld. De Belastingdienst deed dit middels een groot netwerk van ANPR-camera’s (nummerplaatregistratie) langs de Nederlandse snelwegen. Volgens de Hoge Raad bestond hiervoor echter geen wettelijke basis. Daarmee vormde deze praktijk van de Belastingdienst een massale privacyschending.

Ook op lokaal niveau wordt het reisgedrag van automobilisten al jarenlang op onrechtmatige wijze geregistreerd: middels kentekenparkeren heeft de gemeentelijke belastingdienst volledig zicht op wie waar en wanneer parkeert. Maar ook hier ontbreekt een specifieke wettelijke basis zoals door de Nederlandse Grondwet en art. 8 EVRM (het recht op privacy) worden vereist. Voor verplicht kentekenparkeren bestaat bovendien geen enkele maatschappelijke noodzaak. Verder ontbreekt bij kentekenparkeren de mogelijkheid om contant of anderszins anoniem te kunnen betalen. Daarmee vormt kentekenparkeren een meervoudige privacyschending.

Invoering kenteken niet verplicht

Begin 2015 won Privacy First haar eerste rechtszaak tegen kentekenparkeren: sindsdien zijn automobilisten niet meer verplicht om bij het parkeren hun kenteken in te voeren. Begin 2016 werd dit oordeel bevestigd door de Hoge Raad. Wie geen kenteken invoert, ontvangt echter nog steeds een parkeerboete die pas na bezwaar (met betalingsbewijs) wordt vernietigd. “Zo wordt je als goedwillende burger dus nog steeds gestraft als je anoniem wilt kunnen parkeren. Het is Kafka”, aldus Privacy First voorzitter Bas Filippini. “De Hoge Raad is duidelijk: verplichte invoering van kentekens mag niet. Kentekenparkeren dient dus te worden afgeschaft”, aldus onze advocaat Benito Boer. Daartoe diende onlangs een kort geding van Privacy First om anoniem parkeren mogelijk te maken zónder invoering van het kenteken en mét anonieme betaalmogelijkheid. Het Hof Amsterdam verklaarde deze zaak echter niet-ontvankelijk wegens de complexiteit ervan. Daarmee stuurde het Hof aan op een nieuwe bodemprocedure waarin alle openstaande rechtsvragen alsnog behandeld kunnen worden. Een dergelijke procedure zal aanstaande donderdag plaatsvinden bij de rechtbank Amsterdam. Naast de vraag of kentekenparkeren rechtmatig is, zal in deze zaak met name het gebrek aan contante of anonieme betalingsmogelijkheden centraal staan. In april 2016 organiseerde Privacy First een publieksdebat over deze thematiek.   

Rechtszitting bij rechtbank Amsterdam

Privacy First nodigt u hierbij van harte uit om bij de openbare rechtszitting aanwezig te zijn. Deze zal plaatsvinden op donderdagochtend 29 juni as. om 9.00u bij de rechtbank Amsterdam: zaak L.T.C. Filippini vs. gemeente Amsterdam, zaaknr. AMS 16/1758 PARKBL. Adres: Fred. Roeskestraat 73, gebouw G (Parnas). NB: dit is de nieuwe tijdelijke locatie van de rechtbank. Klik HIER voor een routebeschrijving.

Wilt u ons graag steunen bij het voeren van deze rechtszaak? Maak dan een donatie aan Privacy First over o.v.v. “privacyparkeren” t.n.v. Stichting Privacy First te Amsterdam, IBAN: NL95ABNA0495527521.

Update 29 juni 2017: de rechtszitting vanochtend was relatief lang en grondig. De uitspraak van de rechtbank staat vooralsnog gepland op 10 augustus as.

Update 30 juni 2017: naar aanleiding van de rechtszaak verscheen vandaag een lezenswaardig artikel op de website van Trouw.

Update 10 augustus 2017: het vonnis van de rechtbank is 6 weken uitgesteld.

Update 21 september 2017: het vonnis van de rechtbank is opnieuw 6 weken uitgesteld.

Update 27 oktober 2017: de rechtbank heeft de zaak helaas afgewezen. Lees HIER het commentaar van Privacy First voorzitter Bas Filippini. Privacy First gaat nu in hoger beroep bij het Hof Amsterdam.

Update 11 februari 2019: ook het Hof Amsterdam heeft de zaak helaas afgewezen. Lees HIER ons commentaar. Privacy First bezint zich op juridische vervolgstappen.

Op dinsdag 20 juni as. houdt de Eerste Kamer een hoorzitting ("deskundigenbijeenkomst") over twee controversiële wetsvoorstellen: het wetsvoorstel over Automatische Nummerplaatregistratie (ANPR) en het wetsvoorstel Computercriminaliteit III ("politie-hackwet"). Op verzoek van de Eerste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie diende Privacy First daartoe vorige week een beknopte position paper in over het wetsvoorstel ANPR. Hieronder staat de volledige tekst, klik HIER voor de originele versie in pdf. De hoorzitting is openbaar en zal op internet live te volgen zijn. Klik HIER voor meer informatie, het volledige programma en alle sprekers.

Geachte Kamerleden,

Dank voor uw uitnodiging om deel te nemen aan de deskundigenbijeenkomst inzake het wetsvoorstel ANPR (automatische nummerplaatregistratie).[1] Onder dit wetsvoorstel zal de politie de bevoegdheid krijgen om alle kentekens op de openbare weg 4 weken te bewaren voor opsporing en vervolging. In de optiek van Privacy First vormt dit een massale privacyschending. Hieronder zullen wij dit kort toelichten.

Huidige regels

Onder de huidige wetgeving dienen de ANPR-gegevens van onschuldige burgers binnen 24 uur te worden gewist. Alle kentekens die niet verdacht zijn (zogeheten “no-hits”) dienen zelfs direct uit de databases te worden verwijderd, aldus de Autoriteit Persoonsgegevens.[2] In een democratische rechtsstaat dienen onschuldige burgers immers zoveel mogelijk met rust te worden gelaten: het klassieke rechtsbeginsel is dat de overheid pas inbreuk mag maken op de privacy van een burger bij een redelijke verdenking van een concreet strafbaar feit. De huidige ANPR-praktijk is hiermee in lijn in die zin dat de “hits” kunnen worden gebruikt en de “no-hits” worden gewist. Deze praktijk vindt echter al jaren plaats op basis van een algemene vangnetbepaling: artikel 3 Politiewet. Daarbij is sprake van profiling. Dit voldoet geenszins aan de moderne eisen die het Europese privacyrecht aan het gebruik van ANPR stelt. Privacy First adviseert allereerst dan ook om de huidige ANPR-praktijk in te perken en alsnog van een specifieke wettelijke basis met strikte privacywaarborgen te voorzien.

Gebrek aan noodzaak en proportionaliteit

In plaats van de actuele ANPR-praktijk alsnog op privacyvriendelijke wijze te reguleren, vormt het huidige ANPR-wetsvoorstel een verregaande schending van het recht op privacy van vrijwel iedere automobilist. Onder dit wetsvoorstel zullen immers alle kentekens op openbare wegen (oftewel ieders reisbewegingen, locatiedata) 4 weken in een nationale ANPR-databank worden opgeslagen. Bovendien zullen deze ANPR-data onder meer worden gedeeld met de AIVD (onder de nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten zelfs middels directe toegang tot de ANPR-databank). Iedere automobilist wordt hierdoor een potentiële verdachte. Uit het ANPR-wetgevingstraject blijkt tot op heden echter geen enkele maatschappelijke noodzaak hiertoe: de laatste jaren lijkt ANPR slechts bij een handjevol misdrijven te hebben bijgedragen aan succesvolle opsporing en vervolging. Naar objectieve maatstaven weegt dit niet op tegen het opofferen van de privacy, bewegingsvrijheid en onschuldpresumptie van miljoenen automobilisten. Ter vergelijking: toen na 9/11 door het CDA werd voorgesteld om van de gehele bevolking vingerafdrukken af te nemen voor opsporingsdoeleinden, werd dit door minister van Justitie Korthals (VVD) direct verworpen. Korthals achtte dit voorstel disproportioneel, omdat op jaarbasis sprake was van circa 10.000 sporenzaken (met vingerafdrukken).[3] De Tweede Kamer was dit destijds met de minister eens. Massale opslag van ieders vingerafdrukken en telecommunicatiedata zijn inmiddels verboden. Derhalve valt niet in te zien waarom de opslag van ieders ANPR-data wel toegestaan zou moeten worden.

Van ‘mass surveillance’ naar ‘targeted surveillance’

Het huidige wetsvoorstel legt een fundamentele bouwsteen voor Nederland als toekomstige “surveillance society”. Nederland overschrijdt hiermee een principiële grens. Zowel binnen de Nederlandse maatschappij als in het buitenland maakt men zich hier grote zorgen over, zo bleek onlangs uit gesprekken tussen Privacy First en diverse ambassades in Den Haag. Op Europees niveau is immers juist sprake van een ontwikkeling in omgekeerde richting: van ineffectieve, inefficiënte en onrechtmatige “mass surveillance” naar effectieve, efficiënte en legitieme “targeted surveillance”, zo blijkt uit diverse baanbrekende uitspraken van de hoogste Europese rechters en groeiende communis opinio onder experts. Door dit wetsvoorstel aan te nemen slaat Nederland dus niet alleen een juridische en beleidsmatige flater, maar creëert het ook een gevaarlijk internationaal precedent.

Mogelijke rechtszaak

Het huidige wetsvoorstel dateert reeds van begin 2013 en heeft sindsdien – terecht – een moeizame geschiedenis achter de rug.[4] Reeds een jaar nadat het wetsvoorstel door voormalig minister Opstelten bij de Tweede Kamer was ingediend bleek het juridisch onhoudbaar, toen het Europees Hof van Justitie de massale opslag van ieders telecommunicatiedata (waaronder locatiedata) onrechtmatig verklaarde.[5] Wegens privacyzorgen lag de verdere behandeling van het wetsvoorstel vervolgens twee jaar stil, totdat dit door voormalig minister Van der Steur in september 2016 opnieuw werd geactiveerd. Drie maanden later volgde echter de genadeklap: in een nieuw, scherper verwoord arrest verklaarde het Europees Hof van Justitie de ongerichte, massale opslag van data van onschuldige burgers voor opsporingsdoeleinden (dataretentie) definitief onrechtmatig. Dit zou slechts rechtmatig kunnen zijn middels strikte gerichtheid in tijd, locatie, strafrechtelijk relevante personen en doelen.[6] Bij het gebruik van dergelijke data is bovendien voorafgaande rechterlijke toestemming geboden. Het huidige wetsvoorstel ANPR voldoet aan geen van deze eisen. Het wetvoorstel is daarmee onrechtmatig en dient door uw Kamer te worden verworpen. Bij gebreke hiervan zal Privacy First (in brede coalitie) de Nederlandse Staat dagvaarden en het wetsvoorstel onverbindend laten verklaren wegens schending van het recht op privacy (art. 8 EVRM).

Voor nadere informatie of vragen met betrekking tot bovenstaande is Privacy First te allen tijde bereikbaar op telefoonnummer 020-8100279 of per email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Hoogachtend,

Stichting Privacy First

 

[1] Wetsvoorstel Vastleggen en bewaren kentekengegevens door politie, Kamerstukken 33542.

[2] Zie College bescherming persoonsgegevens, Politiekorpsen handelen in strijd met de wet bij toepassing ANPR (28 januari 2010), https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/nl/nieuws/politiekorpsen-handelen-strijd-met-de-wet-bij-toepassing-anpr.

[3] Zie Brief van de minister van Justitie d.d. 10 december 2001, Kamerstukken II, 2001-2002, 19637, nr. 635, p. 7.

[4] Voorheen was ook minister van Justitie Hirsch Ballin al in 2010 van plan om een vergelijkbaar voorstel in te dienen met een bewaartermijn van 10 dagen. Vervolgens verklaarde de Tweede Kamer dit voorstel echter controversieel.

[5] Hof van Justitie van de Europese Unie 8 april 2014, gevoegde zaken C-293/12 & C594/12 (Digital Rights).

[6] Hof van Justitie van de Europese Unie 21 december 2016, gevoegde zaken C-203/15 & C-698/15 (Tele2).

 

Update 20 juni 2017: de hoorzitting in de Eerste Kamer vanochtend was zeer divers en bijzonder kritisch; klik HIER voor de hele video en HIER voor de inbreng van Privacy First (vanaf 19m42s en 39m23s). Hieronder de volledige tekst van onze inleiding. Een formeel verslag van de bijeenkomst verschijnt binnenkort op de website van de Eerste Kamer.

Wetsvoorstel ANPR

Geachte Kamerleden,

Dank voor uw uitnodiging voor deze bijeenkomst. Zowel in onze position paper als tijdens deze bijeenkomst zal Privacy First voornamelijk ingaan op het wetsvoorstel ANPR. Dit wetsvoorstel vormt immers de voornaamste reden waarom u ons heeft uitgenodigd.

Reeds sinds de indiening van het oorspronkelijke voorstel van minister Hirsch Ballin in 2010 om ieders kentekendata, oftewel locatiedata, op te slaan voor opsporing en vervolging, heeft Privacy First het standpunt ingenomen dat een dergelijk voorstel volstrekt onrechtmatig is wegens gebrek aan noodzaak en proportionaliteit. Dit standpunt wordt inmiddels bevestigd door vaste Europese rechtspraak. Mocht dit wetsvoorstel desondanks tot wet verheven worden, dan zal Privacy First dit onverbindend laten verklaren wegens strijd met art. 8 EVRM.

Privacy First heeft dit de laatste jaren reeds diverse malen kenbaar gemaakt aan zowel de Tweede Kamer als aan minister Opstelten en minister Van der Steur persoonlijk. Bij onze meeting met minister Opstelten in juli 2013 waren tevens het Nederlands Juristen Comité voor de Mensenrechten (NJCM) en de Vereniging Privacy Recht kritisch aanwezig. Op het vooruitzicht van een rechtszaak tegen het wetsvoorstel ANPR reageerde minister Opstelten destijds als volgt, en ik citeer: “De rechter voert de wetgeving uit.” Alsof de rechterlijke macht slechts een verlengstuk van de uitvoerende macht zou zijn. Privacy First antwoordde daarop dat “de rechter tevens nationale wetgeving toetst aan internationale verdragen”. Daarna viel een pijnlijke stilte bij Opstelten en diens topambtenaren. Bij latere meetings met deze ambtenaren heeft Privacy First zich overigens nooit aan de indruk kunnen onttrekken dat hun verdediging van het wetsvoorstel enigszins “contre coeur” was. Dit was de laatste jaren ook het geval met wetten die op vergelijkbare wijze massale privacyschendingen teweeg zouden brengen, waaronder de opslag van ieders vingerafdrukken onder de Paspoortwet. Eind 2010 was er in heel Nederland geen ambtenaar meer te vinden die dat nog publiekelijk durfde te verdedigen. De maatschappelijke weerstand tegen dergelijke opslag was en is groot.

Zowel de opslag van ieders vingerafdrukken als de opslag van ieders telecommunicatiedata zijn inmiddels door diverse hoogste Europese rechters onrechtmatig verklaard. Privacy First hoopt dat het met dit wetsvoorstel ANPR niet zo ver zal hoeven komen. Hierbij verzoeken wij uw Kamer dan ook om dit wetsvoorstel te verwerpen.

Wetsvoorstel Computercriminaliteit III

Dan nog kort enkele opmerkingen over het wetsvoorstel Computercriminaliteit III: evenals bij het wetsvoorstel ANPR is bij dit wetsvoorstel nooit sprake geweest van een grondige en onafhankelijke Privacy Impact Assessment. Beide wetsvoorstellen lijken vooral gedreven door technologisch determinisme: alles wat technisch kán, wordt wettelijk mogelijk gemaakt. Evenals bij het wetsvoorstel ANPR zijn de vereiste maatschappelijke noodzaak en proportionaliteit tot op heden echter nooit hard aangetoond. Van enige inperking in technologische zin is bewust geen sprake: de werking van het wetsvoorstel zal zich uitstrekken tot alles wat met het internet in verbinding staat, in de toekomst dus vrijwel de gehele maatschappij, waaronder het Internet of Things, vitale infrastructuur en medische systemen. In politiekringen wil men zelfs rijdende auto’s kunnen hacken en stilzetten, met alle gevaren van dien voor de verkeersveiligheid. Het gebruik en misbruik van onbekende ICT-kwetsbaarheden wordt bovendien nauwelijks ingedamd, en de misdrijven waarbij dit wetsvoorstel kan worden ingezet kunnen voortdurend worden uitgebreid bij algemene maatregel van bestuur. Dat is geen privacy by design. Dat is function creep by design. Privacy First verzoekt uw Kamer dan ook om dit wetsvoorstel eveneens te verwerpen.

Update 19 juli 2017: klik HIER voor het volledige verslag van de hoorzitting zoals gepubliceerd door de Eerste Kamer (redactioneel gecorrigeerde herdruk).

Targeted surveillance in plaats van mass surveillance is de juiste way forward. Op 31 mei 2017 vond hierover een buitengewoon informatief en overtuigend paneldebat plaats in het Europees Parlement. Aan het debat namen de volgende experts deel: Sophie in 't Veld (lid Europees Parlement), Julian King (buitenlands en veiligheidsbeleid Europese Commissie), Bill Binney (voormalig technisch directeur NSA), Jan van Oort (chief engineer Kivu Technologies) en Federico Fabbrini (hoogleraar rechtsgeleerdheid, Stadsuniversiteit Dublin). Bekijk hieronder de hele video en trek zelf uw eigen conclusies:

Vandaag heeft het Gerechtshof Amsterdam uitspraak gedaan in een kort geding (spoedappèl) van Privacy First voorzitter Bas Filippini tegen kentekenparkeren. Filippini acht verplichte invoering van een kenteken bij parkeren onrechtmatig wegens strijd met het recht op privacy. Tevens werd in deze zaak het gebrek aan contante of anonieme betaalmogelijkheid bij parkeren aangevochten. Op beide rechtsvragen weigert het Hof Amsterdam echter in te gaan.

Hof acht zaak tegen kentekenparkeren te fundamenteel voor kort geding

Het Hof Amsterdam acht onze zaak blijkbaar te fundamenteel en te belangrijk om in kort geding te behandelen. Daarmee stuurt het Hof in feite aan op een bodemprocedure bij de rechtbank Amsterdam. In de optiek van het Hof Amsterdam leent onze zaak zich niet goed voor een kort geding wegens een verondersteld gebrek aan spoedeisend belang en de complexiteit van de zaak. "De privacywetgeving roept vele vragen op en die zijn in het kader van een spoedprocedure niet direct te beantwoorden", aldus het Hof. Van grote spoedeisendheid is echter onmiskenbaar sprake, aangezien menige parkeerder die anoniem wenst te kunnen parkeren (zowel in Amsterdam als in talloze andere gemeenten) onterecht wordt gestraft met een parkeerboete. Dankzij een eerder oordeel van de Hoge Raad dienen dergelijke boetes weliswaar te worden vernietigd, maar intussen is het parkeersysteem als zodanig nog steeds van kracht. Van complexe rechtsvragen is in de optiek van Privacy First geen sprake. Bovendien kan een slepende bodemprocedure vele jaren duren; het meeste kwaad is dan allang geschied.

Geen inhoudelijk oordeel over kentekenparkeren

In het arrest heeft het Hof Amsterdam vandaag geen inhoudelijk oordeel over kentekenparkeren gegeven. In tegenstelling tot berichtgeving vanochtend door enkele media (zonder voorafgaande hoor en wederhoor) heeft het Hof het systeem van kentekenparkeren vandaag dan ook niet rechtmatig geacht. Zou het Hof onze stellingen niet serieus hebben genomen, dan zou het Hof de zaak meteen hebben afgewezen. Dat is echter niet gebeurd. Het Hof acht de zaak dus dermate serieus (en potentieel verstrekkend) dat men een kritisch inhoudelijk oordeel graag overlaat aan de rechtbank Amsterdam, later eventueel opnieuw gevolgd door hoger beroep bij ditzelfde Hof. De zaak zal dan opnieuw in alle breedte en diepte kunnen worden behandeld. Privacy First verwacht een dergelijke nieuwe procedure spoedig aanhangig te zullen maken.

Privacy First overweegt rechtstreeks beroep in Straatsburg

Naast het feit dat het Hof Amsterdam aanstuurt op een bodemprocedure bij de rechtbank, snijdt het Hof de weg naar de Hoge Raad vandaag af. Op basis van de huidige, niet-inhoudelijke uitspraak van het Hof kan immers geen effectieve cassatie bij de Hoge Raad worden ingesteld. Privacy First overweegt hierover een rechtstreekse klacht in te dienen bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg wegens schending van het recht op privacy (art. 8 EVRM) in combinatie met het recht op een effectief rechtsmiddel (art. 6 en 13 EVRM).

Huidige stand van zaken

Met het huidige oordeel van het Hof Amsterdam blijft de actuele stand van zaken intact: parkeerders mogen niet worden verplicht om bij het parkeren hun kenteken in te voeren. Dit is en blijft immers het oordeel van de Hoge Raad. Onder druk van het recente hoger beroep van Privacy First heeft de gemeente Amsterdam begin dit jaar reeds de teksten op alle parkeerautomaten gewijzigd van “verplichte” naar “gewenste” invoering van kentekens. Privacy First blijft echter aansturen op algehele afschaffing van (verplicht) kentekenparkeren en controle van een anoniem parkeerkaartje achter de voorruit, zoals dat bijvoorbeeld al staande praktijk is in de gemeente Utrecht. Een ander privacyvriendelijk alternatief is nummervakparkeren, zoals dat op talloze plekken in het buitenland plaatsvindt.

Nieuwe zaak over recht op contante, anonieme betaling

Voor privacyvriendelijk parkeren is echter méér nodig: betaling voor een parkeerplek dient contant of anderszins anoniem te kunnen plaatsvinden. Een nieuwe rechtszaak (bestuursrechtelijke bodemprocedure) van onze voorzitter over deze kwestie staat inmiddels gepland op 29 juni as. bij de rechtbank Amsterdam. In deze zaak zal het recht op contante en anonieme betaling centraal staan. Een deel van de rechtsvragen die het Hof Amsterdam vandaag heeft laten liggen, zal dan alsnog door de rechtbank worden behandeld.

Lees HIER de volledige uitspraak van het Hof Amsterdam.

Morgen zal Nederland in Genève onder de loep worden genomen door het hoogste mensenrechtenorgaan ter wereld: de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (VN). Sinds 2008 wordt de mensenrechtensituatie in elk land periodiek door de VN Mensenrechtenraad beoordeeld. Deze procedure vindt voor iedere VN-lidstaat elke vijf jaar plaats en heet "Universal Periodic Review" (UPR).

Schaduwrapportage Privacy First

Bij de vorige UPR-sessies in 2008 en 2012 kreeg Nederland relatief veel kritiek. Momenteel zijn de Nederlandse privacy-vooruitzichten slechter dan ooit. Reden voor Privacy First om een aantal zaken actief bij de VN aan te kaarten. Dit deed Privacy First in september 2016 (een week voor de VN-deadline) middels een zogeheten schaduwrapportage: een rapportage waarin een maatschappelijke organisatie haar zorgen over een bepaald thema kenbaar maakt. (Voor dergelijke rapportages gelden bij de Mensenrechtenraad overigens strikte eisen, waaronder een strikte woordenlimiet.) Zonder schaduwrapportages kunnen VN-diplomaten hun werk immers niet goed doen. Men zou dan namelijk afhankelijk blijven van eenzijdige, veelal rooskleurige staatsrapportages. Dus diende Privacy First een eigen rapportage over Nederland in met daarin onder meer de volgende aanbevelingen:

• Verbetering van Nederlandse mogelijkheden voor maatschappelijke organisaties om collectieve rechtszaken te kunnen voeren.

• Invoering van Grondwettelijke toetsing door de Nederlandse rechterlijke macht.

• Betere wetgeving rondom profiling en datamining.

• Géén invoering van automatische nummerplaatregistratie (ANPR) zoals momenteel beoogd.

• Opschorting van het ongereguleerde grenscontrolesysteem @MIGO-BORAS.

• Geen herinvoering van brede dataretentie (algemene telecom-bewaarplicht).

• Geen mass surveillance onder de nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv) en scherper rechterlijk toezicht op geheime diensten.

• Intrekking van de ‘politie-hackwet’ (wetsvoorstel Computercriminaliteit III).

• Een vrijwillig, regionaal i.p.v. landelijk EPD met 'privacy by design'.

• Invoering van een anonieme OV-chipkaart die écht anoniem is.

Onze hele rapportage treft u HIER aan (pdf). De rapportages van andere organisaties vindt u HIER.

Ambassades

Naast de Mensenrechtenraad verzond Privacy First haar rapportage begin dit jaar tevens aan alle buitenlandse ambassades in Den Haag. Naar aanleiding daarvan vonden de laatste maanden uitgebreide (vertrouwelijke) meetings plaats tussen Privacy First en de ambassades van Bulgarije, Argentinië, Australië, Griekenland, Duitsland, Chili en Tanzania, waarbij de rang van onze gesprekspartners varieerde van senior diplomaten tot ambassadeurs. Tevens ontving Privacy First positieve reacties op onze rapportage vanuit de ambassades van Zweden, Mexico en het Verenigd Koninkrijk. Bovendien werden enkele passages uit onze rapportage overgenomen in de VN-samenvatting over de algehele mensenrechtensituatie in Nederland; klik HIER ('Summary of stakeholders' information', par. 47-50).

Hopelijk zal e.e.a. morgen effectief blijken. Dit is echter niet te garanderen, aangezien het hier een interstatelijk, diplomatiek proces betreft en veel onderwerpen in onze rapportage (en recente gesprekken) evengoed gevoelige kwesties zijn in talloze andere VN-lidstaten.

VN Mensenrechtencomité

Een vergelijkbare rapportage werd door Privacy First in december 2016 ingediend bij het VN Mensenrechtencomité in Genève. Dit Comité houdt periodiek toezicht op de Nederlandse naleving van het VN Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten (IVBPR). Mede naar aanleiding van deze rapportage heeft het Mensenrechtencomité vorige week o.a. de Wiv, camerasysteem @MIGO-BORAS en de bewaarplicht telecomgegevens (dataretentie) geagendeerd voor de komende Nederlandse sessie in 2018 (zie par. 11, 27).

Wij hopen dat onze input door zowel de VN Mensenrechtenraad als het VN Mensenrechtencomité benut zal worden en tot opbouwende kritiek en internationale uitwisseling van 'best practices' zal leiden. Privacy First zal u hier graag van op de hoogte houden.

De Nederlandse UPR-sessie vindt morgen plaats van 9.00-12.30u en zal live te volgen zijn op internet.

Update 10 mei 2017: de Nederlandse regeringsdelegatie (geleid door minister Plasterk) ontving tijdens de UPR-sessie in Genève vandaag kritische aanbevelingen over mensenrechten en privacy in relatie tot contraterrorisme door Canada, Duitsland, Hongarije, Mexico en Rusland. Klik HIER voor de video van de hele UPR-sessie. Publicatie van alle aanbevelingen door de VN Mensenrechtenraad volgt op 12 mei as.

Update 12 mei 2017: vandaag om 18u zijn alle aanbevelingen aan Nederland door de VN Mensenrechtenraad gepubliceerd, klik HIER (pdf). Nuttige adviezen aan Nederland inzake het recht op privacy zijn afkomstig van Duitsland, Canada, Spanje, Hongarije, Mexico en Rusland, zie par. 5.29, 5.30, 5.113, 5.121, 5.128 & 5.129. Hieronder de betreffende aanbevelingen. Nader commentaar door Privacy First volgt.

Extend the National Action Plan on Human Rights to cover all relevant human rights issues, including counter-terrorism, government surveillance, migration and human rights education (Germany);  

Extend the National Action Plan on Human Rights, published in 2013 to cover all relevant human rights issues, including respect for human rights while countering terrorism, and ensure independent monitoring and evaluation of the Action Plan (Hungary);

Review any adopted or proposed counter-terrorism legislation, policies, or programs to provide adequate safeguards against human rights violations and minimize any possible stigmatizing effect such measures might have on certain segments of the population (Canada);

Take necessary measures to ensure that the collection and maintenance of data for criminal [investigation] purposes does not entail massive surveillance of innocent persons (Spain);

Adopt and implement specific legislation on collection, use and accumulation of meta-data and individual profiles, including in security and anti-terrorist activities, guaranteeing the right to privacy, transparency, accountability, and the right to decide on the use, correction and deletion of personal data (Mexico);

Ensure the protection of private life and prevent cases of unwarranted access of special agencies in personal information of citizens in the Internet that have no connection with any illegal actions (Russian Federation). [sic]

Update 26 mei 2017: inmiddels is een vollediger VN-verslag van de UPR-sessie (inclusief weergave van de 'interactive dialogue' tussen VN-lidstaten en Nederland) gepubliceerd; klik HIER (pdf). In september wordt bekend welke aanbevelingen de Nederlandse regering zal accepteren en implementeren.

Update 22 september 2017: de Nederlandse regering heeft inmiddels bekendgemaakt (pdf) dat het van bovenstaande aanbevelingen slechts de Spaanse uitdrukkelijk accepteert:

Take necessary measures to ensure that the collection and maintenance of data for criminal purposes does not entail massive surveillance of innocent persons.

Privacy First beschouwt dit als een bindende internationale toezegging en zal de Nederlandse regering daar aan houden, bijvoorbeeld bij actuele wetsvoorstellen die hiermee in strijd zijn.

De overige VN-aanbevelingen (door Duitsland, Canada, Mexico, Hongarije en Rusland) neemt Nederland vooralsnog slechts voor kennisgeving aan (deze zijn "noted", in diplomatenjargon). Nederland doet daarbij slechts de volgende toezegging:

"The current Action Plan will not be amended, but the recommendations [made by Germany and Hungary] will be considered during the development of a new one."

Dit biedt enig perspectief. Te zijner tijd zal Privacy First hierover met de verantwoordelijke ministeries in overleg treden.

Autoriteit Persoonsgegevens erkent massale privacyschending, maar weigert in te grijpen 

Na een jarenlange juridische strijd heeft de Autoriteit Persoonsgegevens (AP) recentelijk besloten om niet handhavend op te treden tegen de afvalpas van de gemeente Arnhem, terwijl diezelfde AP tegelijkertijd heeft erkend dat het actuele gebruik van deze afvalpas volledig in strijd is met de Wet bescherming persoonsgegevens. Naast Arnhem dreigt de afvalpas ook in talloze andere Nederlandse gemeenten te worden ingevoerd. De Arnhemse burger (de heer Michiel Jonker) die deze zaak de laatste jaren aanhangig maakte bij zowel de AP als bij de Raad van State, is hierdoor gedwongen om deze kwestie nu opnieuw aan de rechter voor te leggen ter beëindiging van deze flagrante privacyschending.

Afwijzing handhavingsverzoek wegens "bijzondere omstandigheid"

Nog voordat de gemeente Arnhem bijna drie jaar geleden een systeem van adresgebonden afvalpassen invoerde, werd de Autoriteit Persoonsgegevens er door de heer Jonker op attent gemaakt dat hiermee de privacy van alle Arnhemmers werd geschonden, in strijd met de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp).

De AP deed als toezichthouder en handhaver vervolgens twee jaar lang niets, terwijl Jonker juridische procedures voerde tot aan de Raad van State, die hem op 26 april 2016 in het gelijk stelde. Omdat de gemeente Arnhem vervolgens weigerde om gevolg te geven aan de uitspraak van de hoogste bestuursrechter, diende Jonker op 31 mei 2016 (opnieuw) een handhavingsverzoek in bij de AP.

Op 20 april jl. heeft de AP dit handhavingsverzoek afgewezen. Weliswaar constateerde de AP dat de gemeente al drie jaar lang in overtreding is, maar omdat de gemeente eind maart 2017 heeft besloten tot de invoering van DIFTAR (gedifferentieerde afvalheffing) per 1 januari 2018, ziet de AP dat als een "bijzondere omstandigheid" waardoor er alsnog kan worden afgezien van handhaving.

Gemeentelijk "bedrijfsmodel"

Per 1 juli 2014 installeerde de gemeente Arnhem op elke ondergrondse container voor restafval een scannersysteem, waardoor deze containers alleen nog geopend kunnen worden met een elektronisch pasje, gekoppeld aan de adresgegevens van de pashouder. De aldus verzamelde persoonsgegevens worden verwerkt in een centraal datasysteem van de gemeente (WIE biedt WAAR en WANNEER restafval aan). Volgens de gemeente is dat "nodig". Jonker bestrijdt dit. Hij wijst erop dat de noodzaak niet is aangetoond en dat er ook andere, privacyvriendelijke systemen mogelijk zijn, bijvoorbeeld met anonieme pasjes zonder uniek nummer.

In haar besluit tot afwijzing van Jonkers handhavingsverzoek bevestigt de AP dat de gemeente sinds juli 2014 zonder noodzaak persoonsgegevens over al haar inwoners heeft verzameld. Maar omdat die noodzaak er volgens de AP wel zal zijn vanaf 1 januari 2018, wanneer Arnhem het DIFTAR-systeem (gedifferentieerd afvaltarief) invoert, bestaat er nu volgens de AP "concreet uitzicht op legalisatie".

De door Jonker aangevoerde alternatieven worden door de AP verworpen omdat ze niet in overeenstemming zouden zijn met het "bedrijfsmodel" waarvoor de gemeente heeft gekozen. Ook voert de AP aan dat de verwerking van de persoonsgegevens "past" bij de publieke taakvervulling van de gemeente. De AP negeert daarmee het wettelijke criterium dat de verwerking van persoonsgegevens niet alleen moet passen bij, maar ook noodzakelijk moet zijn voor de uitvoering van een publieke taak.

Autoriteit Persoonsgegevens faciliteert privacyschending

Jonker: "Ook voor DIFTAR is verwerking van persoonsgegevens niet nodig. De AP stelt zich hier niet op als handhaver, maar als advocaat van de overtreder. Door de bescherming van een grondrecht ondergeschikt te maken aan de "bedrijfsmodellen" die organisaties kiezen, geeft de AP een vrijbrief aan zowel overheden als particuliere bedrijven om de wet op dit punt uit te schakelen. Op deze manier kan een overheid eerst illegaal persoonsgegevens verwerken, waarbij dan een nieuw "bedrijfsmodel" wordt ingevoerd, en vervolgens claimen dat het respecteren van de wettelijke eisen in strijd zou zijn met dit nieuwe "bedrijfsmodel". Dan blijft er van de rechtsstaat natuurlijk weinig over. Het is een voorbeeld van doorgeschoten neoliberalisme", aldus Jonker.

Jonker geeft aan bij de rechtbank in beroep te gaan tegen de afwijzing. "Ik zal aan de AP vragen of die instemt met een rechtstreeks beroep bij de rechter. Want tussen mij en de AP zijn er de afgelopen drie jaar wel voldoende argumenten gewisseld. Verdere vertraging is niet wenselijk."

Stichting Privacy First steunt de heer Jonker in deze zaak. Verzoeken om interviews met Jonker kunnen via Privacy First worden ingediend.

Update 2 mei 2017: zie ook https://www.security.nl/posting/513015/Toezichthouder+treedt+toch+niet+op+tegen+afvalpasjes+Arnhem
http://www.arnhem-direct.nl/berichten/autoriteit-persoonsgegevens-treedt-niet-op-tegen-afvalpas-gemeente-arnhem/
http://www.binnenlandsbestuur.nl/digitaal/nieuws/juridische-strijd-om-arnhemse-afvalpas-krijgt.9563035.lynkx 

Update 3 mei 2017: inmiddels heeft de AP e.e.a. gepubliceerd, zie https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/nl/nieuws/ap-gemeente-arnhem-past-afvalsysteem-aan . Klik HIER voor het volledige AP-besluit (pdf).

Zie ook https://www.security.nl/posting/513266/AP%3A+Arnhem+schendt+privacywetgeving+met+huidig+afvalsysteem
https://www.computable.nl/artikel/nieuws/overheid/6013869/250449/arnhemse-afvalpas-in-strijd-met-privacyregels.html 

Zeer lezenswaardig artikel over DIFTAR in De Gelderlander: http://www.gelderlander.nl/arnhem/arnhem-haalt-je-privacy-uit-de-vuilnisbak~aec9ffa1/

Reactie gemeente Arnhem: https://www.arnhem.nl/actueel/alle_nieuwsberichten:R-hsF1b7T5SC7K5T8o4zOA/Reactie_gemeente_Arnhem_na_uitspraak_Autoriteit_Persoonsgegevens_over_afvalpas

Treffend commentaar op DIFTAR: https://maartenswebblog.wordpress.com/2017/03/04/diftar-het-nieuwe-systeem-van-afvalinzameling-in-arnhem/

Wordt vervolgd...